Όσοι γνωρίζουν καλά τον ΑΠΟΕΛ και παρακολουθούν τακτικά αγώνες των γαλαζοκιτρίνων, εύκολα μπορούν να διαπιστώσουν την μεγαλύτερη αδυναμία του που είναι η αναποτελεσματικότητα. Άποψη μου είναι ότι ο περσινός τίτλος χάθηκε κυρίως εξαιτίας αυτής της αδυναμίας.
Για την «φτωχή» παραγωγικότητα δεν φταίνε όμως μόνο ο(ι) σέντερ φορ της ομάδας αλλά και η δυσκολία που διαπιστώθηκε πολλές φορές, στην δημιουργία των προϋποθέσεων για το γκολ. Η μπάλα με δυσκολία φτάνει στην μεγάλη περιοχή των αντιπάλων και όχι με την αναγκαία συχνότητα.
Ο ΑΠΟΕΛ κρατήθηκε πέρσι στην διεκδίκηση του τίτλου μέχρι την προτελευταία αγωνιστική γιατί ήταν πολύ παραγωγικό από τις στημένες φάσεις. Ένα πολύ ψηλό ποσοστό των τερμάτων που πέτυχαν οι γαλαζοκίτρινοι, προέρχονταν από στατικές φάσεις, στοιχείο που λείπει φέτος.
Χρειάζεται καθημερινή δουλειά στις προπονήσεις για να γίνουν ξανά οι στημένες φάσεις «όπλο» για τον Θρύλο. Γενικότερα είναι πολλά αυτά που πρέπει ν' αλλάξουν, γι' αυτό και μας ξενίζει ιδιαίτερα το τετραήμερο ρεπό που έδωσε ο «εκρηκτικός» Ρικάρντο Σα Πίντο.
Απαραίτητη η ενίσχυση της επίθεσης
Είναι για εμάς ξεκάθαρο ότι ο ΑΠΟΕΛ για να μπορέσει να διεκδικήσει τους στόχους του στις εγχώριες διοργανώσεις θα πρέπει να γίνει πιο δημιουργικό στο παιχνίδι του κάτι που θα τον κάνει και πιο αποτελεσματικό.
Είναι αναγκαία η ενίσχυση με έναν γρήγορο επιθετικό που να «έχει» το γκολ αλλά και με ένα επιθετικό χαφ που θα μπορεί να συνεισφέρει ουσιαστικά και στην δημιουργία αλλά και στα τελειώματα.
Με την επιστροφή του Τάσου Δώνη ο οποίος μετρά αντίστροφα και με επιτυχία στις προσθήκες που προαναφέραμε, ο ΑΠΟΕΛ θα μπορέσει να παλέψει για τον τίτλο και το Κύπελλο. Σε διαφορετική περίπτωση, πολύ γρήγορα θα βρεθεί σε δύσκολη θέση.
