Σε όσους δεν ασχολούνται επισταμένα το Europa League και εξαιρουμένων των λίγων που έχουν λόγους να παρακολουθούν από τα μέρη μας το πρωτάθλημα της Σλοβενίας, το όνομά του πιθανώς να ήταν άγνωστο μέχρι να «σκάσει» χθες (8/1) στον Τύπο και, μερικές ώρες αργότερα, να ανακοινωθεί επισήμως από την ΑΕΛ ως η τρίτη της μεταγραφή για τον Γενάρη.
Τρεις (περίπου) χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Κύπρο, ωστόσο, σ’ ένα άλλο, μεγαλύτερο νησί, όπου έχουν να λένε ότι είχε γεννηθεί το ποδόσφαιρο, ο Αμαντέι Μαρόσα πήρε πολύ περισσότερα από τα 15 λεπτά δημοσιότητας που αναλογούν στον καθένα βάζοντας τη τζίφρα του στη -χωρίς καμία αμφιβολία- πιο χρυσή σελίδα της ιστορίας της «ταπεινής» Μούρα και, συνάμα, στο κατά πάσα πιθανότητα πιο μεγάλο κάζο της ζάμπλουτης και γκλαμουράτης Τότεναμ.
Το βράδι της 25ης Νοεμβρίου μπορούσε κανείς να διαβάσει το όνομά του κάτω από παράγωγα των λέξεων «ντροπή», «ταπείνωση» και «εξευτελισμός», συναισθήματα που είχε προκαλέσει με το νικητήριο γκολ που πέτυχε σε βάρος της ομάδας του Αντόνιο Κόντε, ο οποίος μετά το τέλος του αγώνα αναγκάστηκε να παραδεχτεί ενώπιον καμερών και μικροφώνων την αδυναμία του να κάνει μαγικά.
Μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα νοτιοανατολικά, βεβαίως, στη Μούρσκα Σόμποντα των 11 χιλιάδων κατοίκων, γνώριζαν πολύ πριν την ένδοξη βραδιά εκείνη τι εστί Μαρόσα. Το όνομά του ήταν ήδη συνώνυμο του γκολ, μιας και τα 88 που έχει σημειώσει στις 204 επίσημες εμφανίσεις του με τη Μούρα, από την τρίτη κατηγορία της Σλοβενίας μέχρι και τους ομίλους του Conference League, είναι περισσότερα από καθενός άλλου στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου.
Όπως όμως είπε και ο ίδιος στο «αντίο» του στην ομάδα που τον ανέδειξε, «κάθε ιστορία φτάνει στο τέλος της. Ήρθε η στιγμή για μένα να κάνω ένα βήμα προς τα εμπρός στην καριέρα μου. Η απόφαση δεν ήταν εύκολη αλλά ήθελα να δοκιμαστώ στο εξωτερικό», στην Κύπρο και την ΑΕΛ εν προκειμένω, η οποία ποντάρει πως ο Σλοβένος θα βάλει το λιθαράκι του για να βελτιωθεί η προβληματική της λειτουργία στην επίθεση.
