Άμα το είπε ο Πελεγκρίνι

Ο Σόκε που μοιάζει στο κυπριακό πρωτάθλημα κάτι σαν σε κράμα με Σαμουράι και Νίντζα, φαινόταν σαν μικρό παιδί μπροστά στον Καρβάλιο.

Καμιά φορά με τον Στρούτσκι στο χώρο των χαφ, φαινόντουσαν δίπλα στον Πορτογάλο κάτοχο Euro το 2016, σαν τα παιδάκια που στριφογυρίζουν γύρω από τον ενήλικα προσπαθώντας να τον ενοχλήσουν.

Τι ομάδα είναι τούτη που έπαιξε μες στη Λεμεσό; Εμείς που βλέπουμε μονάχα το κυπριακό πρωτάθλημα, έχουμε υποστεί ποδοσφαιρικό σοκ.

Σκεφτόμασταν πόσο ταχύς είναι ο Μποακί στη δεξιά γραμμή και απέναντι στον Εζαζουλί έμοιαζε με βραδυκίνητο όχημα παλιάς εποχής.

Αποθεώνουμε την τετράδα που συνήθως λανσάρει ο Σπιλέφσκι με τους Μπάμπικα, Μαγιαμπέλα, Μπέγκτσον και Γκομίς, μα τούτος ο Πετσέλα, παγκόσμιος πρωταθλητής με την Αργεντινή πέρσι, έμοιαζε να είναι ο δάσκαλος στο δημοτικό που φροντίζει να διατηρείται η τάξη και η ευπρέπεια κατά την ώρα του διαλλείματος.

Τι ομάδα ήταν τούτη; Και να πεις ότι πάνε πρίμα στην Πριμέρα; Κάπου στη μέση της βαθμολογίας βρίσκονται, προσπαθώντας μήπως και φέτος πάρουν καμιά θέση για το Γιουρόπα, όπως και πέρσι. Καμιά 200 εκ. μπάτζετ διαθέτουν, ξόδεψαν κάποια εκατομμύρια για ενίσχυση το καλοκαίρι και εισέπραξαν γύρω στα 60 εκ από πωλήσεις.

Στο ρόστερ της θα βρεις παγκόσμιους πρωταθλητές με την Αργεντινή (Πετσέλα και Ροντρίγκεζ) , κάτοχο Γιούρο με την Πορτογαλία του Ρονάλντο (Καρβάλιο), κάτι ταλεντάρες που βγήκαν από την Μπαρτσελόνα όπως ο Εζαζουλί που αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στο Αφρικανό κύπελλο με την εθνική του Μαρόκο, υπάρχει επίσης ο Ίσκο μέλος της δεύτερης γενιάς των γκαλάκτικος της Ρεάλ… γενικώς είναι ένα κλαμπ που συγκαταλέγεται όχι ακριβώς στην ελίτ της Ευρώπης αλλά στην δεύτερη ταχύτητα. Δεν είναι δηλαδή Ρεάλ και Μπάρτσα ή Ατλέτικο, μα είναι η Ρεάλ Μπέτις.

Και έχει στον πάγκο της έναν «σοφό» του αθλήματος προερχόμενο από τη σχολή της Λατινικής Αμερικής εν ονόματι Μανουέλ Πελεγκρίνι που αν και Χιλιανός διέπρεψε στην γειτονική Αργεντινή σε ομάδες όπως η Ρίβερ ή η Σαν Λορέντζο, πριν έρθει στην Ευρώπη όπου έκατσε μεταξύ άλλων στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μάντσεστερ Σίτυ κατακτώντας μάλιστα την Πρέμιερ Λίγκ.

Ακριβώς απέναντι σ’ αυτή την ομάδα, όπου οι διαφορές είναι τεράστιες έως και χαώδεις, οι κομάντος του Σπιλέφσκι, πες στο από άγνοια κινδύνου, πες το από υπερ-ενθουσιασμό, μπορεί και από ταλέντο και αγωνιστική ετοιμότητα τους είδαν στα μάτια, δεν κόλωσαν και προσπάθησαν να κάνουν το σύνηθες παιγνίδι τους, να τρέξουν, να κτυπήσουν στην κόντρα ή και απέναντι σε οργανωμένη άμυνα.

Δεν ήταν και εύκολο, ήταν πόρνη κιόλας η μπάλα που δεν μπήκε εκεί στου Μαγιαμπέλα και πήγε και καρφώθηκε στα δίχτυα του Βάνα Άλβες.

Λίγο να έβλεπες πόσο ανακουφισμένο ήταν το πρόσωπο του Πέρεζ τη στιγμή που σκόραρε, εύκολα διαπίστωνες την αναγνώριση της δυσκολίας που αντιμετώπισαν οι Ισπανοί στο Κολόσσι.

Δεν ήθελε και πολύ το μαρτύρησε και ο ίδιος ο Πελεγκρίνι ο οποίος αφού παραδέχθηκε την δυσκολία εκθείασε το ταλέντο παικτών του Άρη, λέγοντας ότι κάποιοι εξ αυτών μπορούν να παίξουν Ισπανία.

Προσοχή!! Δεν το είπα εγώ στο ραδιόφωνο, δεν το είπες εσύ με τον παρέα σου, ούτε και ο άλλος που ξημεροβραδιάζεται μες στο μπούκικο, ούτε και κανένας μάνατζερ που θέλει να πουλήσει την πραμάτεια του, το είπε ο Χιλιανός τεχνικός!! Ότι και να λέμε οι υπόλοιποι είναι μάλλον μπούρδες.

Ο Άρης όπως και με την Σπάρτα εκτός, πολύ περισσότερο με τη Ρέιντζερς εδώ, είδε κατάμουτρα την καλύτερη ομάδα του γκρουπ και με λίγη τύχη θα έπαιρνε και κάτι τις παραπάνω.

Δεν ξέρω πως θα πάει μες στην Ανδαλουσία να παίξει, πολύ φοβάμαι μήτε εκεί θα ταμπουρωθεί. Απέναντι όμως στους πράσινους της Σεβίλλης τα πράγματα είναι ζόρικα. Σχεδόν φοβητσιάρικα. Μα τούτοι του Άρη δεν δείχνουν να φοβούνται. Γιατί; Ας απαντήσει ο Σπιλέφσκι…