Στέλλα Σωκράτους
Ερωτήματα προς τον προπονητή της Ομόνοιας, Γιάννη Αναστασίου, μετά την ήττα με… κατεβασμένα χέρια στο ντέρμπι με το ΑΠΟΕΛ.
1) Πόσο καλά προετοιμάστηκε η Ομόνοια γι’ αυτό το παιγνίδι; Πέρασαν τα σωστά μηνύματα στους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι με την σειρά τους ΔΕΝ είναι άμοιροι ευθυνών…
2) Γιατί έλειπαν βασικά συστατικά, για να μπορεί να φθάσει μια ομάδα στη νίκη, όπως η θέληση, το πάθος, η αυτοπεποίθηση, η αποφασιστικότητα;
3) Από τη στιγμή που επιλέχθηκε η συγκεκριμένη ενδεκάδα (ήταν ίδια με το προηγούμενο νικηφόρο παιγνίδι κόντρα στην Πάφος FC) και ήταν φανερό ότι δεν του βγήκε, γιατί δεν έκανε αλλαγές από το ημίχρονο (ή και νωρίτερα) για να αλλάξει τα δεδομένα;
4) Γιατί περίμενε να δεχθεί η ομάδα του γκολ και μετά να αντιδράσει, κάνοντας αλλαγές στο 67’…
5) Γιατί για ακόμη μια φορά έμεινε στον πάγκο ο Στεπίνσκι (πρώτος σκόρερ της ομάδας!!);
6) Γιατί σε 2ο σερί ματς έμεινε εκτός ενδεκάδας ο Λοΐζου, ένας ποδοσφαιριστής που μπορεί να κάνει τη διαφορά;
7) Γιατί κάθε φορά, πρέπει να ρίχνει την ευθύνη στους παίκτες, λέγοντας μάλιστα αχρείαστες πληροφορίες (π.χ. έχασε τους φακούς του ο Ντιουγκού), ώστε να στρέφεται αλλού η προσοχή και όχι στο κυρίως πρόβλημα;
-Κόουτς, τα ερωτήματα είναι πολλά και προκύπτουν τα ίδια ή περίπου τα ίδια, σε πολλά παιγνίδια μέχρι στιγμής, που ήσασταν στον πάγκο. Συνεπώς κάτι που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση…. Τα υπόλοιπα ας τα κρίνουν ή ας τα αξιολογήσουν αυτοί που πρέπει…
-Και κάτι ακόμη… Αυτό με τις δηλώσεις μετά από κάθε ματς, ξαναδείτε το λίγο κ. Αναστασίου. Δεν είναι ντροπή να ζητήσεις και μια φορά συγγνώμη…
- Μας είπατε: «να δω και εγώ τι κάνω λάθος…». Τώρα θα δείτε το λάθος; Τόσο καιρό δηλαδή τα κάνατε όλα σωστά;...
-Αλήθεια, τι χρειαζόταν, έστω και αν δεχθήκατε σχετική ερώτηση, να σχολιάσετε τον αντίπαλο προπονητή (με όλο το σεβασμό), ειδικά μετά από μια τέτοια ήττα, όσο γνώριμοι ή φίλοι κι αν είστε…
