Φτάσαμε λοιπόν στον μεγάλο τελικό στο Βερολίνο. Τρία χρόνια μετά από την επικράτηση της Ιταλίας επί της Αγγλίας στο «Wembley», οι Άγγλοι είναι και πάλι εκεί.
Δεύτερος σερί τελικός, για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Και αν καταφέρει και το κατακτήσει ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, η αλήθεια είναι πως θα τα έχουμε δει όλα! Απέναντι βέβαια, βρίσκεται η Ισπανία, που έχει ξεχωρίσει σε όλο το EURO. Τα μάτια μου όμως, έχουν δει πολλά και δεν βλέπω μεγάλες διαφορές σε επίπεδο ποδοσφαιριστών ανάμεσα στις δύο ομάδες. Όλα ανοιχτά λοιπόν.
Ήρθε η μεγάλη ώρα. Μία ημέρα απομένει. Κάτι περισσότερο από 24 ώρες, προκειμένου να μάθουμε ποια εκ των Αγγλία ή Ισπανία, θα κατακτήσει το EURO 2024. Είμαι στο Βερολίνο, θα παρακολουθήσω τον τελικό ανάμεσα στις δύο ομάδες και η αλήθεια είναι πως το περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία.
Απολύτως λογικό. Από τη μία πλευρά έχουμε τη «φούρια ρόχα», η οποία πραγματοποιεί ένα τουρνουά γεμάτο συνέπεια και αποτελεσματικότητα. Παίζει καλά, μετρά έξι νίκες, έγινε η πρώτη ομάδα στην ιστορία των EURO που έχει κερδίσει έξι φορές συνολικά, αλλά και συνεχόμενα.
Αποδίδει πολύ καλό ποδόσφαιρο, ελέγχει τον ρυθμό και δεν είναι δέσμια του γνωστού σε όλους μας tiki taka: δεν παίζει για αυτό. «Ποντάρει» πολλά στους εξαιρετικούς εξτρέμ της, τον Γιαμάλ και τον Γουίλιαμς και βασίζεται στο τουρνουά που κάνουν ο Ρόδρι, ο Ρουίθ, αλλά και ο Μοράτα, που κάνει πολλά περισσότερα στο γήπεδο, από το να σκοράρει απλώς.
Ο Ρόδρι είναι η κινητήρια δύναμη της Ισπανίας, όπως ακριβώς λειτουργεί και στη Μάντσεστερ Σίτι, ενώ στην άμυνά του, ο Ντε λα Φουέντε έχει την τύχη και την ευτυχία να διαθέτει ποδοσφαιριστές που ξέρουν να κερδίζουν. Κάνει μεγάλο EURO ο Νάτσο, θα επιστρέψει στην ενδεκάδα ο Καρβαχάλ, είναι σταθερός ο Σιμόν και πραγματοποιεί την «αναγέννησή» του ο Μαρκ Κουκουρέγια.
Έχω γράψει πολλάκις πως οι τελικοί δεν παίζονται, αλλά κερδίζονται. Και ναι, η Ισπανία έχει εντυπωσιάσει πολύ περισσότερο από την Αγγλία στο EURO, όμως στο τέλος της ημέρας, μετρά απλώς ποιος θα σηκώσει το τρόπαιο. Όχι ο τρόπος, αλλά το αποτέλεσμα. Και για την Αγγλία θα πρέπει να έχει λειτουργήσει διδακτικά η ήττα, προ τριετίας, στο «Wembley» από την Ιταλία.
Συμφωνώ μαζί σας. Δεν έχει παίξει καλά στο EURO. Αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός της βελτίωσης. Ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, με όλα τα λάθη που μπορεί να του προσάψει κανείς, έχει δουλέψει πολύ στο τουρνουά.
Έχει αλλάξει τρεις φορές τον παρτενέρ του Ντέκλαν Ράις, έχει αναβαθμίσει το σύστημα, προσπάθησε να δώσει στον Φιλ Φόντεν ελεύθερο ρόλο, κάνει αλλαγές, αν και καθυστερημένα, που όμως του αποδίδουν. Θυμίζω το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων, με τον Κόουλ Πάλμερ και τον Όλι Γουότκινς να συνεργάζονται, για την πρόκριση των «τριών Λιονταριών» στον τελικό επί της Ολλανδίας!
Από εκεί και πέρα, η άποψή μου για τον τελικό και την προσέγγιση του προπονητή της Αγγλίας, είναι πως πρέπει να είναι συντηρητικός, αλλά με ένα… όριο. Ας επιτεθεί όταν οι συνθήκες του το επιτρέπουν και ας μην τραβήξει ξανά «χειρόφρενο» στους ταλαντούχους ποδοσφαιριστές που διαθέτει, στον βωμό της έλλειψης ρίσκου.
Μην ξεχνάμε πως η Αγγλία υπερτερεί στον πάγκο. Περισσότεροι αναπληρωματικοί, πιο πολλές και ποιοτικότερες λύσεις συγκριτικά με την Ισπανία, πράγμα που μπορεί να λειτουργήσει και ως «κλειδί», όσο πηγαίνει το παιχνίδι.
Ναι, η Ισπανία έχει το μομέντουμ, αλλά μην ξεχνάμε πως αυτό συνέβη και στον τελικό του EURO 2021, υπέρ της Αγγλίας. Μοιάζει με ανάποδο σενάριο του τελικού του ’21 ο φετινός. Ανώτερη τότε η Αγγλία και πολύ πιο ικανή για 60 λεπτά, ισοφαρίστηκε, «μπλόκαρε» νοητικά, είχε μεγάλη πίεση και «λύγισε».
Υπάρχουν όμως και διαφορές, σε σχέση με τότε: πρώτον, αυτή την φορά η Αγγλία δεν φοβάται να στείλει το παιχνίδι στα πέναλτι, καθώς ο Τζόρνταν Πίκφορντ νιώθει καλά, βγάζει πάντα ένα και έτσι προκρίθηκε απέναντι στους Ελβετούς. Δεύτερον, η παράδοση των Άγγλων με τους Ισπανούς είναι θετική για αυτούς.
Το 1996 είχαν επικρατήσει με 4-2 στο «Wembley», ενώ την τελευταία φορά που συναντήθηκαν στη Σεβίλλη, ναι μεν κέρδισαν με 3-2, πλην όμως είχαν προηγηθεί με 3-0!
Για να συνοψίσουμε… Βλέπω ένα παιχνίδι ανοιχτό. Ο ορισμός του «50-50». Δεν πιστεύω πως υπάρχει φαβορί και εξήγησα τον λόγο. Όλα είναι ανοιχτά. Αν η Αγγλία το πάρει, θα τα έχουμε δει… όλα σε έναν μήνα από τον Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ. Αν το χάσει, θα το έχει σηκώσει η πιο συνεπής ομάδα του EURO 2024!
Πηγή:england365.gr
