Σάββας Λαζανιάς
Ο ΑΠΟΕΛ έχασε με 2-1 από την Ομόνοια στο ΓΣΠ, σε ένα παιχνίδι που μετατράπηκε σε ροντέο. Αμέτρητες κάρτες, συνεχείς διακοπές, μπάλες μέσα στον αγωνιστικό χώρο για καθυστέρηση, τα πάντα όλα. Το ντέρμπι έγινε... ένα μπάχαλο.
Ο Ιταλός ρεφ δεν κατάφερε να διαχειριστεί το ντέρμπι το οποίο «τίναξε» στον αέρα. Δεν εξετάζουμε εάν είναι σωστές ή όχι οι κάρτες που έδωσε. Το θέμα είναι ότι δεν κατάφερε να επιβληθεί μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Βέβαια, δεν έχει ευθύνη για αυτό μόνο ο κ. Αουρέλιο. Τεράστια ευθύνη έχουν οι ποδοσφαιριστές και τα τεχνικά επιτελεία των δυο ομάδων, οι οποίοι κατέβηκαν στο ντέρμπι για να πουλήσουν τσαμπουκά παρά για να παίξουν ποδόσφαιρο.
Όσο αφορά τον ΑΠΟΕΛ, οι παίκτες του Σα Πίντο ήταν μέσα στα νεύρα από τα πρώτα λεπτά, κάτι το οποίο είναι ανεπίτρεπτο. Αυτό βαραίνει αποκλειστικά τον Πορτογάλο προπονητή ο οποίος έχει μεταδώσει λάθος πράγματα στους ποδοσφαιριστές του. Άλλο το πάθος και άλλο τα νεύρα, η θολούρα και η απειθαρχία. Κάπου ξέφυγε το πράγμα.
Δεν μπορεί να συγκρατήσει τα νεύρα του ο κ. Πίντο μεταδίδοντας την ένταση και στους παίκτες του
Όταν οι ποδοσφαιριστές βλέπουν στον πάγκο τον προπονητή τους να βγαίνει εκτός εαυτού με το παραμικρό, επηρεάζονται και μπαίνουν κι αυτοί στο τρυπάκι της έντασης και των νεύρων. Ο κ. Πίντο τιμωρείται με κάρτα παιχνίδι παρά παιχνίδι, δείχνοντας ότι δεν μπορεί να συγκρατήσει τα νεύρα του. Αυτό όμως περνά και στους ποδοσφαιριστές και αποτελεί ένα μεγάλο τροχοπέδη για την καλή αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας στο γήπεδο.
Αυτά που σημειώνουμε δεν αφορούν αποκλειστικά το χθεσινό ντέρμπι με την Ομόνοια. Την εκρηκτικότητα και τις υπερβολικές αντιδράσεις του κ. Πίντο τις είδαμε σχεδόν σε όλους τους φετινούς αγώνες του ΑΠΟΕΛ ακόμα και στα φιλικά προετοιμασίας, με τη συμπεριφορά του Πορτογάλου να μην αποτελεί και το καλύτερο παράδειγμα για τους παίκτες του.
Δεν θεωρώ τον κ. Πίντο κακό προπονητή, αν και δεν έχει καταφέρει ακόμη να βάλει τη σφραγίδα του στον ΑΠΟΕΛ. Ωστόσο, το γεγονός ότι βγαίνει τόσο συχνά και τόσο εύκολα εκτός εαυτού, αυτό ενδεχομένως να επηρεάζει και τη δική του κρίση όσο αφορά τις αποφάσεις που λαμβάνει. Δεδομένο είναι ότι επηρεάζονται αρνητικά και οι παίκτες, καθώς όταν βλέπουν το αφεντικό τους να ξεφεύγει χάνουν την ηρεμία και την αυτοσυκέντρωση τους.
Ναι, χρειάζεται να έχει πάθος και ζωντάνια μια ομάδα. Χρειάζεται όμως και ηρεμία. Ο προπονητής πρέπει να λειτουργεί σαν «πυροσβέστης» και όχι σαν «καμικάζι» ρίχνοντας περισσότερο λάδι στη φωτιά. Με τα νεύρα (πολλές φορές αδικαιολόγητα) και τη θολούρα δεν μπορείς να πας ούτε ένα βήμα μπροστά…