Με κάθε αγωνιστική υποχρέωση που περνά ανεξαρτήτως διοργάνωσης ο ΑΠΟΕΛ παρουσιάζεται κατώτερος των απαιτήσεων, την ίδια ώρα που τα περιθώρια στενεύουν και η πίεση να αυξάνεται. Η ομάδα της πρωτεύουσας δείχνει να μην μπορεί να σηκώσει ανάστημα προκειμένου να διατηρήσει ζωντανές τις ελπίδες του τελευταίου της στόχου που έχει απομείνει, ο οποίος δεν είναι άλλος από την έξοδο στην Ευρώπη.
Στο χθεσινό εντός έδρας παιχνίδι με την Πάφο, το σύνολο του Μανόλο Χιμένεθ παρατάχθηκε πιο αποφασισμένο σε σχέση με τον αποκλεισμό κόντρα στη Τσέλιε, ωστόσο έφυγε από το πεδίο με άδεια χέρια (2-0).
Η κακοδαιμονία που έχει βρει τον ΑΠΟΕΛ με τους μαζεμένους τραυματίες σίγουρα έπαιξε ρόλο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελέσει τη μοναδική δικαιολογία. Στη χθεσινή αρχική ενδεκάδα κόντρα στην πρωτοπόρο της βαθμολογίας, βρέθηκαν αρκετοί βασικοί παίκτες (Μπέλετς, Λαΐφης, Τσεμπάκ, Σούσιτς, Ντράζιτς, Πίζι, Τεχέρα, Γαλανόπουλος, Μαιόλι* το τελευταίο διάστημα έχει κύριο λόγο στην ομάδα).
Το πρόβλημα του ΑΠΟΕΛ δεν είναι θέμα προσώπων μόνο, αλλά βαθύτερο και πιο σύνθετο: Η αστάθεια στην απόδοση, τα επαναλαμβανόμενα εύκολα λάθη και η σταθερή αδυναμία σε κρίσιμα ραντεβού είναι παθογένειες που βαραίνουν την ομάδα από το ξεκίνημα της σεζόν.
Ουσιαστικά για τα πιο πάνω ζητήματα δεν εντοπίστηκαν ποτέ οι λύσεις και ως εκ τούτου διαμόρφωσαν εν πολλοίς τη δυσμενή θέση της ομάδας.
Ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος για τον ΑΠΟΕΛ. Την ίδια ώρα που η θέση στην εξάδα είναι αβέβαιη, η διαφορά από την 3η προνομιούχα -θέση έχει αυξηθεί στους 11 βαθμούς, ενώ από την 4η η οποία υπό προϋποθέσεις δίνει ευρωπαϊκό εισιτήριο η απόσταση είναι στους 9 πόντους.
Δυο στροφές πριν το τέλος της κανονικής περιόδου ο ΑΠΟΕΛ έχει ακόμη δυο απαιτητικά τεστ, κόντρα σε Άρη και Ομόνοια. Η ομάδα στοχεύει όχι μόνο να διασφαλίσει την αγωνιστική της ανάκαμψη αλλά και να επιστρέψει για το καλά σε τροχιά επιτυχιών προκειμένου να διεκδικήσει με αξιώσεις όλες τις πιθανότητες που έχουν απομείνει για ευρωπαϊκό εισιτήριο.
