Επεισόδια Λευκωσίας: «Ζήτησα βοήθεια από γιατρό και οι αστυνομικοί τον χτύπησαν»

Πρωτοφανή επεισόδια σημειώθηκαν στην πορεία διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία το Σάββατο 13/2.

Στο στόχαστρο των πολιτών η αστυνομία, που σύμφωνα με εικόνες που κυκλοφόρησαν αλλά και μαρτυρίες, επιτέθηκε με βαρβαρότητα στο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί για να διαμαρτυρηθεί για τη διαφθορά και τη διαχείριση της πανδημίας από μέρους της κυβέρνησης. 

Οι διοργανωτές με ανακοίνωσή τους για τα όσα διαδραματίστηκαν, αναφέρουν, μεταξύ άλλων, ότι «πολλοί αλληλέγγυοι/ες τραυματίστηκαν και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες», και κάνουν λόγο για τραυματισμό 25χρονης μουσικού, «η οποία δέχτηκε ευθεία βολή στο πρόσωπο από τον «Αίαντα», με συνέπεια να χάσει τις αισθήσεις της και με κίνδυνο μόνιμης βλάβης στην όρασή της». «Ανάμεσα στα θύματα της αστυνομικής βαρβαρότητας άλλος νεαρός διαδηλωτής, τον οποίο θρασύτατοι αστυνομικοί πάτησαν στον λαιμό ενώ βρισκόταν ήδη ακινητοποιημένος στο έδαφος». (Δείτε ΕΔΩ)

Επεισόδια Λευκωσίας: «Έχω σοβαρά τραύματα στο μάτι και χρειάζομαι επέμβαση»

Συγκλονιστική είναι και η μαρτυρία διαδηλωτή που περιγράφει τα βίαια επεισόδια που διαδραματίστηκαν. Όπως αναφέρει μάλιστα, όταν η αστυνομία έκανε χρήση pepper spray, ο ίδιος χρειάστηκε βοήθεια λόγω του ότι είναι επιληπτικός και όταν πήγε κάποιος γιατρός από το πλήθος να τον βοηθήσει η αστυνομία τον χτύπησε.

Για όσ@ με ρωτάτε, είμαι καλά σε υγεία. Μετά που τρεις ώρες θωρώ τζαι αναπνέω.
Εσυμβήκαν όλα τόσο γρήγορα που δεν μπορώ να σας περιγράψω τι έγινε. Το μόνο που θυμούμαι είναι ότι έδειχνα του κόσμου που τον εκυνηγούσαν οι δυνάμεις καταστολής να πάει που την πλευρά που δεν είχε κόσμο για να κρατούμε τις αποστάσεις. Άπλωσα το χέρι μου να σηκώσω ένα πλάσμα που χαμέ και έφαγα ένα γκλοπ στο κεφάλι και μια σπρωξιά με ασπίδα. Πριν προλάβω να ξαφνιαστώ έφαγα και μια γερή δόση pepper spray και με πήραν σηκωτό. Φώναξα αμέσως "είμαι επιληπτικός, δεν μπορώ να αναπνευσω" και άκουσα μια φωνή "αφήστε τον, είμαι νοσοκόμος". Μετά άκουσα μια κραυγή πόνου και ένα "Τί καμνετε ρε παιθκιά - Γιατί;". Μετά εν θυμούμαι τίποτε.
Ξέρω ένα πράμα όμως. Ξέρω ότι μια παρέα όξυπνων ανθρώπων επήαν να φωνάξουν για τα δικαιώματα τους. Με μάσκες, αποστάσεις και σεβασμό. Τούντην παρέα επερικυκλώσαν την πάνοπλες δυνάμεις καταστολής και εδώκαν της να κάτσει, με χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, γκλοπ, ασπίδες, χημικά και τανκ νερού. Η παρέα έτρεξε να γλυτώσει που το μένος των πάνοπλων τρομοκρατών, αλλά όπως έμαθα ακολουθήσαν, άφησαν κόσμο αιμόφυρτο στον δρόμο και εσυλλάβαν όποιο/α ήβραν.
Ξέρω ότι εν άξιζε τούτης της παρεας τούτο που έπαθε. Ξέρω ότι εν αξίζει τούντης κοινωνίας τούτο που την ήβρε. Ξέρω ότι τούτην την παρέα, εν την αξίζετε εσείς που εστείλατε τις δυνάμεις καταστολής με τούτες τες οδηγίες. Ξέρω ότι #ΩςΔαμέ!