24news team
Ταρακουνήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης (21/1) η Κύπρος από τον ισχυρό σεισμό μεγέθους 5.0 ρίχτερ, ο οποίος είχε επίκεντρο περιοχή κοντά στο Δασάκι Άχνας και συγκεκριμένα 18 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Λάρνακας και εστιακό βάθος 55 χιλιόμετρα.
Ο σεισμός έγινε αισθητός σε ολόκληρη την Κύπρο λόγω του μεγάλου εστιακού βάθους του. Μάλιστα σύμφωνα με τους ειδικούς έγινε έντονα αισθητός στην επικεντρική περιοχή, στην επαρχία Λάρνακας, Αμμοχώστου, Λευκωσίας και Λεμεσού, και ελαφρά αισθητός στην επαρχία Πάφου. Έγινε, επίσης, αντιληπτός σε Συρία, Λίβανο, Ισραήλ και Τουρκία.
«Είναι σεισμός τούτος... ψυχραιμία, όχι πανικός»
Σημειώνεται πως σύμφωνα με την Πυροσβεστική και την Αστυνομία δεν έλαβαν κλήσεις για ζημιές ή καταστροφή σε περιουσίες.
Πότε σημειώθηκε ο μεγαλύτερος σεισμός στην Κύπρο
Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης, ο πιο μεγάλος σεισμός δεν είναι και ο πιο καταστροφικός, διότι απλούστατα εξαρτάται από τη θέση της εστίας σε σχέση με τις κατοικημένες περιοχές (και από τα χαρακτηριστικά του εδάφους) όπως έχει προαναφερθεί. Ο πιο μεγάλος σε ένταση είναι ο πιο καταστροφικός.
Ο μεγαλύτερος σε μέγεθος σεισμός του τελευταίου αιώνα κατά τον οποίο υπάρχουν ενόργανες καταγραφές είναι αυτός της 9ης Οκτωβρίου 1996, μεγέθους Μ=6.8 με επίκεντρο στο θαλάσσιο χώρο, περίπου 50km νότιο-δυτικά της Πάφου. Ο σεισμός αυτός δεν προκάλεσε εκτεταμένες ζημιές ούτε άμεση απώλεια ανθρωπίνων ζωών.
Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Γεωλογικής Επισκόπησης πιο καταστροφικός όμως του αιώνα ήταν αυτός της 10ης Σεπτεμβρίου 1953, μεγέθους Μ=6.1 με επίκεντρο το Στρουμπί της Πάφου. Σκοτώθηκαν 40 άνθρωποι, τραυματίστηκαν 100 και 4000 έμειναν άστεγοι. Καταστράφηκαν 1,600 σπίτια ενώ άλλα 10,000 σπίτια και δημόσια κτήρια έπαθαν ζημιές. Συνολικά επηρεάστηκαν 158 χωριά και πόλεις.
Ο πιο καταστροφικός σεισμός που έπληξε την Κύπρο κατά τα τελευταία 2000 χρόνια ήταν πιθανώς αυτός του 76μ.Χ. ο οποίος ισοπέδωσε τη Σαλαμίνα, το Κίτιο και την Πάφο. Είναι δύσκολο όμως να γίνει σύγκριση των σεισμών των αρχαίων εποχών με τους πρόσφατους λόγω έλλειψης ποσοτικών δεδομένων (καταγραφών), των πολύ διαφορετικών χαρακτηριστικών του δομημένου περιβάλλοντος και της έντονης υποκειμενικότητας που χαρακτηρίζει τις ιστορικές μαρτυρίες.
