Χρήστος Ζαβός
Σε τούτη την ομάδα, επετεύχθη το ακατόρθωτο. Σκέφτεσαι πια την Ανόρθωση και πάει οπουδήποτε αλλού του μυαλό σου, παρά στο αγωνιστικό.
Χρέη, δάνεια , λαχεία, συναυλίες, κασκόλ, μετοχές, επενδυτές, εκπρόσωποι των επενδυτών, «επιφανείς», κονσόρτιουμ, γενικές συνελεύσεις, συμφωνίες διαχείρισης, ανακοινώσεις, προσφυγές, αποδεσμεύσεις, σωματείο, διοικούσα επιτροπή, δικηγορικά γραφεία, Μπαχρέιν, Ηνωμένες Πολιτείες, Ρωσία, Πουλλαίδης, «Ανορθωσιάτικος δαίμονας», βάλε και το νέο φρούτο «πλοιοκτήτης»… μείναμε τέζα. Ουφ!!
Η Ανόρθωση εξακολουθεί να βρίσκεται σε μια μεταβατική φάση. Και πάλι ανηφορική. Πότε θα βγει στην κορυφή, πότε θα ξαποστάσει; Ουφ! Κανείς δεν ξέρει!! Ή μήπως ξέρει, η νέα διοίκηση;
Λες Μουγκάμπι και σε βλέπει ο άλλος, με το μισό νομιζόμενος ότι κάποιος σου κάνει βουντού. Που να του εξηγήσεις ότι πρόκειται για στόπερ της ομάδας!!!
Το αγωνιστικό κομμάτι της Ανόρθωσης, έχει επισκιαστεί απ’ όλα τα υπόλοιπα. Ακόμη και όταν κερδίζει, η χαρά είναι ελεγχόμενη.
Πια, δεν βγαίνεις από μέσα.
Παιγνίδι, παιγνίδι σκέφτεσαι αν θα είναι το τελευταίο του Οκκά και ποιος θα τον διαδεχθεί, παρά το πλάνο που κατέβασε, τι απόδοση έχει η ομάδα, αν έχουν δέσει οι στόπερ, πως αναπτύσσεται ή πως καταλήγει να σκοράρει, όταν σκοράρει.
Ομολογουμένως η φετινή Ανόρθωση, δε έχει θέλξει… πως όμως να γίνει αυτό, όταν οι συνθήκες που δημιουργείτο η ομάδα ήταν από αντίξοες έως και κακές.
Μια η διοικητική αστάθεια, πολύ περισσότερο η οικονομική ανασφάλεια σε συνδυασμό με την συνολική αναδόμηση του ποδοσφαιρικού τμήματος, έφτασε η Ανόρθωση να διαθέτει ένα ρόστερ, που επιεικώς το λες μη ποιοτικό.
Άμα δε, υποχρεώσεις πενηντάχρονο Ανορθωσιάτη να σκεφτεί τι παίκτες έζησε και τι παίκτες ζει φέτος, τον θέτεις προ μεγάλου κινδύνου όσον αφορά την υγεία του.
Χθες πάντως, επικράτησε πάνω σ’ έναν αντίπαλο που μοιράζεται τους ίδιους στόχους, ξεκινώντας με πέντε κύπριους στην ενδεκάδα!!!
Οκ, μπορεί να μην είναι τόσο ανταγωνιστικοί σε σχέση με τους παίκτες που διαθέτει η Πάφος , αλλά οι Αρτυματάς, Παρούτης, Χρυσοστόμου, Θεοδώρου, Χαραλάμπους και όσοι είναι πίσω τους, αποτελούν την μαγιά, πάνω στην οποία μπορούν οι μπλε να δημιουργήσουν για το μέλλον.
Ακόμη και σε μια υγιή Ανόρθωση, με οικονομική σταθερότητα, οι κύπριοι πλαισιωμένοι με καλούς ξένους παίκτες, μπορεί να αποτελέσουν μια σούπερ ανταγωνιστική ομάδα, αντάξια των προσδοκιών που έχει ο μεγάλος κόσμος της.
Φέτος, η ομάδα οδηγείται σε μια νέα κατάσταση. Οι ξένοι ήρθαν όπως ήρθαν μετά δυσκολίας, η τότε διοίκηση μια που βοηθούσε, μια που δεν μπορούσε, το μπάτζετ ήταν μια έτσι, μια αλλιώς… και πάλι μπράβο που έφεραν τους Λόπες, Ζίφκοβιτς, Κονσεϊσάο και κανά δύο άλλους.
Με τα καλά και τα κακά του, αναμφισβήτητα ο Οκκάς έχει ενώπιον του δύσκολο έργο.
Το οποίο και ο ίδιος δυσκολεύει κατά κάποιο τρόπο, πότε υιοθετώντας πλάνα που δεν πολύ-ταιριάζουν στο ρόστερ του (βλέπει τριάδα στην άμυνα), πότε με την διαχείριση του ρόστερ (δες Ματίας Σπόλιαριτς).
Νέα διοίκηση, νέο ρόστερ, νέα στελέχη στο ποδοσφαιρικό τμήμα, άμα καταφέρει να επιβιώσει ο πρώην αρχηγός της εθνικής, θα είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα στην καριέρα του.
Κατά τ’ άλλα η Ανόρθωση εξακολουθεί να βρίσκεται σε μια μεταβατική φάση. Και πάλι ανηφορική. Πότε θα βγει στην κορυφή, πότε θα ξαποστάσει, κανείς δεν ξέρει. Ή μήπως ξέρει, η νέα διοίκηση; Ουφ!!
