Χρήστος Ζαβός
Είμαστε στο 25ο λεπτό του ματς στην Αλβανία, οπότε και ξεκίνησε να γράφεται το εν πιο κάτω κείμενο. Πέρασαν δηλαδή μόλις λίγα λεπτά, αφότου ο Στέφαν τσίμπησε την μπάλα στέλνοντας την μπάλα στο πλεκτό.
Δεν ξέρω αν θα προκριθεί ή όχι η ομάδα… λέω όμως μετά βεβαιότητας ότι αυτή η ΑΕΛ είναι χτισμένη για να πάρει πρωτάθλημα. Τόσο ξεκάθαρα, τόσο καθαρά. Και δεν χρειάζεται να δω τη συνέχεια του ματς.
Δεν είναι άλλωστε το κριτήριο, για να καταλάβει κανείς τη δυνατότητα μιας ομάδας. Μιας ομάδας που έτσι και αλλιώς τη γνωρίζουμε αφού έρχεται από πέρσι. Που σίγουρα στην παρούσα φάση δεν είναι έτοιμη, που σίγουρα θα έχει κενά στην απόδοση της, που η φυσική της κατάσταση δεν είναι στα περσινά στάνταρ... αλλά φαίνεται να ειναι καλύτερη και πιο εξελιγμένη.
Πνευματικά και τεχνικά είναι δομημένη για να πάρει τον τίτλο. Δεν ξέρω για παρασκήνιο, ατυχίες, τραυματισμούς, οικονομικά, επαγγελματικές σχέσεις και ότι τέλος πάντων μπορεί να προκύψει σε μια ομάδα που αποτελείται από ανθρώπους και διοικείται από ανθρώπους.
Αμιγώς ποδοσφαιρικά δεν έχει τίποτα, μα τίποτα να ζηλέψει από καμία ομάδα στην Κύπρο. Ακόμη και από την Ομόνοια που για μένα δίκαια πήρε το πρωτάθλημα ως η καλύτερη ομάδα της περσινής χρονιάς.
Είναι πασιφανές ότι η εξέλιξη τούτη της ομάδας είναι συνεχής. Η σκέψη και η φιλοσοφία του Ντούσαν Κερκέζ είναι τόσο ορθολογική, τόσο καθαρή που σε σοκάρει νοουμένου ότι ζούμε σε μια χώρα θολωμένη σε όλα της.
Η ΑΕΛ είναι, αντιθέτως με το τι επικρατεί στα θολωμένα μας μυαλά, πεντακάθαρη στη σκέψη. Και το μεγαλειώδες; Πεντακάθαρη και στην εφαρμογή της σκέψης. Στην πράξη δηλαδή. Και αυτό στο ποδόσφαιρο δεν είναι καθόλου εύκολο. Χρειάζεται χρόνο, δουλειά και γνώση.
Και η γνώση στον Κερκέζ είναι τόσο εμφανής, όσο η θολούρα του ουρανού της πόλης, ντάλα καλοκαίρι μες την υγρασία. Ο άνθρωπος κτίζει, πέτρα, πέτρα την ομάδα που φέτος δεν έχει καμία δικαιολογία. Αντιθέτως έχει όλα τα εφόδια για να πάρει το πρωτάθλημα μετά από εννέα χρόνια.
Διαθέτει αρχικά την ομαδικότητα. Βλέποντας τους να μπαίνουν στην Αλβανία απέναντι σ΄ ένα σύνολο τσαμπουκαλεμένο, έτοιμο μπροστά στον κόσμο του να μοιράσει κλωτσιές και σπρωξιές, διαπιστώνεις ότι είναι ΟΜΑΔΑ με κεφαλαία. Μήτε φοβήθηκαν, μήτε έχασαν την ψυχραιμία τους, μήτε εκτροχιάστηκαν από τις οδηγίες που έλαβαν. Αντιθέτως επέβαλαν με την πάροδο του χρόνου, την ποιότητα τους σπάζοντας τον τσαμπουκά των αντιπάλων. Έτσι και αλλιώς η δύναμη που σου δίνει το ομαδικό πνεύμα, σε καθιστά σχεδόν ατρόμητο.
Διαθέτει εμπειρία. Η περσινή εμπειρία απώλειας δύο τίτλων εντός δέκα ημερών μπορεί να ήταν οδυνηρή… δεν το λέω εγώ, το είπαν τα μεγαλύτερα πνεύματα της ανθρωπότητας ότι άμα δουλέψεις τον πόνο μέσα σου, μετατρέπεται σε δύναμη. Και στην ΑΕΛ φαίνεται να δουλεύουν στη σωστή κατεύθυνση.
Το κράμα και η χημεία. Οι πιο παλιοί παίκτες, συνυπάρχουν με τους κύπριους, βοηθώντας τους νεαρούς και νεοεισερχόμενους. Το δέσιμο των υλικών μοιάζει αριστουργηματικό και φαίνεται μες στο γήπεδο. Τους βλέπεις ότι οι νέοι εντάσσονται στο σύνολο ομαλά και οι παλιοί έχουν κάτι να τους μεταφέρουν. Ανάμεσα στα πολλά βαθιά το πιστεύω είναι και ο πόνος που προκλήθηκε μέσα από την απώλεια των δύο τίτλων. Πόσο νέος σου φάνηκε ο Ριστέφσκι, πόσο ο Μαζάν και πόσο ο Τσέποβιτς... σκέψου και πες μου.
Η ενίσχυση. Δεν ξέρω πόσο καλοί παίκτες είναι, ούτε και τι ρόλο βαράνε μες στην ομάδα. Είναι όμως πεντακάθαρο ότι ήρθαν σε θέσεις που χρειάζεται η ομάδα. Η γνώση που λέγαμε πιο πάνω, βοήθησε τον Κερκέζ να κάνει τις σωστές κινήσεις. Αριστερό μπακ, αριστερό στόπερ, σέντερ φορ, επιτελικό χαφ, αριστερό εξτρέμ, ένας ακόμη στόπερ… δημιουργούν βάθος στο ρόστερ, μέσα από το οποίο ο ίδιος ο προπονητής δημιουργεί λύσεις.
Παραδείγματος χάριν, ένας αδύνατος αμυντικά αριστερός μπακ όπως ήταν ο Έουλερ, μεταμορφώθηκε σ’ έναν έμπειρο αριστερό εξτρέμ, που δίνει βοήθειες στον αριστερό μπακ όταν η ομάδα πιέζεται στο σημείο.
Μιλώντας για την καθαρότητα στη σκέψη, ας μιλήσουμε πως μεταφέρεται στην πράξη. Τι απεικονίζει ο πίνακας οδηγιών στα αποδυτήρια και τι δουλεύουν πάνω στο βοηθητικό μέρα με τη μέρα.
Η καθαρότητα, ο ορθολογισμός μετουσιώνεται σε πράξη στο γήπεδο. Το δεξί εξτρέμ (Τόρες) δίνει από δεξιά στον κεντρικό χαφ (Μάζουρεκ), με τη σειρά του σεντράρει στην περιοχή, πιάνει το κεφάλι ο αριστερός εξτρέμ (Έουλερ) που τροφοδοτεί τον σέντερ φορ (Τσέποβιτς) για να σκοράρει εντός του κουτιού μες στη Λεμεσό. Λίγο πολύ η ίδια εικόνα και μες στην Σκόδρα. Ο επιτελικός χαφ ( Ριέρα) δίνει στην πλάτη της άμυνας στον φορ Τσέποβιτς και σκοράρει.
Μιλώντας για τον Τσέποβιτς, συνολικά 25 λεπτά τον έχω δει ν’ αγωνίζεται. Άμα όμως γίνει δίκη που θα εξετάζει κατά πόσο είναι γιός του πατέρα του, δεν θα χρειαστεί τεστ Dna… φτάνει κανείς να δει τα δύο πρώτα του γκολ με την ΑΕΛ. Μπάσταρδος δεν είναι….εκατό τοις εκατό. Είναι γιος του σέντερ φορ που θαυμάσαμε όλοι στα κυπριακά γήπεδα αρχές της δεκαετίας του 90.
Καλύτερος από τον Μαέ δεν είναι ούτε και πιο εντυπωσιακός αλλά είμαι σίγουρος ότι θα αποδειχθεί πιο χρήσιμος για την φετινή ΑΕΛ παρά ο βέλγο- μαροκινός που άρχισε να σπάει μέσες αντίπαλων αμυντικών εκεί στην Ουγγαρία. Και αυτό γιατί το ορθολογικό παιγνίδι των Λεόντων, επιβάλλει ένα σέντερ φορ που μες στο κουτί με μια κλοτσιά, ένα τσίμπημα, ένα φύσημα θα στέλνει τη μπάλα εκεί που πρέπει.
Έχουμε φτάσει στο 57ο λεπτό της αναμέτρησης ενόσω γράφεται κείμενο, μάρτυρας μου η μνήμη του υπολογιστή και η ομάδα διατηρεί το υπέρ της 0-1. Δεν γνωρίζω αν θα προκριθεί, ούτε και αν θα αυτοκτονήσει ποδοσφαιρικά. Γνωρίζω όμως ότι φέτος δεν έχει κανένα μειονέκτημα σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους και δεν ξέρω γιατί δεν θέτουν ξεκάθαρα τον στόχο. Ότι δηλαδή θα παν να το πάρουν.
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία γι’ αυτή τους την στάση πέραν από τον φόβο. *Όποιος όμως φοβάται, παίρνει σκύλο!!!
*Ατάκα του πρώην προπονητή της ΑΕΛ, Μάκη Χάβου που θα μπορούσε να απευθυνθεί και σε μεγάλη μερίδα του κόσμου. Που στη σκέψη και μόνο ότι η ομάδα θα πάρει πρωτάθλημα… τρομάζει να το πιστέψει δίνοντας διάφορες δικαολογίες. Το κείμενο εστιάζει και ασχολείται μονάχα στο ποδοσφαιρικό κομμάτι. Το αθλητικό. Το τι μπορεί να συμβεί και τι θα προκύψει, από εξωγενείς παράγοντες αυτό κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει.
