Κωνσταντίνος Νικολάου
Το καλό το πράγμα αργεί να έρθει λέγαν... οι παλιοί και στην προκειμένη περίπτωση φαίνεται πως αυτή η παροιμία κολλάει γάντι! Και ναι μπορεί την ημέρα (10 Αυγούστου) που ανακοινωνόταν ο Φλορίν Ντουρμισάι να έμενε ακόμη ενάμισι μήνας για να κλείσει οριστικά το μεταγραφικό παράθυρο, ωστόσο με βάση το πλάνο της Νέας Σαλαμίνας είναι γεγονός πως η απόκτηση ενός ακόμη επιθετικού ήταν από τις τελευταίες εκκρεμότητες που έκλεισαν.
Υπενθυμίζουμε πως οι «ερυθρόλευκοι» ήταν απ’ τις λίγες ομάδες που ολοκλήρωσαν τις πλείστες μεταγραφές τους πριν καν μπει ο Ιούλης! Παρόλα αυτά, με βάση το αρχικό μεταγραφικό πλάνο είχαν μείνει ελάχιστα κενά (χωρίς να υπολογίζονται δηλαδή τα απρόοπτα με τραυματισμό Τσελέα και πώληση Τσίκο), με ένα εξ αυτών να αποτελεί την υπογραφή ενός ποδοσφαιριστή που θα αποτελούσε μια καλή λύση πίσω από τον Ντιέγκο Ντορεγκαράι.
Η ομάδα της Αμμοχώστου ήθελε κάποιον παίκτη που να έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά απ’ τον Αργεντινό και να μπορούσε βεβαίως να καλύψει το κενό του όταν αυτός θα απουσίαζε για τον οποιοδήποτε λόγο. Ο «εκλεκτός» βρέθηκε στο πρόσωπο του Ντουρμισάι, που κάποτε θεωρήθηκε ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του Ολυμπιακού Πειραιώς κι οποίος είχε κάνει ντεμπούτο στα κυπριακά γήπεδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού Λευκωσίας στο δεύτερο μισό της περσινής σεζόν.
Στα της ουσίας τώρα (και πολύ πλατειάσαμε!), ο 26χρονος επιθετικός από «back up» του έμπειρου συμπαίκτη του στην επίθεση έχει μετατραπεί σε έναν πολύ αξιόλογο παρτενέρ του! Μετά και την ήττα με 4-0 στην πρεμιέρα, ο Χριστόδουλος Χριστοδούλου άλλαξε κάποια πράγματα και ένα εξ αυτών ήταν η μονιμοποίηση των δύο φορ στο αρχικό σχήμα.
Διαφορετικός είναι βέβαια ρόλος τους, με τον Ντορεγκαράι να είναι σαφώς πιο προωθημένος, δίνοντας περισσότερες «μάχες» στην αντίπαλη περιοχή. Απ’ την άλλη, ο Ντουρμισάι, εκμεταλλευόμενος την ταχύτητα, τις αντοχές του, αλλά και την ποιότητα του είναι εκείνος που ενώνει ουσιαστικά το κέντρο με την επίθεση, κυρίως μέσω του άξονα. Τον βλέπουμε κάθε ματς να οπισθοχωρεί και να τρέχει αρκετά, βοηθώντας τους συμπαίκτες του και ταυτόχρονα να προσπαθεί να βγάλει την ομάδα του στην αντεπίθεση, είτε κάποιες φορές με ατομική ενέργεια (να κουβαλήσει δηλαδή μπάλα), είτε μοιράζοντας άμεσα.
Μέχρι στιγμής τα έχει πάει πολύ καλά σε αυτό που του ζητάει ο προπονητής του, που φαίνεται να τον μονιμοποιεί στο αρχικό σχήμα και αφού ο ίδιος δείχνει παιχνίδι με παιχνίδι να προσαρμόζεται όλο και περισσότερο. Πλέον φαντάζει θέμα χρόνου να μοιράσει την πρώτη του ασίστ ή να πετύχει το παρεθενικό του γκολ με το προσφυγικό σωματείο. Το δεδομένο είναι πως έχει αναλάβει έναν πολύ σημαντικό ρόλο για τον τρόπο παιχνιδιού της Νέας Σαλαμίνας και έως τώρα βρίσκεται στην κατηγορία των καινούργιων που ξεχωρίζουν ιδιαίτερα.
