Εικόνα Αρχείου
24news team
Τη δική της ιστορία για το πώς κατάφερε να αποκτήσει το παιδάκι της μοιράζεται μια γυναίκα από τη Λάρνακα. Όπως περιγράφει, η ίδια και ο σύζυγός της προσπαθούσαν να αποκτήσουν ένα παιδάκι και προχώρησαν με εξωσωματική γονιμοποίηση αφού αντιμετώπιζε κάποια γυναικολογικά προβλήματα.
Η γυναίκα, περιγράφει την αγωνία της όταν έχασε το παιδί που κυοφορούσε αλλά και πώς κατάφερε μέσα από την πίστη της στον Άγιο Εφραίμ να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα.
Δείτε το μήνυμά της:
"Σε ευχαριστώ που έκανες το όνειρο μας πραγματικότητα !!!
Όνειρο ζωής ήταν πάντα να αποκτήσω ένα παιδάκι μαζί με τον άντρα μου.
Ξεκινήσαμε να προσπαθούμε αρκετά χρόνια πριν, χωρίς όμως κάποιο αποτέλεσμα.
Γνώριζα πως είχα κάποια γυναικολογικά προβλήματα και έτσι το 2020 αποφασίσαμε να προχωρήσουμε με εξωσωματική γονιμοποίηση.
Καταφέραμε να δημιουργήσουμε δύο έμβρυα και έτσι το πρώτο θαύμα έγινε!
Τα Χριστούγεννα του 2020, τοποθετήσαμε το ένα έμβρυο. Μετά από 10 μέρες αγωνία, τα αποτελέσματα ήταν θετικά.
Η χαρά μας μεγάλη, όμως δεν κράτησε για πολύ. Μετά από 9 μέρες και δύο μέρες πριν από το προκαθορισμένο ραντεβού μας στο γιατρό χάσαμε το μωράκι μας.
Μαζί και τη γη κάτω από τα πόδια μας. Προσπάθησα να είμαι δυνατή αλλά όσο έβλεπα τον άντρα μου να λυγίζει τόσο περισσότερο πονούσα.
Μέχρι τότε κανένας από τους δύο μας δεν ήταν ιδιαίτερα κοντά στην εκκλησία, κοντά στον Θεό, κοντά στους Αγίους.
Πάντα πιστεύαμε, αλλά ποτέ ουσιαστικά. Ξεκινήσαμε μια μεγάλη σειρά από εξετάσεις οι οποίες ευτυχώς βγήκαν όλες πολύ καλές.
Το 2021 προχωρήσαμε σε δεύτερη προσπάθεια, με το ένα και μοναδικό έμβρυο που είχαμε.
Τότε μια μεγάλη δύναμη ξαφνικά άρχισε να μας γεμίζει. Η δύναμη της πίστης σε εμένα αλλά και στον άντρα μου είχε δυναμώσει, είχε ανθίσει με τον πιο όμορφο τρόπο.
Εκείνη τη περίοδο ήταν που έμαθα για τον Άγιο Εφραίμ που μέχρι τότε ΔΕΝ γνώριζα αλλά τα σημάδια πως είναι δίπλα μας δεν αργήσαν να εμφανιστούν.
Λίγες μέρες πριν την εμβρυομεταφόρα, επισκέφτηκα με μια φίλη μου την εκκλησία της Παναγίας στην Αγία Νάπα.
Εκείνη την μέρα, "όλος τυχαίος", ήταν και τα λείψανα του Αγίου Εφραίμ που ούτε καν το γνωρίζαμε. Ήταν μάλιστα η τελευταία μέρα του προσκυνήματος.
Η δύναμη που έλαβα και η χαρά, απερίγραπτη.
Λίγες μέρες μετά, αφού είχαμε προχωρήσει στην εμβρυομεταφορά, έρχεται στο σπίτι μια φίλη και μου στέλνει δώρο η μαμά της την εικόνα του Αγιου Εφραίμ. Από το πουθενά και πάλι ο Άγιος κοντά μου.
Άρχισα να διαβάζω τα βιβλία του Αγίου μας με τα θαύματα του και ένιωθα την σιγουριά μέσα μου.
Από τότε, όπου και να είχε προσκύνημα του Αγίου μας στην Κύπρο, τον επισκεπτόμουνα σε κάθε εκκλησία, παίρνοντας πάντοτε το λαδάκι και το μύρος του και κάνοντας πάντα τις παρακλήσεις μας.
Πέρασαν λοιπόν οι πρώτες μέρες και πάλι τα αποτελέσματα θετικά. Η συγκίνηση μεγάλη, όμως πάντοτε με λίγο φόβο και συγκρατημένα φυσικά.
Περνάνε λίγες μέρες και ξαφνικά είχα έντονο αίμα. Ο φόβος μου μεγάλος και το άγχος απερίγραπτο.
Στη διαδρομή μας για τον γιατρό, κρατούσα αγκαλιά την εικόνα του Αγίου Εφραίμ και παρακαλούσα όλα να πάνε καλά και να μου χαρίσει ένα θαύμα εμένα της αμαρτωλής.
Φτάσαμε στον γιατρό και εκεί που περίμενα να ακούσω πως δυστυχώς πάλι χάσαμε το μωράκι μας, εμείς το είδαμε. Είδαμε μια μικρή κουκκίδα και ακούσαμε και τη καρδούλα μακρινή και σιγανή λες και μας έλεγε εδώ είμαι εδώ θα είμαι.
Η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μας μέχρι τότε. Η συγκίνησή μας δεν κρυβόταν.
Μείναμε δύο μέρες στη κλινική αλλά δεν μας ένοιαζε καθόλου.
Από εκείνη την στιγμή είπα "Θεέ μου, Παναγίτσα μου και Αγιε Εφραιμ μου ξέρω πως για να μου κάνατε αυτό το δώρο θα φτάσει μέχρι το τέλος και θα έρθει στη ζωή αυτό το θαυματάκι".
Είχα πάντα συντροφιά τα βιβλία του, την εικόνα , το λαδάκι του και πάνω από όλα την πίστη μου , που ΠΟΤΕ δεν ήταν τόσο δυνατή.
Μετά από λίγες μέρες πήγα πάλι στην εκκλησία της Παναγίας παίρνοντας για τάμα, ένα κέρινο μωράκι για ευγνωμοσύνη και για να την ευχαριστήσω για αυτό που μου συνέβη, μιας και χάρη σε εκείνη γνώρισα τον Άγιο μας, τον Άγιο Εφραίμ, που μου έδωσε τόση δύναμη και πίστη.
Είχα αποφασίσει από εκείνες τις πρώτες μέρες πως το δικό μου το παιδί, αν είναι αγοράκι θα βαφτιστεί με δύο ονόματα.. Αντώνης Εφραίμ και όταν μεγαλώσει να μάθει όλη αυτή την ιστορία για να είναι ευγνώμων που βαφτίστηκε με τα δυο αυτά ονόματα και να ξέρει φυσικά πως αυτός θα είναι για πάντα ο Άγιος προστάτης του.
Είχα υποσχεθεί επίσης, πως όποτε μπορώ θα πηγαίνω στα προσκυνήματα του Αγίου μας. Κάθε πρωί και βράδυ προσκυνώ την εικόνα του, με τόση αγάπη και ευγνωμοσύνη.
Έχω τάξει πως όλο αυτό που έζησα θα το μοιραστώ σε ένα από τα βιβλία του Αγίου και με όλο το κόσμο, για να δώσω δύναμη σε ΟΛΕΣ τις γυναίκες που επιθυμούν να κάνουν ένα παιδάκι, στέλνοντας τους το μήνυμα, οτι μπορούν να καταφέρουν με πίστη και με την βοήθεια των Αγίων, να γίνουν μανούλες και να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα.
7.1.2022, ήρθε στο κόσμο το μικρό μας θαυματάκι, ο μικρός μας πρίγκιπας, γεμάτος υγεία.
Ευχή μου όλες οι γυναίκες του κόσμου να αποκτήσουν το δικό τους αγγελάκι".
Η γυναίκα, περιγράφει την αγωνία της όταν έχασε το παιδί που κυοφορούσε αλλά και πώς κατάφερε μέσα από την πίστη της στον Άγιο Εφραίμ να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα.
Δείτε το μήνυμά της:
"Σε ευχαριστώ που έκανες το όνειρο μας πραγματικότητα !!!
Όνειρο ζωής ήταν πάντα να αποκτήσω ένα παιδάκι μαζί με τον άντρα μου.
Ξεκινήσαμε να προσπαθούμε αρκετά χρόνια πριν, χωρίς όμως κάποιο αποτέλεσμα.
Γνώριζα πως είχα κάποια γυναικολογικά προβλήματα και έτσι το 2020 αποφασίσαμε να προχωρήσουμε με εξωσωματική γονιμοποίηση.
Καταφέραμε να δημιουργήσουμε δύο έμβρυα και έτσι το πρώτο θαύμα έγινε!
Τα Χριστούγεννα του 2020, τοποθετήσαμε το ένα έμβρυο. Μετά από 10 μέρες αγωνία, τα αποτελέσματα ήταν θετικά.
Η χαρά μας μεγάλη, όμως δεν κράτησε για πολύ. Μετά από 9 μέρες και δύο μέρες πριν από το προκαθορισμένο ραντεβού μας στο γιατρό χάσαμε το μωράκι μας.
Μαζί και τη γη κάτω από τα πόδια μας. Προσπάθησα να είμαι δυνατή αλλά όσο έβλεπα τον άντρα μου να λυγίζει τόσο περισσότερο πονούσα.
Μέχρι τότε κανένας από τους δύο μας δεν ήταν ιδιαίτερα κοντά στην εκκλησία, κοντά στον Θεό, κοντά στους Αγίους.
Πάντα πιστεύαμε, αλλά ποτέ ουσιαστικά. Ξεκινήσαμε μια μεγάλη σειρά από εξετάσεις οι οποίες ευτυχώς βγήκαν όλες πολύ καλές.
Το 2021 προχωρήσαμε σε δεύτερη προσπάθεια, με το ένα και μοναδικό έμβρυο που είχαμε.
Τότε μια μεγάλη δύναμη ξαφνικά άρχισε να μας γεμίζει. Η δύναμη της πίστης σε εμένα αλλά και στον άντρα μου είχε δυναμώσει, είχε ανθίσει με τον πιο όμορφο τρόπο.
Εκείνη τη περίοδο ήταν που έμαθα για τον Άγιο Εφραίμ που μέχρι τότε ΔΕΝ γνώριζα αλλά τα σημάδια πως είναι δίπλα μας δεν αργήσαν να εμφανιστούν.
Λίγες μέρες πριν την εμβρυομεταφόρα, επισκέφτηκα με μια φίλη μου την εκκλησία της Παναγίας στην Αγία Νάπα.
Εκείνη την μέρα, "όλος τυχαίος", ήταν και τα λείψανα του Αγίου Εφραίμ που ούτε καν το γνωρίζαμε. Ήταν μάλιστα η τελευταία μέρα του προσκυνήματος.
Η δύναμη που έλαβα και η χαρά, απερίγραπτη.
Λίγες μέρες μετά, αφού είχαμε προχωρήσει στην εμβρυομεταφορά, έρχεται στο σπίτι μια φίλη και μου στέλνει δώρο η μαμά της την εικόνα του Αγιου Εφραίμ. Από το πουθενά και πάλι ο Άγιος κοντά μου.
Άρχισα να διαβάζω τα βιβλία του Αγίου μας με τα θαύματα του και ένιωθα την σιγουριά μέσα μου.
Από τότε, όπου και να είχε προσκύνημα του Αγίου μας στην Κύπρο, τον επισκεπτόμουνα σε κάθε εκκλησία, παίρνοντας πάντοτε το λαδάκι και το μύρος του και κάνοντας πάντα τις παρακλήσεις μας.
Πέρασαν λοιπόν οι πρώτες μέρες και πάλι τα αποτελέσματα θετικά. Η συγκίνηση μεγάλη, όμως πάντοτε με λίγο φόβο και συγκρατημένα φυσικά.
Περνάνε λίγες μέρες και ξαφνικά είχα έντονο αίμα. Ο φόβος μου μεγάλος και το άγχος απερίγραπτο.
Στη διαδρομή μας για τον γιατρό, κρατούσα αγκαλιά την εικόνα του Αγίου Εφραίμ και παρακαλούσα όλα να πάνε καλά και να μου χαρίσει ένα θαύμα εμένα της αμαρτωλής.
Φτάσαμε στον γιατρό και εκεί που περίμενα να ακούσω πως δυστυχώς πάλι χάσαμε το μωράκι μας, εμείς το είδαμε. Είδαμε μια μικρή κουκκίδα και ακούσαμε και τη καρδούλα μακρινή και σιγανή λες και μας έλεγε εδώ είμαι εδώ θα είμαι.
Η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μας μέχρι τότε. Η συγκίνησή μας δεν κρυβόταν.
Μείναμε δύο μέρες στη κλινική αλλά δεν μας ένοιαζε καθόλου.
Από εκείνη την στιγμή είπα "Θεέ μου, Παναγίτσα μου και Αγιε Εφραιμ μου ξέρω πως για να μου κάνατε αυτό το δώρο θα φτάσει μέχρι το τέλος και θα έρθει στη ζωή αυτό το θαυματάκι".
Είχα πάντα συντροφιά τα βιβλία του, την εικόνα , το λαδάκι του και πάνω από όλα την πίστη μου , που ΠΟΤΕ δεν ήταν τόσο δυνατή.
Μετά από λίγες μέρες πήγα πάλι στην εκκλησία της Παναγίας παίρνοντας για τάμα, ένα κέρινο μωράκι για ευγνωμοσύνη και για να την ευχαριστήσω για αυτό που μου συνέβη, μιας και χάρη σε εκείνη γνώρισα τον Άγιο μας, τον Άγιο Εφραίμ, που μου έδωσε τόση δύναμη και πίστη.
Είχα αποφασίσει από εκείνες τις πρώτες μέρες πως το δικό μου το παιδί, αν είναι αγοράκι θα βαφτιστεί με δύο ονόματα.. Αντώνης Εφραίμ και όταν μεγαλώσει να μάθει όλη αυτή την ιστορία για να είναι ευγνώμων που βαφτίστηκε με τα δυο αυτά ονόματα και να ξέρει φυσικά πως αυτός θα είναι για πάντα ο Άγιος προστάτης του.
Είχα υποσχεθεί επίσης, πως όποτε μπορώ θα πηγαίνω στα προσκυνήματα του Αγίου μας. Κάθε πρωί και βράδυ προσκυνώ την εικόνα του, με τόση αγάπη και ευγνωμοσύνη.
Έχω τάξει πως όλο αυτό που έζησα θα το μοιραστώ σε ένα από τα βιβλία του Αγίου και με όλο το κόσμο, για να δώσω δύναμη σε ΟΛΕΣ τις γυναίκες που επιθυμούν να κάνουν ένα παιδάκι, στέλνοντας τους το μήνυμα, οτι μπορούν να καταφέρουν με πίστη και με την βοήθεια των Αγίων, να γίνουν μανούλες και να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα.
7.1.2022, ήρθε στο κόσμο το μικρό μας θαυματάκι, ο μικρός μας πρίγκιπας, γεμάτος υγεία.
Ευχή μου όλες οι γυναίκες του κόσμου να αποκτήσουν το δικό τους αγγελάκι".
