Χρήστος Ζαβός
Μην αναφερθούμε σε Παρί, Σίτυ και κάτι ομάδες τέτοιου επιπέδου. Να σου πω για τη Λουντογκόρετς των Βουλγάρων, ή τη Νορβηγική Μπόντο Γκλίμτ ή την Λευκορωσική Μπάτε, ομάδες που στην τελική δεν λογίζονταν στις μεγάλες ή και ιστορικές της χώρας τους και μέσα από την παγκοσμιοποίηση και την ελεύθερη αγορά κατάφεραν όχι μόνο ν’ αναδειχθούν αλλά να επιβληθούν απέναντι στους δυνάστες τους.
Η κάθε περίπτωση εκατό τοις εκατό είναι ξεχωριστή, μα υπάρχουν όμως κοινές συνιστάμενες με πρώτη και καλύτερη το οικονομικό και ακολούθως το κομμάτι της τεχνογνωσίας.
Στη παρούσα φάση κανείς δεν μπορεί ν’ αναφερθεί σε μια μακρόχρονη κυριαρχία του Άρη, Αν όμως επαναλάβει το περσινό επίτευγμα, τότε η έννοια της λέξης «δυναστεία» πλησιάζει την πραγματικότητα μας.
Αν πρέπει να παραθέσουμε ένα εγχώριο παράδειγμα έναντι όλων αυτών των φαινομένων που έχουν προκύψει κατά τα τελευταία 15 χρόνια στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, τότε ο Άρης είναι ότι πιο κοντινό.
Μια ομάδα δηλαδή μικρού βεληνεκούς, χωρίς πολλούς οπαδούς και με μηδαμινά σχεδόν τρόπαια κατάφερε ελέω της έλευσης ενός επενδυτή όχι μόνο να εισχωρήσει στους μεγάλους, μα και να τους καταβάλλει.
Ήρθε από τη Β’ κατηγορία βγαίνοντας στην Ευρώπη στο καπάκι πήρε πρωτάθλημα για πρώτη φορά στην ιστορία του και πλέον διεκδικεί με αυξημένες πιθανότητες την είσοδο του σε ευρωπαϊκό όμιλο. Αν όντως κάτι τέτοιο συμβεί , αντιλαμβάνεται κανείς πόσο πιο ενισχύεται οικονομικά και όχι μόνο, αυξάνοντας αν θέλετε τη δυναμική έναντι πολλών εκ των ανταγωνιστών του εδώ στο νησί.
Είναι και οι συγκυρίες τέτοιες που μόνο ευνοϊκές λογίζονται για τους πράσινους της Λεμεσού καθότι αναπτύσσονται- εξελίσσονται σε μια εποχή που οι περισσότερες των παραδοσιακών δυνάμεων αντιμετωπίζουν προβλήματα. Καμία εξ αυτών δεν βρίσκεται στην κορύφωση της, αντιθέτως έχει σωρεία θεμάτων ν’ αντιμετωπίσει.
Ο ΑΠΟΕΛ δεινοπαθεί από τις επιβαρύνσεις στα ταμεία του, παίζοντας χρονιά με χρονιά το γεμάτο ρίσκο παιγνίδι «κορώνα- γράμματα». Η Ομόνοια ναι μεν σώθηκε από το κύπελλο αλλά για δύο συνεχόμενες σεζόν πραγματοποίησε τις πιο απογοητευτικές πορείες της ιστορίας της στο πρωτάθλημα. Ο Απόλλωνας εξαφάνισε κάθε ίχνος δυναμικής που απέκτησε από το προπέρσινο πρωτάθλημα ξεκινώντας πάλι από το μηδέν μειώνοντας κιόλας το μπάτζετ, στην ΑΕΛ καλά, καλά δεν γνωρίζουν που πάν και πως θα τα βγάλουν πέρα, ενώ στην Ανόρθωση τρων τα νύχια τους από την αγωνία για το πώς θα βγει η χρονιά.
Άμα στους πέντε μεγάλους προσθέσεις την «ανασφαλή» και μόνο στη σκέψη να πάρει πρωτάθλημα ΑΕΚ ή την Πάφο που δαπάνησε εκατομμύρια και ακόμη δεν βγήκε Ευρώπη, ο Άρης με τον ίδιο προπονητή, με ενισχυμένο ρόστερ, με την εμπειρία και στόφα του πρωταθλητή και την προοπτική της Ευρώπης και τους ομίλους, μοιάζει σούπερ- ντούπερ φαβορί για το back to back.
Πόσο μάλλον δε, άμα λάβεις κιόλας υπόψη την μεθοδολογία που ακολουθούν και την αποδεδειγμένη κλιμακωτή ανάπτυξη τους. Σ’ αντίθεση δηλαδή με όλες τις ομάδες, ίσως πλην της ΑΕΚ και λιγότερο της Πάφου, ο Άρης είναι η μοναδική ομάδα με θετικό πρόσημο στους «ρυθμούς ανάπτυξης».
Βέβαια όλα αυτά είναι στα χαρτιά και άκρως θεωρητικά. Κανείς δεν γνωρίζει πως θα παρουσιαστούν οι ομάδες και πως θα διαμορφωθεί η φετινή κούρσα του πρωταθλητή.
Αν δηλαδή ο ΑΠΟΕΛ θα πιαστεί από καμία σανίδα σωτηρίας και επιστρέψει στο θρόνο του, αν η Ομόνοια στη νέα εποχή Παπασταύρου θα ξανά βάλει το στέμμα της, αν επιτέλους θα σπάσει η «παρθενιά» της ΑΕΚ για τον κυρίως τίτλο, ή θα ξεκολλήσει η μπάλα στο τούνελ Λεμεσού- Πάφου και πάει ο τίτλος στα δυτικά του νησιού.
Αλήθεια όμως πόσοι πιστεύουν ότι ο Απόλλωνας θα επαναλάβει το κουλό που συνέβηκε προ δύο ετών με τον Τσόρνιγκερ; Και πόσο ρεαλιστικό είναι το σενάριο, ν’ αναγεννηθεί η Ανόρθωση μέσα από τα προβλήματα της και να το κατακτήσει ή η ΑΕΛ στο πρώτο χρόνο της μετά- Σοφοκλέους εποχή να πάρει το 7ο;
Ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει και να πλάθει ότι σενάρια βγαίνουν από το μυαλό του. Η ποδοσφαιρική όμως λογική φέρει τον Άρη ως το απόλυτο φαβορί για να διατηρηθεί στη κορυφή. Και είναι τέτοιες οι συγκυρίες που αν όντως το πραγματοποιήσει, τότε η κουβέντα θα πάει σ’ άλλο επίπεδο.
Αυτή τη στιγμή κανείς δεν μπορεί ν’ αναφερθεί σε μια μακρόχρονη κυριαρχία του Άρη, Αν όμως επαναλάβει το περσινό επίτευγμα, τότε αλλάζουν τα δεδομένα και η έννοια της λέξης «δυναστεία» πλησιάζει πολύ περισσότερο την πραγματικότητα μας.