Κωνσταντίνος Νικολάου
Δεν προβλημάτισε τόσο το νέο πισωγύρισμα, ούτε καν η 17η φετινή ήττα... Τη μεγαλύτερη απογοήτευση έφερε η θέληση που έλαμψε δια της απουσίας της από τους πλείστους παίκτες της Νέας Σαλαμίνας. Σε αντίθεση με τον αντίπαλο, οι παίκτες του οποίου έδειξαν απ' την αρχή μέχρι το τέλος πόσο πολύ έψαχναν το τρίποντο...
Ξένισε που λέτε σε πολύ μεγάλο βαθμό η έλλειψη πάθους από τους πλείστους παίκτες. Δεν υπήρξε το πείσμα για το κάτι παραπάνω στις προσωπικές μονομαχίες, ενώ μετά το δεύτερο γκολ… ήταν λες και έπεσε ο διακόπτης. Και μιλάμε για αγώνα που είχε το χαρακτήρα των έξι βαθμών.
Το τέρμα του Βέλλιου έδωσε κάποια ώθηση, αλλά μετά το 2-1 για τους «πράσινους» οι ποδοσφαιριστές του Σάββα Πουρσαϊτίδη έδειξαν τρομερή δυσκολία στο να δημιουργήσουν προβλήματα στην αντίπαλη περιοχή. Κάτι που δεν άλλαξε ούτε και μετά τις αλλαγές που έγιναν…
Ακόμη μεγαλύτερο προβληματισμό έφερε και το γεγονός πως οι παίκτες με το τελικό σφύριγμα δεν κατευθύνθηκαν προς την κερκίδα της ομάδας τους, έστω για να απολογηθούν. Οι οπαδοί του προσφυγικού σωματείου (και πιο σταθερός παίκτης φέτος) αψήφησαν το κρύο κάνοντας το «ταξίδι» στην Περιστερώνα, για να φύγουν όμως με σκυμμένο το κεφάλι. Οι ήττες είναι μέρος του ποδοσφαίρου, όπως και τα νεύρα και η απογοήτευση, ωστόσο οι παίκτες θα μπορούσαν κάλλιστα να κατευθυνθούν προς την κερκίδα της ομάδας τους. Έστω και τυπικά…
Τα πράγματα είναι δύσκολα απ’ την αρχή και παρά τις αλλαγές σε πάγκο κτλ. η κατάσταση παραμένει επικίνδυνη. Ως εκ τούτου είναι καιρός όπως κάποιοι ποδοσφαιριστές βγουν μπροστά για να βγάλουν τα κάστανα απ' τη φωτιά. Ειδικά ορισμένοι που είναι στην ομάδα εδώ και χρόνια, έχουν αποδείξει προ πολλού τις ικανότητες τους… και για διάφορους λόγους συνεχίζουν να ψάχνονται.
Στην κουβέντα, καλώς ή κακώς, δεν μπορούμε να μην βάλουμε και το γεγονός πως η Νέα Σαλαμίνα αποτελεί έναν οργανισμό αρκετά τυπικό στις οικονομικές του υποχρεώσεις.
Για να τα λέμε όλα, υποδειγματικό είναι εξάλλου το πάθος του Ντε Λούκας που βρίσκεται στην ομάδα μόλις ένα μήνα. Ο έμπειρος στόπερ μπήκε με το καλημέρα στο πετσί του ρόλου και προσθέτει μαχητικότητα και δυναμισμό που τόσο έλειψαν φέτος.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ξεκαθαρίζουμε πως ναι μεν απέναντι σε ΑΕΛ, Άρη και Καρμιώτισσα τονίσαμε τη βελτίωση και τα όσα θετικά προέκυψαν, ωστόσο η χθεσινή (22/02) εμφάνιση κρούει ακόμη περισσότερο τον κώδωνα. Η ομάδα της Αμμοχώστου είναι με την πλάτη στον τοίχο και με τέτοιες παρουσίες, κόντρα σε ομάδες με κοινό στόχο, δεν μπορεί να ελπίζει στην ανατροπή δεδομένων.
Τονίζουμε επίσης ότι όπως δεν κερδήθηκε κάτι στη νίκη με τους Πολεμιδιώτες, έτσι και δεν χάθηκε κάτι απέναντι στην Ομόνοια 29Μ. Χάθηκε μια ακόμα «μάχη», αλλά όχι ο «πόλεμος» και καλούνται άπαντες στο Μενεού να δουλέψουν ακόμη πιο σκληρά ούτως ώστε να σωθεί η χρονιά.
Το είδαμε κι αυτό
Παρότι σπανίως σχολιάζουμε σφυρίγματα των διαιτητών… η απόφαση του Τεχράνυ να αποβάλλει τον Ντε Λούκας σε φάση που δεν έγινε καν φάουλ αποτελεί αν μη τι άλλο κάτι πρωτόγνωρο (τουλάχιστον το διόρθωσε μετά από παρέμβαση του VAR)!
Παρόλα αυτά, θεωρούμε λάθος το να νοηθεί ή να ειπωθεί πως είναι η διαιτησία που καθόρισε την τύχη του αγώνα.
Δείτε εδώ την ανάλυση του Ανδρέα Γεωργίου στον ΣΠΟΡ FM 95,0.
