Ο Φερνάντο Σινιορίνι είναι Αργεντινός φυσικοθεραπευτής, επί δεκαετίες στενός συνεργάτης του Ντιέγκο Μαραντόνα και επιστήθιος φίλος του, από το 1983 όταν γνωρίστηκαν στην Μπαρτσελόνα και έως το τέλος. Ακριβώς γι' αυτό, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί σαν ανακριβής ή συκοφαντική η διήγηση του Σινιορίνι για το πώς ο Ντιέγκο είχε προσπαθήσει κάποτε να τον μυήσει στην κοκαΐνη.
«Θυμάμαι που τον άρπαξα από τον αστράγαλο και του είπα 'τι είναι αυτά που κάνεις;» είπε ο Φερνάντο Σινιορίνι σε συνέντευξή του, λίγες ημέρες πριν από το θάνατο του Μαραντόνα. «Ήθελε να μου 'σπρώξει' κοκαΐνη, να σνιφάρω μαζί του» συνεχίζει ο 69χρονος φυσικοθεραπευτής. Προσθέτοντας ότι «ο Ντιέγκο παραξενεύτηκε, μάλιστα, που με είδε να αγριεύω. 'Τι με ρωτάς τι κάνω; Με την κόκα θα δεις ότι θα θέλεις να μιλήσεις και ότι μπορείς να μιλάς για οποιοδήποτε θέμα'».
Τότε ο Σινιορίνι απάντησε στον Μαραντόνα ότι «ξέχνα το, Ντιέγκο. Εγώ όταν είμαι χαρούμενος θέλω να ξέρω γιατί είμαι χαρούμενος. Και όταν δεν είμαι, να ξέρω γιατί δεν είμαι. Εκτός αυτού, για να παίρνω εγώ αυτό το πράμα, χρειάζομαι πολλά λεφτά. Ποιος νομίζεις ότι είμαι; Ο Μαραντόνα; Εγώ είμαι απλώς ο γυμναστής του Μαραντόνα».
Ο Φερνάντο Σινιορίνι, έχοντας βρεθεί δίπλα στον Μαραντόνα από το 1983 έως το 1994 και τον φρόντισε κατά τη διάρκεια της μεγάλης καριέρας του σε επίπεδο συλλόγων αλλά και στην εθνική Αργεντινής, διατείνεται ότι τον γνώριζε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Αναφέρει, μάλιστα, ότι σε κάποια εκ βαθέων συζήτηση που είχαν οι δυο τους, ο Μαραντόνα του είχε εξομολογηθεί ότι μια μύχια επιθυμία του ήταν να πεθάνει πριν από τους γονείς του.
«Δεν θα άντεχα να ζήσω χωρίς αυτούς» είχε πει σε ανύποπτο χρόνο ο Ντιέγκο Μαραντόνα. Εν τέλει όμως βίωσε την απώλεια, πρώτα του πατέρα του, Ντον Ντιέγκο, στις 25 Ιουνίου του 2011. Και ελάχιστο καιρό αργότερα, στις 19 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, έχασε τη μητέρα του, την «Ντόνια Τότα» ή Ντάλμα Σαλβαδόρα Φράνκο. Αμφότεροι οι γονείς του Ντιέγκο πέθαναν εξαιτίας καρδιακών προβλημάτων, τελικά όπως και ο σούπερ-σταρ γιος τους.
Επιστρέφοντας στον Φερνάντο Σινιορίνι, ένα αξιοσημείωτο περιστατικό από τα αμέτρητα επεισόδια που έζησε σαν «σκιά» του Μαραντόνα, αφορά στο Μουντιάλ του 1986, στο Μεξικό. Υπό την καθοδήγηση του Σινιορίνι, ο Ντιέγκο έκανε επί τρεις μήνες ατομική προπόνηση σε πολύ μεγάλο υψόμετρο, προκειμένου να προσαρμόσει τον οργανισμό του στις αντίστοιχες συνθήκες και στον αέρα μειωμένης περιεκτικότητας σε οξυγόνο της πόλης του Μεξικού. Έτσι, καταρρίπτεται -εν μέρει τουλάχιστον- ο αστικός μύθος ότι ο Μαραντόνα δεν ήταν φανατικός της εκγύμνασης και της προετοιμασίας. Όπως επίσης εξηγείται γιατί σε ματς όπως πχ το ιστορικό Αργεντινή-Βρετανία, κάλπαζε ασταμάτητος στο γήπεδο.
Ο Σινιορίνι ήταν κάτι σαν γκουρού για τον Μαραντόνα, καθώς δεν περιοριζόταν στην άσκηση του σώματος, αλλά προσπαθούσε να τον προπονήσει ψυχικά και πνευματικά. Του σύστηνε βιβλία λογοτεχνίας και ψυχολογίας και τον παρότρυνε να διευρύνει τους γνωστικούς και αντιληπτικούς του ορίζοντες.
Ως κατακλείδα της πολυετούς σχέσης τους και ίσως σαν ένα αλλόκοτο επιτύμβιο, ο Φερνάντο Σινιορίνι έχει πει για τον νεκρό πλέον φίλο του ότι «ο Μαραντόνα είχε έναν μεγάλο εχθρό. Τον Ντιέγκο».
protothema.gr
