«Aν ο έρωτας περνάει απ' το στομάχι, τότε οι τίτλοι φιλτράρονται μέσα από μια ισχυρή άμυνα», συνήθιζε να λέει ο Ελένιο Ερέρα, ο άνθρωπος που έκανε το Κατενάτσιο γνωστό σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Μπορεί οι περισσότεροι να πιστεύουν πως οι ομάδες που σκοράρουν άφθονα γκολ είναι αυτές που κερδίζουν τους τίτλους, αλλά η ωμή πραγματικότητα δείχνει πως οι τίτλοι καταλήγουν κυρίως στα χέρια σε αυτές που διαθέτουν ισχυρή αμυντική λειτουργία.
Στο δια ταύτα, με την ολοκλήρωση του πρώτου μισού του πρωταθλήματος αυτό που εύκολα μπορεί να ειπωθεί είναι ότι η αμυντική λειτουργία της Ομόνοιας αποτελεί τον πιο αδύναμο κρίκο της φετινής της παρουσίας.
Παρά την εξαιρετική της επίθεση με 14 διαφορετικούς σκόρερ στο Κυπριακό μαραθώνιο (περισσότεροι από κάθε άλλη ομάδα στη Λίγκα), η αμυντική της αστάθεια είναι ένα φανερό στοιχείο που βαραίνει την ομάδα.
Βάζοντας κάτω τους αριθμούς, η πραγματικότητα γίνεται ξεκάθαρη. Η Ομόνοια με 17 γκολ κατά σε 15 αγωνιστικές, κατέχει την χειρότερη επίδοση (μαζί με τον Απόλλωνα) μεταξύ των ομάδων της πρώτης εξάδας!
Ο Γιάννης Αναστασίου επισήμανε αρκετές φορές πως η αμυντική παθητικότητα σε κρίσιμες στιγμές που παρουσιάζει το σύνολο του τριφυλλιού κοστίζει βαθμούς. Επί της ουσίας, τα «φτηνά» γκολ και τα σοβαρά ατομικά λάθη καθιστούν επιτακτική την ανάγκη για άμεση βελτίωση της αμυντικής συμπεριφοράς αν η ομάδα θέλει να παραμείνει ανταγωνιστική στη διεκδίκηση των στόχων.
Με την επανέναρξη του πρωταθλήματος η Ομόνοια καλείται να δείξει σημαντική βελτίωση στα αμυντικά της καθήκοντα. Η απόκτηση κεντρικού αμυντικού συνδέεται άμεσα με την πιθανή αποχώρηση του Λανγκ, η οποία παραμένει ως ένα πιθανό σενάριο.
Ωστόσο, το μόνο βέβαιο είναι πως όλο το βάρος πέφτει στον νέο προπονητή που θα αναλάβει τα ηνία της ομάδας.
