Δανειζόμενος ένα στίχο από τον ύμνο της Ανόρθωσης, επιχειρώ να αποτυπώσω τη φετινή βελτίωση σε πολλά επίπεδα και η οποία αποτυπώνεται εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου. Μετά από έξι στροφές, η ομάδα που καθοδηγείται (ξανά) από τον Ρόνι Λέβι και της οποίας προεδρεύει (ξανά) ο Ανδρέας Παντελή, βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας, έχοντας κτίσει απόσταση ασφαλείας από τους διώκτες, τουλάχιστον κατ’ απόλυτη τιμή, μιας και Απόλλων και ΑΠΟΕΛ έχουν παιχνίδια στο χέρι.
Η περσινή πολύπαθη χρονιά φαίνεται ότι αποτελεί μια κακή ανάμνηση, όπως άλλωστε πιστοποιεί η βελτίωση σε σημαντικές στατιστικές κατηγορίες όπως είναι πρωτίστως η βαθμολογική συγκομιδή, αλλά και ο τομέας της παραγωγικότητας με τα γκολ υπέρ και τα γκολ κατά. Συγκεκριμένα, οι κυανόλευκοι έχουν μαζέψει εφτά περισσότερους βαθμούς, σκοράροντας δύο περισσότερα γκολ και δεχόμενοι πέντε λιγότερα. Κλειδί αποτελεί η… μετατροπή των τεσσάρων ισοπαλιών στις έξι πρώτες αγωνιστικές της διετίας 2016-2017, σε ισάριθμες νίκες τη φετινή περίοδο.
Προγραμματισμός με την υπογραφή Παντελή
Ως προσωπική υπόθεση του προέδρου της εταιρίας εξελίχθηκε η εκπόνηση και υλοποίηση του μεταγραφικού σχεδιασμού με τον Ανδρέα Παντελή να παίρνει ο ίδιος το αεροπλάνο για να κλείσει περιπτώσεις όπως αυτές των Μπανταλόφσκι και Σίλντεφελντ. Προηγήθηκε βεβαίως άλλο ένα ράβε-ξήλωνε του ρόστερ, με Ισπανούς ποδοσφαιριστές, κατά κύριο λόγο, όπως οι Ερέρο, Αγκιλάρ, Καλδερόν και Καμπρέρα να κουνούν και τους αντικαταστάτες τους να έχουν και το βιογραφικό και το κίνητρο. Ιδιαίτερα η αμυντική γραμμή ήταν αυτή που αποψιλώθηκε κυριολεκτικά, μιας και ούτε και μία μονάδα δεν συνεχίζει σε σχέση με πέρυσι, με πρώτες και καλύτερες τις «παλιοσειρές» Κόπριβετς και Γκάμπριελ.
Στη μεσαία γραμμή ουσιαστικά πραγματοποιήθηκε μόνο μία κίνηση με τον νεοφερμένο Γκάντσεφ να έχει δυσκολευτεί, επί του παρόντος να κερδίσει φανέλα βασικού μιας και ενσωματώθηκε στα τέλη της προετοιμασίας στην ομάδα. Ανακάτεμα της τράπουλας επιχειρήθηκε και στη γραμμή κρούσης εκεί όπου οι Καλό και Άλβες αποτελούν τα… απομεινάρια της περσινής περιόδου. Έμφαση δόθηκε και στην ενδυνάμωση του ντόπιου στοιχείου με τους Αρτυματά και Πηλέα να αποτελούν περιουσιακά στοιχεία της Ανόρθωσης και τον Ματθαίου να κατηφορίζει στο νησί με μονοετή δανεισμό από τον ΠΑΟΚ.
Ο καπετάνιος στο πηδάλιο
Αν και από πλευράς επίσημης Ανόρθωσης, ουσιαστικά δεν τέθηκε ποτέ θέμα προπονητή, η σύνδεση του ονόματος του Ανδρέα Παντελή με αυτό του Τιμούρ Κετσπάγια, ήταν κάτι που απασχόλησε ιδιαίτερα. Εν τέλει ο Γεωργιανός τεχνικός πήγε, είδε και απήλθε στη Ρωσία, την ίδια ώρα που ο Ισραηλινός τεχνικός τιμάει τον δεύτερο χρόνο συμβολαίου που υπέγραψε κατά την περυσινή περίοδο, ως επιλογή του Χρίστου Πουλλαΐδη.
Η έμφαση στα μετόπισθεν και η θέληση για κατοχή της μπάλας ήταν στοιχεία τα οποία ο Ισραηλινός τεχνικός εμφύσησε και στην ομάδα που πραγματοποίησε πορεία πρωταθλητισμού τη διετία 2012-2013, ωστόσο, η διαφορά ποιότητας και βάθους του ρόστερ τότε και τώρα είναι εμφανής. Από τη μία ο Ισραηλινός τεχνικός δεν έχει προσωπικότητες στη γραμμή κρούσης όπως οι Ρέζεκ, Ινζχάγκι και Λαβόρδε, αλλά έχει προσωπικότητες στην αμυντική γραμμή με το αμυντικό δίδυμο των Ντουγκλάο και Σίλντεφελντ να δεσπόζει, πλαισιωμένο από τον Πράνιτς.
Είναι θέμα αντοχών
Η βασική εντεκάδα στην οποία έχει κατασταλάξει ο Ρόνι Λέβι παρουσιάζεται ικανή όχι απλώς να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αλλά να κτυπήσει οποιονδήποτε αντίπαλο βάση και των επιδόσεων στα ντέρμπι με δύο διεκδικητές του τίτλου, όπως ο ΑΠΟΕΛ και η ΑΕΚ. Από εκεί και πέρα, οι πρώτες απώλειες λόγω τραυματισμών έχουν αντιμετωπιστεί επαρκώς, ωστόσο, σε βάθος χρόνου, τίθεται το ερώτημα αν η ποιότητα του πάγκου είναι ανάλογη αυτή των βασικών επιλογών. Μέχρι στιγμής ο Ισραηλινός τεχνικός έχει στρατολογήσει δεκαοκτώ ποδοσφαιριστές, ωστόσο, μόνο οι δεκατέσσερις έχουν καταγράψει τριψήφιο αριθμό αγωνιστικών λεπτών. Η αδυναμία εγγραφής του Σεργκέι Καμαρόφ στο ρόστερ λόγω εξάντλησης των διαθέσιμων θέσεων ξένων ποδοσφαιριστών, έχει επιφέρει αδυναμία αντικατάστασης των ακραίων αμυντικών, κάτι που γίνεται εκ των έσω.
Το εργαλείο Σιβού και ο… σημαιοφόρος Πράνιτς
Το ξεκίνημα της χρονιάς έχει αρκετούς ποδοσφαιριστές, ωστόσο, τουλάχιστον δύο εξ αυτών, οι οποίοι αγωνίζονται στα άκρα της άμυνας, έχουν στρέψει πάνω τους τους προβολείς της δημοσιότητας για διαφορετικούς λόγους. Από τη μία ο Αμπντουλάχι Σιβού αποδεικνύει για πολλοστή φορά ότι αποτελεί έναν ποδοσφαιριστή με παρόν και μέλλον, έχοντας όλα τα φόντα να αγωνιστεί το επόμενο καλοκαίρι στο Μουντιάλ της Ρωσίας και μάλιστα βασικός με την Εθνική Νιγηρίας. Ο Αφρικανός, αν και συνήθισε να αγωνίζεται στη μεσαία γραμμή, μετατοπίστηκε από τη δεύτερη αγωνιστική στο δεξί άκρο της άμυνας για να καλύψει το κενό που άφησε ο τραυματισμός του Ιβάν Μπανταλόφσκι. Μάλιστα, ο Σιβού συνεχίζει να υπερασπίζεται το άκρο, ακόμα και μετά την επιστροφή του Βούλγαρου στην ενεργό δράση.
Στο αριστερό άκρο τοποθετήθηκε ο Ντάνιελ Πράνιτς, ο οποίος κατά τη λαμπρή του καριέρα στα γήπεδα της Μπουντεσλίγκα με τη φανέλα της Μπάγερν Μονάχου, διακρίθηκε στη μεσαία γραμμή. Ο Κροάτης αποτελεί πρότυπο επαγγελματία, αν και η καριέρα του είναι γεμάτη με διακρίσεις και αυτό αρέσει στον κόσμο της «Μεγάλης Κυρίας». Πέραν των όσων προσέφερε εντός αγωνιστικού χώρου, φαίνεται να έχει την προσωπικότητα και τον… τσαμπουκά ώστε να πάρει ακόμα και ρόλο ηγέτη, επιστρατεύοντας βεβαίως τις εμπειρίες που διαθέτει από τα ευρωπαϊκά γήπεδα.
