Από που να τον πιάσεις και από που να τον αφήσεις τον χθεσινό ΑΠΟΕΛ που έμεινε στο 1-1 με την Ανόρθωση στο «Αντώνης Παπαδόπουλος». Σε ακόμη ένα παιχνίδι η ομάδα του Σα Πίντο απογοήτευσε με την εικόνα της, έμεινε μακριά από τη νίκη και πήρε μόλις τον 5ο βαθμό σε τέσσερις αναμετρήσεις.
Για το παιχνίδι η εικόνα του ΑΠΟΕΛ τα λέει όλα. Λάθη στην μεσαία γραμμή που δεν επιτρέπεται να γίνονται από επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, έλλειψη μεσοεπιθετικής δομής και φαντασίας. Αργός στην ανάπτυξη, στην δημιουργία, και κακός στο τελείωμα των φάσεων.
Μόνο το πρώτο ημίωρο
Με εξαίρεση το πρώτο ημίωρο της αναμέτρησης όπου το ΑΠΟΕΛ έβγαλε κάποια στοιχεία στον αγωνιστικό χώρο, από εκεί και πέρα έβγαλε εικόνα μιας ομάδας που δεν έχει αρχή, μέση και τέλος. Σε εκείνο το διάστημα υπήρχε συγκέντρωση, και η ομάδα έμοιαζε ικανή να ελέγξει το παιχνίδι. Μάλιστα ευτύχησε να βρει το τέρμα, όταν σε μια σέντρα που επιχείρησε ο Εντογκαλά, ο Ουαρίς υπέπεσε σε χέρι εντός περιοχής, με τον Ιταλό να σφυρίζει πέναλτι. Ο Κβιλιτάια μετουσίωσε το πέναλτι σε τέρμα, όμως μέχρι εκεί. Στη συνέχεια την εμφάνιση τους έκαναν όλα όσα αναφέραμε πιο πριν. Μοιραία λίγο πριν τη λήξη του πρώτου ημίχρονου ήρθε η ισοφάριση και στο δεύτερο θα μπορούσε να δεχθεί κι άλλο γκολ.
Το χρέος του προπονητή
Χωρίς αμφιβολία η αποβολή του Σα Πίντο στην ανάπαυλα έπαιξε και αυτή τον ρόλο της. Σε ακόμη ένα παιχνίδι ο Πορτογάλος έχασε την ψυχραιμία του, αντίκρισε την κόκκινη κάρτα και άφησε εκτεθειμένη την ομάδα του.
Δεν είναι ποτέ ωραίο για έναν ποδοσφαιριστή να βλέπει τον προπονητή του να μην συμμαζεύεται μέσα στον αγωνιστικό χώρο, άσχετα εάν έχει δίκαιο ή όχι.
Καλό το πάθος, καλή και η ένταση σε λογικά πλαίσια αλλά για όλα υπάρχει και ένα όριο και χθες ο Ίβηρας προπονητής το ξεπέρασε. Όπως φάνηκε η αποβολή του έκανε κακό στην ομάδα αφού χάθηκε η ψυχραιμία, το πλάνο πήγε στράφι και γενικότερα το πρόσωπο που έβγαλε η ομάδα στην επανάληψη ήταν… απαράδεκτο.
Εξαίρεση φυσικά… ο Μπέλετς
Ο Σλοβένος τερματοφύλακας σε ακόμη ένα παιχνίδι έσωσε την παρτίδα (όπως και με τον Απόλλωνα στην φάση του Σαγκάλ) και έδωσε ουσιαστικά τον βαθμό στους «γαλαζοκίτρινους». Είχε τουλάχιστον τρεις σωτήριες επεμβάσεις, στην κεφαλιά του Φερέιρα, αυτήν του Καστέλ και το σουτ του Γκερέρο.
Το επιθετικό πρόβλημα «φωνάζει»
Ένα ακόμη συμπέρασμα το οποίο από παιχνίδι σε παιχνίδι γίνεται ολοένα και πιο μεγάλο πρόβλημα για το ΑΠΟΕΛ είναι η επιθετική αδυναμία. Το πρόβλημα υπάρχει από πέρυσι ωστόσο η αναγκαία προσθήκη επιθετικού με διαφορετικά χαρακτηριστικά από τους υπόλοιπους στο ρόστερ… δεν έγινε ποτέ. Η απουσία ενός ποδοσφαιριστή που μπορεί με μια ατομική ενέργεια να ξεκλειδώσει την αντίπαλη άμυνα είναι πέρα για πέρα από οφθαλμοφανή. Στην εξίσωση βέβαια μπαίνουν και οι μεταγραφές, καθώς και οι τρεις παίκτες που αποκτήθηκαν για να βοηθήσουν επιθετικά δεν πρόσφεραν καθόλου. Τόσο ο Τομανέ (που απουσίαζε απ’ τον χθεσινό αγώνα), όσο και οι Φετφατζίδης και Εντουάρντο δεν κατάφεραν να κάνουν αισθητή την παρουσία, ή αν το έπραξαν αυτό, το έπραξαν αρνητικά. Γενικά με εξαίρεση τους Πέτροβιτς και Βιτάλ οι άλλες μεταγραφές δεν έχουν βοηθήσει, κι αυτό ασφαλώς είναι μεγάλο πρόβλημα.
Αυτή η «φλόγα» που απουσιάζει
Τα ερωτήματα για τους φίλους της ομάδας μετά τη χθεσινή εμφάνιση είναι πολλά. Πού πήγε άραγε η φλόγα την οποία έδειξαν οι ποδοσφαιριστές στο πρώτο μισάωρο του παιχνιδιού κόντρα στον Απόλλωνα; Μήπως ήταν λανθασμένη η προσέγγιση του προπονητή, ήταν λάθος οι αλλαγές; Η ομάδα δεν δείχνει δεμένη, ενώ πολλές φορές έμοιαζε να μένει από δυνάμεις τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.
Είναι ξεκάθαρο πότε μια ομάδα είναι ενωμένη, συγκροτημένη και πότε ασύνδετη και «άψυχη». Είναι επίσης εύκολα κατανοητά τα λάθη που έγιναν στον προγραμματισμό...
Γενικότερα το τεχνικό επιτελείο, οι ποδοσφαιριστές και η διοίκηση καλούνται να βγουν από το αδιέξοδο στο οποίο έχει επέλθει η ομάδα. Ακολουθεί ένα κρίσιμο παιχνίδι κόντρα στην Πάφο την Τετάρτη από όπου ο ΑΠΟΕΛ θέλει πάση θυσία το τρίποντο για να μην… χαθεί. Σε διαφορετική περίπτωση, το «βουνό» θα μεγαλώσει και οι στόχοι που είχαν τεθεί από την αρχή της χρονιάς θα αρχίσουν να απομακρύνονται.
