Χρήστος Ζαβός
Ας υιοθετήσουμε την επίσημη τοποθέτηση, ότι οι διαιτητές είναι αυτοί που ευθύνονται για την ήττα στη Λευκωσία .
Ας συμφωνήσουμε με μερικούς (ευτυχώς λίγους) που ισχυρίζονται ότι ο Γκούλα φταίει για το γεγονός, ότι η ομάδα δεν είναι στους στόχους της (ποιοι άραγε είναι αυτοί;) .
Ας βασιστούμε τελικώς, σ’ ένα υποθετικό σενάριο, που φέρει τον Απόλλωνα, να έχει την απόλυτη προστασία από τους διαιτητές και την ίδια ώρα κάθεται στον πάγκο του, ένας top προπονητής.
Ποιες άραγε θα ήταν οι δυνατότητες της ομάδας και μέχρι που μπορούσε να φτάσει; Πόσο εφικτό θα ήταν, με τούτο το ρόστερ, να πάρει το πρωτάθλημα, όπως κάποιοι οπαδοί του (ευτυχώς λίγοι), πίστευαν πριν από λίγους μήνες;
Αν κάποιοι σπεύσουν να πουν ότι και η πρωταθλήτρια ομάδα του 22, δεν είχε το μεγάλο και ποιοτικό ρόστερ, μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν λέγοντας τους ότι εκείνη ομάδα κατευθυνόταν από τους Γιοβάνοβιτς, Ρομπέρζ, Πίττα, και Χάμπο στα πολύ καλά του.
Επιπλέον εκείνη η ομάδα είχε παίξει ένα ποδόσφαιρο παντελώς άγνωστο για την Κύπρο ξαφνιάζοντας τους πάντες, ενώ τότε ο ανταγωνισμός δεν συμπεριελάμβανε τις ομάδες του εκσυγχρονισμού, όπως είναι η Πάφος και ο Άρης.
Όσον αφορά την κουβέντα για την φετινή ομάδα του Απόλλωνα, είναι από μόνη της ενδιαφέρουσα. Δεν χρειάζεται όμως να είσαι ο Τσόρνιγκερ, για να διαπιστώσεις ότι το ρόστερ είναι κυρίως μέτριο.
Πολύ φοβάμαι, ότι η ουσία για την ομάδα του «θεού», βρίσκεται αλλού και όχι στις δυνατότητες του φετινού ρόστερ.
Η ουσία έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Απόλλωνας, ως οντότητα, τα τελευταία χρόνια ακολουθεί μια πορεία οπισθοδρομική. Απλούστατα, δεν συμβαδίζει με την πρόοδο της εποχής.
Επ’ αυτού, άμα είναι να χωρίσουμε τις ομάδες του κυπριακού ποδοσφαιρικού χάρτη, έτσι όπως προέκυψε μέσα από τον εκσυγχρονισμό του, ο Απόλλωνας μάλλον θα συμπεριληφθεί στις ομάδες δεύτερης ταχύτητας, παρά στις υπόλοιπες πέντε (Άρης, Πάφος, ΑΕΚ, ΑΠΟΕΛ, Ομόνοια).
Περισσότερο συγκλίνει με ομάδες πονεμένες, όπως η ΑΕΛ και η Ανόρθωση παρά με το γκρουπ των πέντε.
Το κακό με τον Απόλλωνα είναι ότι σ’ αντίθεση με τις άλλες δύο μεγάλες ομάδες, δεν έχει περάσει από διοικητική αστάθεια, ενώ το μπάτζετ εξακολουθεί να παραμένει σε μεγάλα ύψη.
Δεν διανύει μεταβατική ή την περίοδο λιτότητας της ΑΕΛ, ούτε και τα βάσανα και τους καημούς της Ανόρθωσης.
Τώρα, πως μια διοίκηση, που εδώ και 12 χρόνια κρατά το τιμόνι, κατάφερε να μην επιβιβαστεί στο τρένο του εκσυγχρονισμού, παραμένοντας στην στασιμότητα, είναι από μόνο του ένα μεγάλο, επίσης, θέμα.
Άμα κιόλας λάβεις υπόψη ότι η οπισθοδρόμηση ξεκινά αμέσως μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος και αφού η ομάδα, μπήκε στο νέο γήπεδο της, το συμπέρασμα φλερτάρει με την σφαίρα του ανεξήγητου.
Και όμως δεν είναι και τόσο ανεξήγητο!!! Ο Νίκος Κίρζης δεν άλλαξε ποτέ το μοντέλο της διαχείρισης, εμμένοντας σε μυστικούς ή φανερούς «συμβούλους», οι αποφάσεις των οποίων λειτούργησαν καταστροφικά τόσο για τον ίδιο όσο και για την ομάδα.
Κανένα από τα παθήματα των τελευταίων χρόνων, δεν έδειξε να λαμβάνεται ως μάθημα και καμία διαφοροποίηση δεν προέκυψε, όσον αφορά την διαχείριση των προβλημάτων.
Οι τάχατες λύσεις δίνονταν μέσω συνεχών αλλαγών του προπονητή (εφτά στον αριθμό από το 2022). Η πλήρης αναδιάρθρωση του ρόστερ εδραιώθηκε ως ετήσια συνήθεια (αισίως φτάσαμε στους 210 παίκτες τα τελευταία 12 χρόνια), ενώ παίκτες που αποχώρησαν, για λόγους γνωστούς και άγνωστους, διαπρέπουν στις ομάδες τους (Ρομπέρζ, Χαμάς, Εκπολό).
Όσον αφορά τη συνολική πολιτική, ο Απόλλωνας επί Νίκου Κίρζη, δείχνει μια προσκόλληση στην ηγεσία της ΚΟΠ, κάτι που αντίκειται στην παραδοσιακή κουλτούρα των οπαδών του, ενώ και στο θέμα Φοίβου Βάκη η απόφαση της διοίκησης πήγε κόντρα στα θέλω της συντριπτικής πλειοψηφίας του κόσμου.
Τούτο το χάσμα μεταξύ κόσμου και διοίκησης, που δημιουργείται τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς ολοένα και μεγαλώνει, καθότι η παρουσία της ομάδας δεν βοηθά να γεφυρωθεί.
Και η φετινή προσπάθεια, δεν δείχνει ν΄ ανταποκρίνεται στις φιλοδοξίες των Απολλωνιστών, που πια αναμένουν σ’ ένα καθεστώς αβεβαιότητας.
Δεν μπορούν να προβλέψουν ποια θα είναι η αντίδραση του Κίρζη, δεν γνωρίζουν αν όντως αληθεύουν οι φήμες περί οικονομικής τρύπας, δεν μπορούν να πουν με σαφήνεια, αν όντως αναζητούνται επενδυτές… γενικώς επικρατεί μια κουλτούρα αναμονής!!
Τι ακριβώς περιμένει ο καθένας… παραμένει ασαφές!! Το σίγουρο είναι ότι ο Απόλλωνας χρειάζεται μια καινούργια πνοή. Αν θα την δώσει ο Κίρζης ή κάποιος άλλος, ούτε και αυτό το γνωρίζουμε.
