must.com.cy
Θυμάσαι την εποχή που η τηλεόραση είχε μόνο δύο κουμπιά; Ένα για ν’ ανάβει και ένα για να αλλάζει κανάλι –αν φυσικά υπήρχε άλλο κανάλι! Και φυσικά οι γονείς σου, σου έλεγαν «σήκω, βάλε το ΡΙΚ» και πριν προλάβεις να βυθιστείς στην πολυθρόνα με το βελούδινο κάλυμμα, έπαιζαν διαφημίσεις που τώρα, χρόνια μετά, μοιάζουν με μικρά κομμάτια από το παζλ της παιδικής μας ηλικίας. Όλοι θα θυμάστε τις θρυλικές διαφημήσεις KEANITA, Trikoza, Coca Cola...και φυσικά την Βίσση και τον Καρβέλα που διαφημίζουν την σοκολάτα Bakandy's.
Ήταν τότε που η οικογένεια μαζευόταν μπροστά από την τηλεόραση, λίγο πριν αρχίσει το «Καλημέρα Ζωή» ή οι ειδήσεις των 8, και κάθε διαφήμιση ήταν μια στιγμή ενθουσιασμού. Όχι γιατί θα αγοράζαμε το προϊόν (ας μην κοροϊδευόμαστε, τα λεφτά δεν περίσσευαν), αλλά γιατί ήταν το «διάλειμμα» από τη ρουτίνα της μέρας. Και τι διάλειμμα! Οι διαφημίσεις είχαν αυτό το κάτι, εκείνο το μαγικό μείγμα αφέλειας και προσπάθειας να σε πείσουν πως αυτό που έβλεπες ήταν το καλύτερο πράγμα που θα σου συνέβαινε ποτέ.
Ποιος δεν θυμάται τις «σοβαρές» εκφωνήσεις που ακούγονταν λες και ανακοινώνονταν τα αποτελέσματα προεδρικών εκλογών; Ή εκείνα τα ξενόφερτα τζινγκλάκια, που τα τραγουδούσαμε στο σχολείο (όπως μπορούσαμε, δηλαδή, γιατί τα αγγλικά μας ήταν...); Ήταν οι στιγμές που η διαφήμιση ήταν... οικογενειακή υπόθεση.
Και μετά, φυσικά, ήταν τα σλόγκαν. Θρυλικά, κολλητικά, που χαράζονταν στον εγκέφαλό σου και έμεναν εκεί για πάντα. Ακόμα κι αν δεν το παραδεχτείς, στοιχηματίζω ότι, όταν ακούς μια γνώριμη μελωδία από εκείνη την εποχή, κάτι μέσα σου χαμογελάει. Γιατί αυτές οι διαφημίσεις δεν ήταν απλώς διαφημίσεις. Ήταν οι μικρές ιστορίες της ζωής μας.
Αν και οι κυπριακές παραγωγές είχαν το δικό τους στυλ, οι ξένες διαφημίσεις ήταν το highlight κάθε βραδιάς. Ήταν τόσο εντυπωσιακές, τόσο «επαγγελματικές» που μας έκαναν να σκεφτόμαστε: «Αυτό είναι επίπεδο». Οι λέξεις όπως «κόνσεπτ» και «προώθηση» δεν υπήρχαν στο καθημερινό λεξιλόγιο τότε, αλλά καταλαβαίναμε ότι κάτι... διαφορετικό συνέβαινε.
Άλλες διαφημίσεις, πάλι, ξεχάστηκαν πιο γρήγορα, αλλά τη στιγμή που έπαιζαν είχαν σίγουρα το κοινό τους. Ήταν η εποχή που τα προϊόντα της διαφήμισης γίνονταν talk of the town. Οι γιαγιάδες μας ρωτούσαν: «Α, το είδες αυτό το καινούργιο σαπούνι; Λέει ότι μυρίζει... θάλασσα» Και φυσικά το δοκίμαζαν.
Πάμε, λοιπόν, να θυμηθούμε ξανά εκείνες τις στιγμές. Πάρε το φραπεδάκι σου (σε ποτήρι με χοντρό καλαμάκι, φυσικά), και πάμε να δούμε ποια προϊόντα, φράσεις και εκφωνήσεις μας έκαναν να γελάσουμε, να συγκινηθούμε, ή και να... ξεχάσουμε για λίγο τα μαθήματά μας. Και προσοχή: αν όντως τα θυμάσαι όλα αυτά, μην πανικοβληθείς. Δεν είσαι μεγάλος, απλώς είσαι old school. Και αυτό είναι υπέροχο.
ΚΕΑΝΙΤΑ 1990
Αν μεγάλωσες στα 90s, το τραγούδι της ΚΕΑΝΙΤΑ ήταν πολύ κολλητικό. Αυτή η διαφήμιση ήταν το soundtrack της παιδικής μας ηλικίας. Τα παιδιά πανηγύριζαν κάθε φορά που εμφανιζόταν το πολύχρωμο κουτάκι στην τηλεόραση, κι αν τύχαινε να το έχεις μαζί σου στο σχολείο, τότε ήσουν ο σταρ του διαλείμματος. Παραδέξου το: ίσως πίνεις ακόμα ΚΕΑΝΙΤΑ, κρυφά από τα παιδιά σου. Ή ίσως... τη μοιράζεστε. Σε κάθε περίπτωση, η ΚΕΑΝΙΤΑ παραμένει ρετρό.
Stirolux 1989
Πόσες φορές, σαν παιδιά, δεν περάσαμε από το σαλόνι και βρήκαμε τη μαμά μας πίσω από ένα βουνό από ρούχα, με το σίδερο στο χέρι και την τηλεόραση να παίζει στο βάθος; Το σιδέρωμα ήταν ιεροτελεστία, και οι διαφημίσεις με τραγουδάκια γίνονταν το soundtrack της στιγμής. Σε αυτό το σκηνικό, οι διαφημίσεις ηλεκτρικών συσκευών έπαιζαν τον δικό τους ρόλο, με πρωταγωνιστή τον θρυλικό Αντρέα Χαραλάμπους.
Και να πούμε την αλήθεια: τα σίδερα της μαμάς τότε δεν ήταν σαν τα σημερινά που πετάνε ατμούς από παντού και σχεδόν σιδερώνουν μόνα τους. Ήταν απλά και απαιτούσαν δεξιοτεχνία – κάτι που οι μαμάδες μας κατείχαν στο έπακρο.
Kit Kat 1993
Οι αγαπημένες ξένες διαφημίσεις που μας άνοιγαν παράθυρο σε έναν άλλο κόσμο – έναν κόσμο σοκολάτας και απόλαυσης, όπου τα πάντα φαίνονταν πιο... νόστιμα. Η Kit Kat ήταν το απόλυτο σύμβολο της γλύκας. Η φράση «Κάντε ένα διάλειμμα, κάντε ένα Kit Kat» έγινε το σλόγκαν που όλοι μας θυμόμαστε, επαναλαμβάνουμε, και... λιγουρευόμαστε ακόμα.
Η διαφήμιση είχε ό,τι χρειαζόταν για να γίνει αλησμόνητη: ελκυστικό concept, ανθρώπους να απολαμβάνουν μια στιγμή χαλάρωσης (που όλοι θέλαμε), και φυσικά, το χαρακτηριστικό «σπάσιμο» της σοκολάτας που έκανε τον ήχο να ακούγεται σαν υπόσχεση.
Δρακουλίνια 1993
Αχ, τα Δρακουλίνια… Ο απόλυτος παιδικός πειρασμός σε μια σακουλίτσα γεμάτη νοστιμιά. Ήταν τα τσιπς που μας έκαναν να νιώθουμε λίγο πιο «τρομακτικοί» και πολύ πιο χαρούμενοι.
Ποιος δεν έχει βάλει τα δάχτυλά του μέσα στα τσιπς και δεν έτρεξε να τρομάξει τη μαμά στην κουζίνα; Ή, έστω, να σταθεί μπροστά στον καθρέφτη του μπάνιου, προσπαθώντας να πετύχει τη φωνή της διαφήμισης. Και ναι, μην το αρνηθείτε, οι μισοί από εσάς σκέφτεστε να το ξανακάνετε τώρα που το διαβάσατε. Αλλά… ντροπή!
Κι αν μας λείπουν; Εννοείται.
Trikoza 1988
«Τρικά και ξανά Τρικά!». Ήταν η διαφήμιση που μας έκανε να σκεφτόμαστε πως ένα απλό μάλλινο δεν ήταν απλώς ένα ρούχο, αλλά μια ζεστή αγκαλιά στις κρύες μέρες του χειμώνα. Με το χαρακτηριστικό σλόγκαν, η διαφήμιση μας καλούσε να νιώσουμε την ποιότητα και την άνεση τους. «Απαλά σαν χάδι» έλεγε, και η αλήθεια είναι ότι μας έκανε να πιστεύουμε πως αυτά τα μάλλινα μπορούσαν να σου φτιάξουν τη διάθεση όσο καμία άλλη μπλούζα ή ζακέτα.
Όλοι είχαμε ένα – ή πολλά – στην ντουλάπα μας, και ας παραδεχτούμε πως δεν ήταν απλώς ρούχα, αλλά κάτι που φορούσαμε με περηφάνια. Ήταν το απόλυτο στυλ της εποχής, συνδυάζοντας ζεστασιά και μόδα (ή τουλάχιστον έτσι το βλέπαμε τότε).
Cyprina 1990
Αν υπήρχε ένας χυμός που μπορούσε να γίνει... rockstar, αυτός ήταν ο Cyprina. Η διαφήμιση με το θρυλικό σλόγκαν «Cyprina, υπερδύναμη» δεν ήταν απλά μια καμπάνια – ήταν μια μικρή συναυλία που μας έπιανε απροετοίμαστους την ώρα που καθόμασταν μπροστά στην τηλεόραση. Με τη ρυθμική μελωδία που έμοιαζε βγαλμένη από ροκ ή ποπ σκηνή, σε έκανε να θέλεις να τραγουδήσεις μαζί της και να φανταστείς πως ήσουν ο πρωταγωνιστής.
Και ναι, ας είμαστε ειλικρινείς: αυτό το «Cyprina, υπερδύναμη» είχε κάτι από το νεύρο και τη φρεσκάδα που έμοιαζε λες και η Βίσση ή ένας άλλος σταρ της εποχής θα μπορούσε να το ανεβάσει στη σκηνή, κάτω από φώτα και καπνούς. Ήταν η απόλυτη διαφήμιση που συνδύαζε διασκέδαση και γεύση, κάτι που έλειπε από την καθημερινότητα, αλλά υπήρχε σε κάθε ποτήρι Cyprina.
Bakandy's 1988
Όταν η απόλυτη μουσική δύναμη των 80s, ο Νίκος Καρβέλας και η Άννα Βίσση, επιστρατεύτηκαν για να τραγουδήσουν για τη σοκολάτα Bakandy’s, ήταν σαν να δημιουργήθηκε ένα μικρό ποπ φαινόμενο. Με στίχους όπως «Σαν τη σοκολάτα Bakandy’s, καμιά, καμιά δεν έχει τέτοια γεύση η σοκολάτα που μ’ αρέσει», η διαφήμιση όχι μόνο μας έκανε να ονειρευόμαστε σοκολάτες, αλλά μας έβαζε και σε ρυθμούς σχεδόν χορού twist.
Το απόλυτο ζευγάρι της εποχής, με τον χαρακτηριστικό τους αέρα και τη δυναμική τους, έδωσε στη σοκολάτα Bakandy’s μια θέση όχι μόνο στο στομάχι μας, αλλά και στην καρδιά μας. Δεν ήταν απλώς μια διαφήμιση, ήταν ένα μικρό μουσικό διάλειμμα που μπορούσε άνετα να γίνει επιτυχία στα charts.
Και ας πούμε την αλήθεια: όλοι λίγο-πολύ προσπαθήσαμε να μιμηθούμε τη διαφήμιση, είτε τραγουδώντας τον ρυθμό είτε κάνοντας μια χορευτική κίνηση μπροστά στον καθρέφτη (χωρίς να το παραδεχτούμε).
ΕΣΕΛ 1988
«Μπείτε στην ΕΣΕΛ, βγείτε κερδισμένοι και καλοντυμένοι» – το σλόγκαν που μας έκανε να θέλουμε να μπούμε σε αυτό το μαγικό κατάστημα μόδας, ακόμα κι αν δεν ξέραμε τι ακριβώς θα βρίσκαμε εκεί. Ήταν οι εποχές που το να είσαι μοδάτος δεν ήταν απλώς επιθυμία, ήταν κοινωνικό must. Και φυσικά, η ΕΣΕΛ είχε όλα όσα χρειαζόταν για να αισθανθείς ότι ανήκεις στην «ελίτ» της μόδας, είτε αυτή ήταν κυπριακή είτε... εισαγόμενη από το εξωτερικό.
Και τι να πεις για τις «τιμές έκπληξη»; Ήταν σχεδόν αδύνατο να αντισταθείς, ειδικά όταν η διαφήμιση σου έταζε και δώρο... ένα αυτοκίνητο. Αν αγόραζες από την ΕΣΕΛ, έμπαινες στην κλήρωση για να φύγεις με τέσσερις τροχούς. Ήταν το απόλυτο παράδειγμα επιθετικού μάρκετινγκ που σε έκανε να σκέφτεσαι: «Γιατί να μην αγοράσω ένα σακάκι και να φύγω με αυτοκίνητο;»
Coca Cola 1985
«Σαλάτα, σούβλα τζαι Coca Cola…». Αν υπήρχε ένα σλόγκαν που κατάφερε να μπει στις καρδιές – και στα τραπέζια – των Κυπρίων, αυτό ήταν. Γιατί αλήθεια τώρα, πώς να φας τη σούβλα σου χωρίς το εμβληματικό αναψυκτικό; Απλώς δεν γίνεται.
Η διαφήμιση ήταν μια ωδή στις κυπριακές παραδόσεις, με το τραπέζι στρωμένο, τη σούβλα να γυρίζει και τη σαλάτα να περιμένει την παρέα. Και στο βάθος, η «ψιντρή βασιλιτζιά μου» να ολοκληρώνει την απόλυτη κυπριακή ατμόσφαιρα. Ήταν σαν ένα υπαίθριο πάρτι, όπου η Coca Cola δεν ήταν απλώς το ποτό της επιλογής, αλλά το must have συνοδευτικό για κάθε γεύμα.
Η διαφήμιση δεν προσπαθούσε να πείσει, απλώς αποτύπωνε μια αλήθεια. Γιατί η Coca Cola είχε ήδη γίνει μέρος της κουλτούρας μας.
Κοννιάκκι Αγγλίας 1980
Όταν η κυπριακή τηλεόραση μπορούσε να παίζει διαφημίσεις για αλκοολούχα ποτά όλο το 24ωρο, το κονιάκ Anglias έγραφε ιστορία. Με το κλασικό σλόγκαν «Το κονιάκ που με την ίδια πάντα γεύση παίρνει άριστα», η διαφήμιση δεν προσπαθούσε απλώς να πουλήσει ένα ποτό, ήθελε να σου διηγηθεί μια ιστορία.
Στο φόντο έπαιζε μια χαλαρή, παραδοσιακή μουσική, θυμίζοντάς σου τις ρίζες σου, ενώ η εικόνα της Κύπρου εμφανιζόταν περήφανα, πρώτη και καλύτερη. Η αίσθηση της παράδοσης ήταν διάχυτη, υποδηλώνοντας πως το Anglias ήταν κάτι παραπάνω από ένα κονιάκ – ήταν κληρονομιά που περνούσε από γενιά σε γενιά.
Η διαφήμιση ήθελε να σε κάνει να νιώσεις πως κάθε γουλιά είναι ένα ταξίδι στον χρόνο, μια σύνδεση με το παρελθόν και τις στιγμές που οι παππούδες μας μοιράζονταν το ίδιο ποτήρι με την ίδια γεύση. Ήταν το ποτό που ταίριαζε σε κάθε περίσταση: από οικογενειακά τραπέζια μέχρι χαλαρές βραδιές με φίλους.
Έκθεση Ιδανικό Σπίτι 1995
Υπήρχε μια εποχή που η Έκθεση Ιδανικό Σπίτι ήταν το απόλυτο γεγονός του χρόνου. Οι Κύπριοι έσπευδαν κατά χιλιάδες, γεμάτοι ενθουσιασμό, για να δουν από κοντά τις νέες τάσεις στη διακόσμηση, να ενημερωθούν για τα πιο σύγχρονα οικοδομικά υλικά και να ονειρευτούν το σπίτι των ονείρων τους.
Η διαφήμιση της Έκθεσης ήταν μια υπενθύμιση ότι εκεί μπορούσες να βρεις τα πάντα: έπιπλα που έκαναν το σπίτι σου να μοιάζει με εξώφυλλο περιοδικού, συσκευές που υποσχόντουσαν να κάνουν τη ζωή σου πιο εύκολη, κλιματιστικά για να δαμάσεις τον κυπριακό καύσωνα και, φυσικά, οικοδομικά υλικά που έδιναν νέα πνοή στο σπίτι σου.
Και δεν ήταν μόνο για τους ειδικούς, ήταν για όλους. Από ζευγάρια που έψαχναν έμπνευση για το πρώτο τους σπίτι, μέχρι νοικοκυρές που ονειρεύονταν μια νέα κουζίνα και οικοδόμους που ήθελαν να δουν τα πιο μοντέρνα υλικά της αγοράς.
