Ένα δικό μας παιδί, ένας Κύπριος που διαπρέπει στην Ιταλία τόσο για τις εμφανίσεις του, όσο και για τον χαρακτήρα του. Ο Γρηγόρης Κάστανος, ένας νεαρός από την Σωτήρα με πέρασμα από την Γιουβέντους, ζει το όνειρο του, χωρίς ωστόσο να έχει φθάσει το ταβάνι του. Τη δεδομένη στιγμή αν μη τι άλλο θεωρείται ως ο κορυφαίος Κύπριος ποδοσφαιριστής και έχει όλα τα φόντα να γράψει ιστορία.
Φέτος όντας ένας από τους βασικούς συντελεστές της Σαλερνιτάνα, βοήθησε στα μέγιστα την ομάδα του να πετύχει το στόχο της, κάνοντας στο τέλος της ημέρας μια εύκολη παραμονή. Συγκεκριμένα την περσινή χρονιά με την Ιταλική ομάδα κατέγραψε 28 συμμετοχές, σκοράροντας 2 τέρματα και δίνοντας 1 ασίστ.
Ο καθοριστικός αγώνας
Η ιστορία ωστόσο του Κάστανου ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν. Μια εξαιρετική εμφάνιση με την Κ13 της Εθνικής Κύπρου είχε ως αποτέλεσμα η Γιουβέντους να εντοπίσει το ταλέντο του και να τον εντάξει στο δυναμικό της. «Παίζαμε με την Γερμανία εκτός έδρας. Είχα κάνει πολύ καλό παιχνίδι, νικήσαμε 1-0 και τότε η Γιουβέντους με κάλεσε για δοκιμαστικά. Πήγα, πέρασα τα δοκιμαστικά και έμεινα εκεί. Δεν πίστευα πως με είχαν επιλέξει και ήμουν χαρούμενος. Από τότε ήθελα να κάνω καριέρα στο εξωτερικό και ήταν ένα τεράστιο βήμα».
Ο δρόμος όμως για να βρεθεί στην Ιταλία ήταν δύσκολος. Μόλις στα 15 του ανηφόρισε επίσημα για το Τορίνο προκειμένου να ενταχθεί στην Κ-17 της Γιουβέντους. Χαρά, ενθουσιασμός αλλά και φόβος ήταν τα συναισθήματα που τον κυριαρχούσαν «Φυσικά και υπήρχε φόβος, όμως αυτό το συναίσθημα κάποιες φορές σε βοηθά. Ο φόβος φέρνει πίεση και μέσα από την πίεση έχεις την ευκαιρία να βγάλεις τον καλύτερο σου εαυτό».
Στο διάβα του υπήρξαν πολλές δυσκολίες. Άλλο Ιταλία κι άλλο Κύπρος… «Είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι», τόνισε ο Κάστανος. «Αν δεν είσαι Ιταλός, δεν έρχονται κοντά σου και η επικοινωνία ήταν δύσκολη». Στην Κ17 της «Γηραιάς Κυρίας» υπήρχαν μόλις τρεις ξένοι, με τα «εμπόδια» να είναι αρκετά. «Όταν πήγα στην ομάδα υπήρχε ένας Γάλλος και ένας Τσέχος που ήταν ήδη ένα χρόνο εκεί. Ο Γάλλος δεν ήξερε Ιταλικά αλλά επειδή τα γαλλικά με τα ιταλικά είναι πολύ κοντά, καταλάβαινε πολύ περισσότερα».
Κύπρος vs Ιταλία… Κάτι σαν γη με ουρανό
Βάζοντας στη ζυγαριά την Κύπρο με την Ιταλία η σύγκριση… δεν μας τιμά! Η διαφορά στις εγκαταστάσεις χαοτική, ενώ ο τρόπος λειτουργίας διαφέρει απ’ τη γη στον ουρανό. «Οι ακαδημίες είναι απίστευτες. Έχουν ξενοδοχεία, δικά τους γήπεδα, γυμναστήρια και φυσικά το πρόγραμμα περιλάμβανε σχολείο. Οι εγκαταστάσεις είναι φανταστικές, ενώ η πίεση στην προπόνηση δεν έχει καμιά σχέση με αυτή της Κύπρου».
Προπόνηση με τους… αστέρες
Λίγο μετά τα 17α γενέθλια του ο Γρηγόρης Κάστανος βρήκε τον εαυτό του να προπονείται με τους κορυφαίους. «Ήμουν συχνά στις προπονήσεις της πρώτης ομάδας. Απίστευτη εμπειρία κι ένα όνειρο που βγήκε αληθινό». Το να έχεις δίπλα σου παίκτες όπως ο Ρονάλντο, ο Κιελίνι και ο Μπουφόν δεν είναι λίγο. «Πηγαίνεις κάθε μέρα και δεν το πιστεύεις. Περισσότερο το συνειδητοποιείς όταν φεύγεις από εκεί και λες με ποιους παίκτες ήσουν. Έβλεπα καθημερινά τη ρουτίνα τους και ήταν πραγματικά όνειρο».
Την ίδια ώρα ο Κάστανος έπλεξε το εγκώμιο του Ρονάλντο. Όντας παίκτης που τον έζησε από κοντά θεωρεί πως πρόκειται για τον κορυφαίο σε όλο τον κόσμο. «Ερχόταν πάντα δύο ώρες νωρίτερα και έφευγε δύο ώρες μετά. Πάντα επαγγελματίας, είναι το απόλυτο παράδειγμα επαγγελματία ποδοσφαιριστή». Για να προσθέσει πως: «Με τον Ρονάλντο τρώγαμε μαζί στο ίδιο τραπέζι, ήμασταν δίπλα δίπλα, μου έδινε συνέχεια συμβουλές, μιλούσαμε για τη ζωή».
Ξεχωριστή θέση ωστόσο για τον ίδιο έχει ο Ντόουγκλας Κόστα. Όπως σημείωσε η τεχνική του ήταν από άλλο πλανήτη. «Με άφησε με το στόμα ανοικτό. Σε θέμα ποδοσφαιρικής τεχνικής ήταν απίστευτος. Στις προπονήσεις τον είδα να κάνει πράγματα που δεν ξέρω αν θα τα δω ποτέ ξανά στην ζωή μου».
Το ντεμπούτο με τη «Γηραιά Κυρία»
Την 32η αγωνιστική του πρωταθλήματος της σεζόν 2018-19 η Γιουβέντους ταξιδεύει στην έδρα της ΣΠΑΛ με στόχο το διπλό. Ο Αλέγκρι (προπονητής της ομάδας) εκπλήσσει τους πάντες και δίνει φανέλα βασικού στον Κάστανο. «Αυτό το παιχνίδι ήταν πολύ σημαντικό για μένα, γιατί όταν ξεκίνησα να πάω στη Γιουβέντους ήταν ο μοναδικός στόχος που είχα. Μπαίνεις μέσα νιώθεις πολλά συναισθήματα, νιώθεις άγχος αν θα τα πας καλά, αν θα τα κάνεις όλα σωστά. Αυτό το άγχος πάντως είναι ένα πράγμα που δεν θα συγχωρέσω στον εαυτό μου. Δεν μπήκα για να απολαύσω το παιχνίδι, αλλά μπήκα μέσα και σκεφτόμουν αν θα τα πάω καλά. Αυτά είναι μαθήματα ζωής, κάποια μέρα μπορεί να ξανά πάω πίσω».
Αυτή ήταν η μοναδική συμμετοχή του ποδοσφαιριστή με την πρώτη ομάδα. Ο ίδιος αγωνίστηκε μέχρι το 61ο λεπτό και παρά την ήττα με 2-1 η Γιουβέντους στέφθηκε πρωταθλήτρια εκείνη την περίοδο. «Δεν ήμουν πρωταγωνιστής αυτού του τίτλου, ήμουν συνέχεια μαζί τους έπαιξα και ένα παιχνίδι. Δεν νιώθεις πολλά συναισθήματα γιατί δεν είσαι μέλος 100% της ομάδας και αυτή είναι μια πραγματικότητα».
Οι πολλαπλοί δανεισμοί
Όπως συμβαίνει στις πλείστες περιπτώσεις παικτών απ’ τις ακαδημίες της Γιουβέντους, έτσι και για τον Γρηγόρη Κάστανου, οι δανεισμοί του σε άλλες ομάδες ήταν συχνό φαινόμενο. Πέρασε απ’ την Πεσκάρα (16-17), τη Ζούλτε Βάρεγκεμ (17-18), ξανά στην Πεσκάρα (19-20), τη Φροσινόνε (20-21) και τη Σαλερλιτάνα (21-22).
«Όλες οι εμπειρίες μου έκαναν καλό, αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω δεν θα πήγαινα ποτέ στο Βέλγιο, αλλά δυστυχώς κάποιες επιλογές μου με οδήγησαν εκεί. Παρά ταύτα είμαι ικανοποιημένος με την πορεία μου».
Βέβαια το γεγονός πως αναγκάστηκε να αγωνιστεί στις μικρές κατηγορίες της Ιταλίας, δεν έγινε από επιλογή. Ήταν μια λύση ανάγκης και ένα βήμα που έπρεπε να πράξει. «Στις Πεσκάρα και Φροζινόνε πήγα γιατί προερχόμουν από τραυματισμό που αποκόμισα στο Βέλγιο. Έπρεπε να πάω σε ομάδες μικρότερων κατηγοριών για να πάρω παιχνίδια και μετά να αρχίσω αυτό που κάνω τώρα».
Εποχή… Σαλερνιτάνα
Οι πολλαπλοί δανεισμοί ασφαλώς δεν βοηθούν ένα ποδοσφαιριστή. Σε κάποια φάση στην καριέρα του είναι σημαντικό να υπάρξει μια σταθερότητα. Για τον Κάστανο η Σαλερνιτάνα ήταν η ομάδα που σταμάτησε το ντόμινο των δανεισμών. Αρχικά βρέθηκε εκεί με τη μορφή δανεισμού, ωστόσο η Ιταλική ομάδα πλήρωσε 300 χιλιάδες και τον ένταξε στο δυναμικό της επίσημα. «Βλέπω την ομάδα σαν ένα σκαλοπάτι στην καριέρα μου. Μου έδωσαν πολλά και ο κόσμος με αγαπάει. Πέρσι τα πήγα πολύ καλά μετά τον Γενάρη. Φέτος θέλω να παίξω πολύ περισσότερο και να δείξω ότι μπορώ να είμαι ένας πρωταγωνιστής αυτού το πρωταθλήματος».
Βλέποντας κανείς την πορεία του, το δεύτερο μισό της χρονιάς που τελείωσε ήταν μάλλον η καλύτερη περίοδος στην καριέρα του. Ο ίδιος δηλώνει πως αυτό το οφείλει σε ένα και μόνο άνθρωπο… τον προπονητή του. «Όλα τα χρωστάω στον Πάολο Σόουζα, γιατί αυτός ήρθε τον Γενάρη και με πίστεψε. Μέχρι τότε δεν έπαιζα λεπτό και με έριξε μέσα, μου έδωσε την ευκαιρία μου και εγώ απόδειξα πως είμαι παίχτης που μπορώ. Νιώθω ότι βελτιώνομαι μέρα με την μέρα, γιατί μου δίνει συμβουλές συνεχώς. Ήταν ένας πολύ μεγάλος ποδοσφαιριστής και ξέρει από πρώτο χέρι τι χρειαζόμαστε. Έχουμε πολύ καλή σχέση και νομίζω αυτός ο χρόνος θα είναι πολύ σημαντικός για μένα».
Κεφάλαιο… Εθνική
Στην κουβέντα με τον Κάστανο δεν θα μπορούσε να απουσιάζει το κεφάλαιο της Εθνικής. Μόλις στα 25 του χρόνια μετρά 44 συμμετοχές και είναι ίσως ο μοναδικός που έχει την προοπτική να ξεπεράσει τον Γιάννη Οκκά σε συμμετοχές (103) που κατέχει μέχρι σήμερα το ρεκόρ. Αυτό φυσικά δεν βρίσκεται στο μυαλό του και στόχος του είναι να έχει ένα σημαντικό επίτευγμα με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. «Δεν με νοιάζει το ρεκόρ. Θέλω να βλέπω τον Γρηγόρη να βελτιώνεται και να πετύχει πράγματα. Ένας στόχος που έχω στη ζωή μου είναι να πράξω κάτι με την Εθνική. Να αφήσω μια ιστορία που θα θυμάται μια ζωή ο Κύπριος οπαδός. Αυτός είναι ο στόχος μου και όχι οι συμμετοχές».
Βέβαια το να πετύχει κάτι προϋποθέτει αρκετές αλλαγές. Αυτό που βλέπουμε απ’ το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αισιοδοξία πως στο σύντομο μέλλον θα βρεθούμε σε Ευρωπαϊκό ή Παγκόσμιο κύπελλο. «Υλικό υπάρχει όλοι το λέμε αυτό, αλλά όπως είπα ξανά τα λόγια είναι πολύ περισσότερα από τις πράξεις. Εγώ είμαι ποδοσφαιριστής δεν ξέρω τι πρέπει να αλλάξει, δεν είναι η δουλεία μου να αλλάξω κάτι στην Εθνική. Αυτό όμως που σίγουρα πρέπει να αλλάξει είναι η νοοτροπία των ποδοσφαιριστών, να μπαίνουμε στο γήπεδο και να βλέπουμε όλες τις ομάδες στα μάτια. Μπάλα ξέρουμε, ποιότητα έχουμε, δύναμη έχουμε, δεν έχουμε τίποτα να ζηλέψουμε από τους άλλους, το μόνο πράγμα που στερούμε είναι η νοοτροπία».
Επιστροφή στο νησί… δύσκολο
Ένας Κύπριος ποδοσφαιριστής τέτοιας εμβέλειας δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από το «μπλοκάκι» αρκετών ομάδων μας. Αν και ο «επαναπατρισμός» δεν είναι στα άμεσα πλάνα του, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο επιστροφής στο μέλλον. «Ναι πολλές ομάδες στην Κύπρο έκαναν κρούση, αλλά ποτέ δεν είδα τον εαυτό μου σε Κυπριακή ομάδα. Είμαι μικρός και όπως είπα και πριν οι στόχοι μου είναι άλλοι, είμαι ένα παιδί που πάντα βάζω στόχους στην ζωή μου αλλά θέλω να βλέπω μέρα με την μέρα. Στην Κύπρο σε κάποια φάση της ζωής μου νομίζω θα έρθω, αλλά είναι ακόμα πολύ γρήγορα για μένα».
Το μέλλον στα δικά του πόδια
Εν κατακλείδι ο Κάστανος έχει όλο το μέλλον μπροστά του. Τα καλύτερα ποδοσφαιρικά του χρόνια δεν έχουν έρθει ακόμη και οι προοπτικές του ιδιαίτερα υψηλές. «Ο στόχος μου είναι καθημερινά να βελτιώνομαι, να ξυπνώ και να λέω ευχαριστώ Θεέ μου που είμαι καλά. Να πηγαίνω στις προπονήσεις, να απολαμβάνω κάθε προπόνηση, να απολαμβάνω κάθε ευκαιρία που μου δίνει ο προπονητής μου και ξέρω πως κάνοντας αυτό το πράγμα θα φθάσω ψηλά». Και στην ερώτηση ποιο είναι το ταβάνι αλλά και στόχος, ο ίδιος σημείωσε πως δεν θέλει να μιλά πολύ γι’ αυτό. Προτιμά τη δουλειά καθώς όμως έτσι θα πετύχει αυτά που θέλει.
Πρόκειται για τον μοναδικό Κύπριο ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται σε ένα από τα 5 κορυφαία πρωταθλήματα στον κόσμο. Την περσινή χρονιά του δόθηκαν οι ευκαιρίες και τις άρπαξε από τα «μαλλιά» και άπαντες αναμένουν πως η ανοδική του πορεία θα έχει και συνέχεια.
ΠΑΥΛΟΣ ΒΑΛΙΑΝΤΗΣ
