Ιδιαίτερα ενδιαφέρον αποτελεί για τους επιστήμονες που μελετούν τις σεξουαλικές φαντασιώσεις το ζήτημα του τρόπου με τον οποίο η πανδημία τις έχει επηρεάσει. Το θέμα αυτό έχει αρκετές διαφορετικές πτυχές στη ζωή του ατόμου, από τις αναζητήσεις του στην πορνογραφία και τις συνήθειες παρακολούθησης μέχρι τη σεξουαλική και ερωτική ζωή. Είναι, επομένως, θεμιτό να υποθέτουμε ότι μπορεί η πανδημία να έχει προκαλέσει αλλαγές και στις φαντασιώσεις των ανθρώπων.
Ο ερευνητικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Kinsey του Πανεπιστημίου της Indiana, Justin J. Lehmiller, Ph.D.λοιπόν, πραγματοποίησε μια μακροχρόνια μελέτη για να διερευνήσει τις επιδράσεις της πανδημίας COVID-19 στη σεξουαλική ζωή και τις σχέσεις των ανθρώπων. Στην πρώτη φάση συλλογής δεδομένων, ένα από τα πράγματα που ανέφεραν πολλοί άνθρωποι είναι ότι έκαναν νέες προσθήκες στη σεξουαλική τους ζωή κατά τη διάρκεια των lockdown και της καραντίνας –με αυτό που αναφερόταν συχνότερα να είναι ότι μοιράζονταν και ενεργούσαν πάνω στις σεξουαλικές τους φαντασιώσεις.
Στις επόμενες φάσεις της συλλογής δεδομένων, οι ερευνητές προσέθεσαν περαιτέρω ερωτήματα ποικίλης θεματολογίας, στα οποία περιλαμβάνονταν πιο συγκεκριμένες ερωτήσεις για τις σεξουαλικές φαντασιώσεις.
Αρχικά, οι επιστήμονες ρώτησαν τους συμμετέχοντες αν είχαν παρατηρήσει κάποια αλλαγή στη συχνότητα των σεξουαλικών τους φαντασιών από τότε που άρχισε η πανδημία, με το 4% των συμμετεχόντων να απαντά ότι δεν έχουν σεξουαλικές φαντασιώσεις (όπως έχει δείξει και προηγούμενη σχετική έρευνα) και το 96% να εξηγεί πώς έχει αλλάξει αυτή η συχνότητα:
το 8% είχε πολύ περισσότερες φαντασιώσεις
το 27% είχε κάπως λιγότερες φαντασιώσεις
το 40% είχε περίπου τον ίδιο αριθμό φαντασιώσεων με πριν
το 17% είχε αρκετά λιγότερες φαντασιώσεις
το 9% είχε πολύ λιγότερες φαντασιώσεις
Με απλά λόγια, από την πλειοψηφία των συμμετεχόντων (60%) αναφέρθηκε ότι βίωσαν κάποια αλλαγή στη συχνότητα των φαντασιώσεών τους, με 1 στους 3 ανθρώπους να δηλώνει ότι έχει περισσότερες και 1 στους 3 να δηλώνει ότι έχει λιγότερες. Κατά μέσο όρο, όμως, η συχνότητα των φαντασιώσεων φαίνεται υψηλότερα τώρα σε σχέση με πριν την πανδημία.
«Είναι λογικό να μην επηρεάζονται οι φαντασιώσεις όλων με τον ίδιο τρόπο, επειδή η κατάσταση αυτή επηρεάζει διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικούς τρόπους. Παρόλα αυτά, η γενική τάση για περισσότερες φαντασιώσεις πιθανώς να αντανακλά το ότι πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν δυσκολία στην εκπλήρωση των σεξουαλικών τους αναγκών αυτή την εποχή, πράγμα που ίσως οδηγεί πολλούς να στραφούν… στον εαυτό τους για αυτό», εξηγεί ο Δρ. Lehmiller.
Οι ερευνητές ρώτησαν, επίσης, τους συμμετέχοντες τους λόγους για τους οποίους φαντασιώνονται αυτή την περίοδο. Διαπίστωσαν, λοιπόν, ότι οι λόγοι που ανέφεραν ήταν:
για να ενισχύσει τη σεξουαλική διέγερση – 49%
για να αποδράσει προσωρινά από την πραγματικότητα – 39%
για να καλύψει τις ανεκπλήρωτες σεξουαλικές του ανάγκες – 34%
για να χαλαρώσει ή να μειώσει το άγχος – 33%
για να εξισορροπήσει την έλλειψη ή την απουσία συντρόφου – 31%
για να σχεδιάσει μια επόμενη σεξουαλική επαφή – 29%
επειδή βαριόταν και δεν είχα κάτι άλλο να κάνει – 29%
για να καλύψει ανεκπλήρωτες συναισθηματικές ανάγκες – 18%
για να νιώσει μεγαλύτερη σεξουαλική αυτοπεποίθηση – 1 7%
για να εμποδίσει τους περισπασμούς κατά τη διάρκεια του σεξ – 15%
επειδή είχε περιέργεια για διαφορετικές σεξουαλικές εμπειρίες και αισθήσεις -14%
για να εκφράσει μια σεξουαλική επιθυμία που θεωρείται ταμπού – 13%
για να εξισορροπήσει την κατάσταση λόγω ενός μη ελκυστικού συντρόφου – 3%
για άλλους λόγους, όπως οι ιδέες για ένα ερωτικό μυθιστόρημα, η ανακούφιση του χρόνιου πόνου ή για τη διευκόλυνση του ύπνου -3%
Χωρίς να προκαλέσει έκπληξη στους επιστήμονες, λοιπόν, ο πρώτος και πιο συχνός λόγος φαντασιώσεων κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν η ενίσχυση της σεξουαλικής διέγερσης, πράγμα το οποίο είναι γενικώς ο πιο συχνός λόγος που οι άνθρωποι έχουν φαντασιώσεις. Αξιοσημείωτο είναι, όμως, το ότι λιγότεροι από τους μισούς συμμετέχοντες ανέφεραν αυτό τον λόγο.
Μεγάλος αριθμός εθελοντών δήλωσαν ότι φαντασιώνονταν επειδή χρειάζονταν διαφυγή, βαριούνταν, χρειάζονταν να χαλαρώσουν και/ή προσπαθούσαν να καλύψουν ανεκπλήρωτες (σεξουαλικές ή/και συναισθηματικές). Αυτό υποδεικνύει ότι πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν τις φαντασιώσεις τους θεραπευτικά –ως μια μορφή αυτο-φροντίδας- την περίοδο αυτή. Και πράγματι, περισσότεροι άνθρωποι (65%) ανέφεραν ότι φαντασιώνονται για κάποιον από αυτούς τους θεραπευτικούς λόγους παρά για την ενίσχυση της διέγερσης (49%). «Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι οι σεξουαλικές φαντασιώσεις φαίνεται να χρησιμοποιούνται συχνά ως μηχανισμός αντιμετώπισης κατά τη διάρκεια περιόδων υψηλού στρες», καταλήγουν οι επιστήμονες.
ygeiamou.gr
