Ποδοσφαιριστές καλοί υπάρχουν στην Ανόρθωση. Πολύ καλοί... Και μάλιστα με ποιότητα που όμοιά τους δεν υπάρχει σε συναδέλφους τους σε άλλες ομάδες στην Κύπρο. Το θέμα ήταν (και είναι) να «δέσουν» μεταξύ τους, να αποκτηθεί επιτέλους εκείνη η απαραίτητη χημεία και κάποιοι να σταματήσουν να συμπεριφέρονται επιπόλαια, χαρακτηριστικό που στοίχισε στην Ανόρθωση σε αρκετά παιχνίδια μέχρι στιγμής σε Κύπρο και Ευρώπη.
Ας μη ξεχνάμε πως το… κουβάλημα δύο καρπουζιών (ένα κάτω από κάθε μασχάλη), ενέχει τους κινδύνους του και το τίμημα πολλές φορές είναι ακριβό. Για όσους δεν κατάλαβαν, αναφερόμαστε στη συμμετοχή της Ανόρθωσης σε εγχώριες και ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Όσο κι αν θεωρείται δικαιολογία αυτό, δεν παύει να είναι ένας λόγος που διαχρονικά επηρεάζει τις ομάδες. Κάποιες λιγότερο, άλλες περισσότερο...
Για να έλθει η μεγάλη επιτυχία απέναντι στην Ομόνοια την περασμένη Παρασκευή, χρειάστηκε το όφελος από κάποια στοιχεία, η καλή παρουσία παικτών που επέστρεψαν είτε στην ενδεκάδα, είτε από τραυματισμό και το ανέβασμα κάποιων άλλων.
Έχουμε και λέμε:
1) Η παρουσία του Χοφχάνες Αμπαρντζουμιάν που είναι ένας κανονικός δεξιός μπακ, πρόσφερε ισορροπία και συνοχή στην άμυνα της Ανόρθωσης.
2) Ο καλός ο… Μίλος όλα τα αλέθει. Και το λογοπαίγνιο ασφαλώς αφορά στον Ντέλετιτς που χωρίς δόση υπερβολής, εξέθεσε κάπως τον Γιαν Λέτσιακς, τον αριστερό μπακ της Ομόνοιας, με τα επικίνδυνα χαρακτηριστικά που διαθέτει ως δεξιός εξτρέμ.
3) Ο Γκιόργκι Λόρια έδειξε ξανά τη σπουδαία κλάση του ως τερματοφύλακας. Δεν χρειάζεται να υπενθυμιστεί κάτι άλλο.
4) Ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος που προτιμήθηκε αντί του Ντένις Πόποβιτς, ο οποίος πέραν από κάποιες μικρές «εκλάμψεις» με ενέργειες και τέρματα, δεν πρόσφερε κάτι ουσιαστικό μέχρι στιγμής στην Ανόρθωση. Εν αντιθέσει με τον Ελλαδίτη έμπειρο άσο που κάνει τη διαφορά και επιβεβαιώνει την κλάση του. Ο Σλοβένος έμεινε στον πάγκο και μόνο αν συνέλθει σε διάφορους τομείς αναμένεται πως θα τύχει ξανά ικανοποιητικής εμπιστοσύνης από τον Τιμούρ Κετσπάγια.
5) Ο Νίκα Κατσαράβα αν και έλειψε για ένα χρόνο και άργησε σχετικά να τύχει ευκαιριών από τον προπονητή (και νονό του), έδειξε ότι ταιριάζει καλύτερα με τους συμποδοσφαιριστές του και η χημεία μοιάζει καλύτερη απ’ ότι με τον Κάιλ Λάφερτι.
6) Ο Τζόζεφ Χουσμπάουερ έκανε ίσως το καλύτερο του παιχνίδι μέχρι στιγμής με τη φανέλα της Ανόρθωσης.
Συμπερασματικά…
1) Η αυτοπεποίθηση και η αποφασιστικότητα, ήταν στοιχεία που επίσης φάνηκαν στο γήπεδο. Τα είχε και με την ΑΕΚ έως έναν βαθμό η Ανόρθωση, αλλά η μπάλα δεν ήθελε να καταλήξει στα δίχτυα. Άμα εξαλειφθούν εντελώς και κάποια ψήγματα… εκνευρισμού, θα είναι ακόμη καλύτερα.
2) Αν αυτή η εμφάνιση και νίκη αποτελέσει κάτι στο οποίο μπορεί να βασιστεί η Ανόρθωση και να παρουσιαστεί η ομάδα που με βάση την αξία των παικτών που διαθέτει, διεκδικήσει με αξιώσεις την κατάκτηση του τίτλου, θα φανεί στην πορεία. Πάντως, αυτό το οποίο απεύχονται στην «Κυρία», είναι να μην προκύψει κάποιο πισωγύρισμα και η επιτυχία με την Ομόνοια να μην είναι απλώς μία «αναλαμπή».
