Εδώ και πολλά χρόνια η Ρεάλ Μαδρίτης συνηθίζει να σχολιάζει επικριτικά και να κατακρίνει το ποδόσφαιρο που παίζει η μισητή αντίπαλος, Ατλέτικο Μαδρίτης, του Ντιέγκο Σιμεόνε. Αυτό μόνο τυχαία δεν συνέβη, αφού καλώς ή κακώς οι «ροχιμπλάνκος» σημείωσαν πολλές επιτυχίες τα τελευταία χρόνια και επέστρεψαν στο προσκήνιο με τη φιλοσοφία του Αργεντινού τεχνικού.
Κατέκτησαν, μεταξύ άλλων, δύο πρωταθλήματα και ισάριθμα Europa League, όπως και ένα Κύπελλο Ισπανίας μέσα στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου».
Παράλληλα, ουδείς ξεχνάει στο στρατόπεδο της «βασίλισσας» τον τρόπο που πήγαν να χάσουν το 10ο και ιστορικό Champions League από την Ατλέτικο το 2014, με τον Σέρχιο Ράμος να τους λυτρώνει και να παίρνει το τρόπαιο από τα χέρια των «ερυθρόλευκων» της ισπανικής πρωτεύουσας.
Όλα τα παραπάνω, δεν προσπαθούν να θυμίσουν τα επιτεύγματα της Ατλέτικο, αλλά να δείξουν πως στο ποδόσφαιρο ο καθένας για να πετύχει κάτι σημαντικό -όλα εντός αγωνιστικού χώρου εννοείται- θα αναγκαστεί να κάνει τα πάντα, εάν τα προτερήματά του δεν μπορούν να «χτυπήσουν» τον αντίπαλο.
Και κάτι τέτοιο συνέβη το βράδυ της Τετάρτης (17/04) στο «Έτιχαντ» για να πάρει η Ρεάλ Μαδρίτης την πρόκριση στα ημιτελικά του Champions League κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι.
Η ιδιοφυΐα, Κάρλο Αντσελότι, αποδέχτηκε ότι άλλος τρόπος δεν υπήρχε για να πετάξει εκτός τους «πολίτες» και άλλαξε στον απόλυτο βαθμό την αγωνιστική συμπεριφορά της «βασίλισσας», η οποία στο τερέν έμοιαζε με την ομάδα που τόσα χρόνια κατέκρινε και κατακρίνει. Την Ατλέτικο Μαδρίτης. Κάτι τέτοιο, ασφαλώς και μόνο κακό δεν είναι, αφού πέτυχε τον στόχο της, ενώ κανείς δεν θα το θυμάται εφόσον κατακτήσει τη 15η κούπα με τα μεγάλα αυτιά στο τέλος της σεζόν.
Ο Ιταλός τεχνικός έπεισε τους «λαμπερούς» παίκτες τους πως μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουν να πάρουν το εισιτήριο για τους «4» και εκείνοι ανταποκρίθηκαν απόλυτα στα όσα τους ζήτησε. Ο Βινίσιους κάλυπτε τον Ροντρίγκο, ο Βαλβέρδε έδινε στήριγμα στον Καρβαχάλ, ο Νάτσο ακολουθούσε τον Χάαλαντ μέχρι και στην… τουαλέτα, με τον Μπέλιγχαμ να αναλαμβάνει το μαρκάρισμα του Νορβηγού στις στατικές φάσεις.
Από την άλλη δεν γίνεται να μην σταθεί κανείς στην τρομοκρατία, την οποία επέβαλλε η Σίτι. Πέραν της κατοχής της μπάλας που έφτασε το 64%, τις 34 τελικές και τις 865 πάσες, οι παίκτες του Πεπ Γκουαρδιόλα είχαν 88 (!) επαφές με την μπάλα μέσα στην περιοχή της Ρεάλ. Κανονική… κατασκήνωση, η οποία όμως δεν έφερε τα απαιτούμενα αποτελέσματα, με τους «μερένγκες» να αμύνονται με οκτώ ή ακόμα και με εννέα παίκτες στην περιοχή και τους Βινίσιους, αρχικά και με Μπραχίμ Ντίαθ στη συνέχεια να περιμένουν κάποια μπαλιά, που θα οδηγούσε σε αντεπίθεση.
Για να φτάσουν οι Ισπανοί σε αυτή την πρόκριση έπρεπε να «γεννήσουν» και πρωταγωνιστές, οι οποίοι υπό άλλες συνθήκες δεν θα ήταν βασικοί στη ρεβάνς του «Έτιχαντ». Προφανώς πρώτος σε αυτή την κατηγορία είναι ο Αντρέι Λούνιν, ο οποίος με τις επεμβάσεις του έστειλε την ομάδα του στη διαδικασία των πέναλτι και εκεί με δύο αποκρούσεις ήταν ο ήρωας της βραδιάς. Ένας παίκτης 25 ετών, που ανήκει στη Ρεάλ από το μακρινό 2018 και έχει περιπλανηθεί σε δανεισμούς (Λεγανιές, Ρεάλ Βαγιαδολίδ, Οβιέδο), που θα μπορούσαν να είχαν αλλάξει εντελώς την καριέρα του, αλλά η τύχη πηγαίνει με τους δυνατούς και ένας τέτοιος είναι ο Λούνιν.
Αξιοσημείωτη είναι ασφαλώς και η εμφάνιση του Νάτσο. Ο Ισπανός τον περασμένο Ιανουάριο έγινε 34 ετών και ποτέ στην καριέρα του στη Ρεάλ δεν θεωρήθηκε ο βασικός κεντρικός αμυντικός της, όντας όμως πιστός υποστηρικτής της από μικρό παιδί. Έμαθε να ζει με αυτή τη συνθήκη του τρίτου στόπερ και κάθε χρόνο μετρούσε πολλές συμμετοχές σε καθοριστικά ματς. Φέτος έχει γίνει κάτι παραπάνω από αναγκαίος μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Μιλιτάο, δείχνοντας πως παραμένει ικανός να ανταποκριθεί στο υψηλότερο επίπεδο με αποκορύφωμα τη χτεσινή του εμφάνιση και με κερασάκι στην τούρτα το εύστοχο πέναλτι στην ψυχοφθόρα διαδικασία.
Παράλληλα, η ψυχραιμία και το κρύο αίμα του Λούκας Βάσκεθ που πέρασε στην παράταση και έκανε… ποδαράκια πριν εκτελέσει το πέναλτι, δείχνει την ψυχοσύνθεση ενός παίκτη που έχει κατακτήσει τέσσερα Champions League και ξέρει πώς να διαχειρίζεται τέτοιου είδους καταστάσεις, ακόμη και αν δεν είναι βασικό στέλεχος.
Τέλος, μόνο εντύπωση δεν προκαλεί το γεγονός ότι η Ρεάλ Μαδρίτης έχει αποκλείσει έξι φορές σε νοκ άουτ τους κατόχους του Champions League, περισσότερες από κάθε άλλον. Μια ομάδα που νιώθει ότι η διοργάνωση αυτή της… ανήκει και έχει το know how να επιζεί ακόμη και αν είναι στριμωγμένη στα σχοινιά. Όμως, το χτεσινό ματς της έδειξε με πολύ πειστικό τρόπο ότι ακόμη και αυτή μπορεί να κάνει τα όσα επικρίνει, αφού το πιο σημαντικό στο τέλος της ημέρας είναι να βγαίνεις νικητής…
Πηγή: sport-fm.gr
