Σε μια ακόμα μεταγραφική περίοδο η ΑΕΛ τελείωσε τσακ-μπαμ με τις κινήσεις της κι αυτό που μένει πια για να κλείσει μια και καλή το κεφάλαιο προγραμματισμός είναι να διευκρινιστεί ποιος απομένει να διαβεί την πόρτα της εξόδου μαζί με τον Βοζίνια, προκειμένου να αδειάσουν όσες θέσεις χρειάζονται στον κατάλογο Α για να εγγραφούν όλοι οι νεοφερμένοι.
Παρά τη λογική πίσω από τον συνειρμό στον οποίο οδηγεί η απόκτηση των Μαρόσα και Μιλιντσεάνου, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες η καμπάνα πως δεν χτυπάει για τον Μάιντεβατς κι ας μαζεύτηκαν, μαζί με τον ίδιο και τον Τσέποβιτς, τέσσερις επιθετικοί στο ρόστερ. Κι εδώ που τα λέμε, μάλλον άδικο θα ήταν για τον Σέρβο να πακετάρει ξανά τα πράγματά του όπως τέτοιο καιρό πέρσι, αν υπολογίσει κανείς πως με βάση τον χρόνο που έπαιξε και τα γκολ που έβαλε, είναι μέχρι τώρα ο πιο αποτελεσματικός παίκτης της ομάδας με ένα τέρμα ανά 132 λεπτά.
Αν όχι ο Μάιντεβατς, ποιος λοιπόν; Είναι ερώτημα δίχως εύκολη απάντηση, αφού στις υπόλοιπες θέσεις η ΑΕΛ δεν έχει ανάλογη υπεραριθμία όπως και στην κορυφή της επίθεσης.
Σίγουρα δεν την παίρνει να διώξει στόπερ, μιας και δίχως τον (κατά τα άλλα ανεβασμένο τις τελευταίες αγωνιστικές) Ριστέφσκι ή τον Τεϊσέιρα και με επιπρόσθετες επιλογές τον Σωτηρίου και τον Ντάφερφελντ του καταλόγου Β δεν βγαίνει η χρονιά. Δεν βγαίνει ούτε αν δεν υπάρχει κι η επιλογή του Σάντος (που άμα λάχει κλείνει τρύπες και απέναντι) μαζί με τον Μηνά στα δεξιά, αλλά και κάποιος για τα αριστερά κι ας είναι ο Μαζάν.
Θέματα, αν είναι να φύγει κι άλλος πέραν του Μάζουρεκ, θα έχει και στον άξονα (όπου υπάρχουν πλέον Νταβόρ, Μεντόγεβιτς, Ριέρα και οι Ρέινολντς και Παπαφώτης που δεν παίρνουν θέση στον κατάλογο Α). Η γενική παραδοχή, άλλωστε, ήταν πως εκεί χρειαζόταν ενίσχυση κι όχι περαιτέρω αποδυνάμωση. Στα εξτρέμ, δε, υπάρχει πλέον και ο Ρομάριο, όμως αυτό δεν σημαίνει πως υπάρχει περιθώριο να μείνει ως το τέλος της χρονιάς χωρίς τουλάχιστον δύο ακόμα επιλογές πέραν του Ανδρέου.
Οι παίκτες που μας μένουν όμως είναι τρεις. Ο Τόρρες που στα καλά του μπορεί να κάνει παπάδες. Ο Πελέ που τώρα που λιγόστεψαν οι χαφ μπορεί να χρειαστεί και ως δεκάρι... Και ο Έουλερ, που μέχρι ενός σημείου ήταν διακριθέντας σε μόνιμη βάση, έχει μεγάλη ποιότητα και πρόσθετο προσόν ότι μπορεί να καλύψει και το αριστερό άκρο της άμυνας, αλλά δεν ξέρεις πόσο θα τον βαστούν τα ταλαιπωρημένα από τραυματισμούς πόδια του που ανά πάσα στιγμή μπορεί να τον προδώσουν.
Αυτά είναι τα δεδομένα που θα ζυγίσει ο Παντελίδης για να αποφασίσει ποιον θα κόψει, μετά τον Τσάβες, τον Άντονι, τον Μάζουρεκ και τον Βοζίνια. Και η λογική λέει ότι την απόφασή του θα τη μάθουμε σύντομα, ώστε να μπορέσει να έχει στο «Παπαδόπουλος» όλους όσους έφερε για να τον βοηθήσουν να αλλάξει προς το καλύτερο την εικόνα της ομάδας.
