Η ουρά ήταν ατέλειωτη εκείνο το βράδυ, έξω από την είσοδο του διάσημου κλαμπ Berghain, όπου εκατοντάδες άνθρωποι περίμεναν υπομονετικά να έρθει η σειρά τους, μπολιασμένοι με ανάμικτα συναισθήματα.
Όλοι ανεξαιρέτως θα έπρεπε να περάσουν από τον άνθρωπο που με ένα νεύμα του ή σε έστελνε μέσα στον ηδονιστικό κόσμο του Βερολινέζικου ναού ή σε απέρριπτε ρίχνοντας σου μια ευγενική μεν ξεγυρισμένη δε «πόρτα».
Στο «όλοι ανεξαιρέτως» μπορείτε να συμπεριλάβετε και τους διάσημους σταρ απ' όλους τους χώρους, οι οποίοι θα έπρεπε να περιμένουν ως κοινή θνητοί στην ουρά για να εισέλθουν σε ένα από τα πιο διάσημα κλαμπ του κόσμου.
Η Μπρίτνεϊ Σπίαρς ήθελε πάση θυσία να μπει γι' αυτό και δεν είπε τίποτε περιμένοντας για πάνω από μια ώρα στην ουρά μέχρι να φτάσει μπροστά στον Σβεν Μάρκουαρντ.
Ο τύπος με τα τατουάζ και τους κρίκους στα χείλη του ζύγισε την σταρ της ποπ και αποφάσισε ότι δεν ταίριαζε με την εν γένει φιλοσοφία του Berghain.
Έτσι, επέλεξε να μην της επιτρέψει την είσοδο στο κτήριο που, όπως έγραψαν οι New York Times, στεγάζεται και λειτουργεί το καλύτερο κλαμπ του κόσμου.
Κτισμένο κάπου ανάμεσα στις περιοχές Κράουζμπεργκ και Φρίντριχσάϊν του Ανατολικού Βερολίνου, σε ένα κτίσμα που στέγαζε παλιότερα ένα εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, το Berghain είναι ένα κατά βάση γκέι κλαμπ, πολύ διαφορετικό όμως από τα άλλα.
Είναι αυτό που γέννησε-μαζί με το περίφημο Studio 54 -τον ορισμό της σκληρής «πόρτας», ο οποίος εκφράζεται στο πρόσωπο του Σβεν Μάρκουαρντ.
Ένα πρόσωπο «ζωγραφισμένο» με τατού, που ελέγχει εξονυχιστικά μαζί με την ομάδα του χιλιάδες κόσμο κάθε Σαββατοκύριακο -οι ουρές μοιάζουν ατέλειωτες- αποφασίζοντας ποιοι θα εισέλθουν και ποιοι θα φύγουν.
Η πόρτα του τρόμου
Είναι τέτοια η εμμονή εκατομμυρίων φανατικών για το Berghain, που έχουν δημιουργηθεί δεκάδες forum όχι μόνο για την πόρτα του, αλλά και για το τι γίνεται μέσα σε αυτό το κλαμπ, όπου απαγορεύεται αυστηρά η βιντεοσκόπηση και η λήψη φωτογραφιών.
Κάποιος που το έκανε και ανέβασε την φωτό στα social media έγινε αυτόματα και για πάντα persona non grata σε αυτόν τον ναό της electronica.
Εκεί όπου θα αναγκαστείς να βγάλεις αρκετά ρούχα, αφού η θερμοκρασία ξεπερνάει κατά πολύ την απαιτούμενη και επιτρέπονται σχεδόν τα πάντα.
Πρώτα όμως πρέπει να μπεις.
Η «πόρτα του τρόμου» με μπροστάρη τον Σβεν έχει γίνει σημείο αναφοράς στο παγκόσμιο κλάμπινγκ, ενώ έχουν βγει ακόμη και t-shirt με το motto «Έφαγα κι εγώ πόρτα στο Beghain».
Trendy παρέες με trendy ντυσίματα κόβονται στο δευτερόλεπτο, όπως και αυτοί που φωνάζουν ή μιλούν δυνατά στην ουρά, οι οποίοι εντοπίζονται άμεσα από τον Μάρκουαρντ και το team του.
Καλό είναι να μιλάς γερμανικά, αφού οι τουρίστες δεν είναι η αγαπημένη φυλή του συγκεκριμένου κλαμπ και σε ποσοστό 99% «κόβονται» και αποχωρούν, ενίοτε βρίζοντας.
Ο Σβεν που δεν πεθαίνει να τον αποκαλείς «πορτιέρη» ακολουθεί την προσωπική του αισθητική όταν σκανάρει τον υποψήφιο κλάμπερ υιοθετώντας τον κλασσικό όρο-προϋπόθεση: «Μου αρέσει η μούρη σου και το στυλ σου; Μπήκες. Δεν μου αρέσει; Έφυγες».
Γεννημένος στο Ανατολικό Βερολίνο, ξεκίνησε αυτή την δουλειά βοηθώντας τον αδερφό του Όλιβερ-ανερχόμενο αστέρι της Βερολινέζικης ηλεκτρονικής σκηνής-μετά την πτώση του τείχους.
«Με την διάλυση της Ανατολικής Γερμανίας, μπορούσες να εκμεταλλευτείς τις συγκυρίες και τις ευκαιρίες, στήνοντας ένα μπαρ, ένα κλαμπ σε ένα έρημο διαμέρισμα ή σε μια εγκατελελειμένη αποθήκη» έχει πει ο Σβεν.
Η πρώτη του δουλειά ήταν σε ένα πάρτι του αδερφού του που έλαβε χώρα σε ένα μεγάλο κατάστημα παπουτσιών, για τρία συνεχόμενα Σαββατοκύριακα.
Ακολούθησε το Ostgust, ένα gay fetish πάρτι, μέσα από το οποίο γεννήθηκε το Berghain και ο μύθος του Σβεν, του πιο σκληρού πορτιέρη στον κόσμο.
Ο ίδιος όταν του λένε τα tips που έχουν βγει και πρέπει να ακολουθήσει κάποιος για να περάσει την είσοδο του διάσημου κλαμπ, συνήθως γελάει και αποφεύγει να πει κάτι παραπάνω.
Το βλέμμα του όταν βρεθείς μπροστά του, εσύ που αποφάσισες να περάσεις τέσσερις ώρες αναμονής με την ελπίδα να χορέψεις μέχρι τελικής πτώσης, θα στα πει όλα όταν έρθει η στιγμή της κρίσης από τον Σβεν.
Πηγή: protothema
