Κωνσταντίνος Νικολάου
Το καθήκον… καθήκον για τη Νέα Σαλαμίνα! Η ομάδα της Αμμοχώστου, έστω και δύσκολα, συνέχισε την παράδοση που έφτιαξε τα τελευταία χρόνια κόντρα σε Εθνικό, αλλά και γενικότερα με ομάδες που έχουν χαμηλότερους στόχους απ’ αυτή. Η αποτελεσματικότητα που καταγράφει απέναντι στους εν λόγω συλλόγους, τουλάχιστον όσον αφορά στην κανονική φάση του πρωταθλήματος, είναι αξιοπρόσεκτη και το ότι χθες (14/09) έδωσε συνέχεια είναι κάτι πέρα για πέρα σημαντικό.
Με μια πιο αναλυτική ματιά, εκείνο που πρέπει να τονίσουμε είναι πως έστω αν ο αντίπαλος ανέτρεψε τα εις βάρος του δεδομένα οι «ερυθρόλευκοι» έβγαλαν αντίδραση και το γύρισαν εκ νέου. Πράγμα καθόλου εύκολο, διότι ο Εθνικός και στα τρία φετινά παιχνίδια που έδωσε έδειξε ότι αποτελεί μια επικίνδυνη ομάδα, πόσο μάλλον στην έδρα του.
Ως εκ τούτου, όπως εκφράσαμε τον προβληματισμό μας για τη διαχείριση του Χριστόδουλου Χριστοδούλου στο δεύτερο μέρος με την Ομόνοια, έτσι και τώρα πρέπει να του πιστώσουμε το υποδειγματικό κοουτσάρισμα που έκανε μετά το 2-1. Όλες οι αλλαγές ήταν καίριες, αφού βοήθησαν για να κατηφορίσει το γήπεδο προς την εστία του Φλόρες… και στο τέλος να γίνει το τελικό 3-2!
Αν εστιάσουμε στην τριπλή αλλαγή που έκανε στο 80’ (60’ αν αφαιρέσουμε το εικοσάλεπτο της προσωρινής διακοπής)… ο Φράγκος έδωσε ανάσες και τρεξίματα στον άξονα, βοηθόντας προφανώς και στην κυκλοφορία της μπάλας.
Ο Φερνάντες έκανε τη σέντρα στο κερδισμένο πέναλτι και έδωσε ενέργεια αριστερά, ενώ ο Ντουρμισάι, εκτός απ’ το ότι σκόραρε το γκολ της διαφοράς… «φώναξε» και πως είναι πανέτοιμος για μια ακόμη καλύτερη σεζόν από πέρσι.
Ικανότατοι φαντάζουν επίσης οι Γκιμπελέ και Μπαχασά, αλλά θα είμαστε σε θέση να πούμε περισσότερα για αυτούς στην πορεία.
Ναι μεν προβληματίζει το γεγονός πως το προσφυγικό σωματείο δέχθηκε πέντε γκολ σε δύο ματς, όμως αν μη τι άλλο δεν παραβλέπετέ πως τα τέρματα που δέχθηκε ο Άντος ήρθαν κυρίως από ατομικά λάθη. Λίγες ήταν οι φορές που ο αντίπαλος έγινε επικίνδυνος με τελική εντός περιοχής, κάτι που φανερώνει και την έμφαση που δίνεται στην αμυντική λειτουργία.
Πάντως, το γενικότερο συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι φέτος υπάρχει περισσότερη ποιότητα, σε σχέση με πέρσι (σε όλες τις γραμμές). Οι παίκτες που έπαιξαν ως αλλαγή (αλλά και κάποιοι που δεν αγωνίστηκαν καθόλου) κάλλιστα θα μπορούσαν να πάρουν φανέλα βασικού!
Από εκεί και πέρα, αν και συνηθίζουμε να αναφερόμαστε σε συγκεκριμένα ονόματα παικτών οι οποίοι θεωρούμε πως ξεχώρισαν, αυτή τη φορά δεν θα το κάνουμε στο συγκεκριμένο κείμενο (ίσως σε κάποιο επόμενο ρεπορτάζ) γιατί δεδομένα έγινε μεγάλη προσπάθεια απ' όλους. Ήταν ένα ματς με χαρακτήρα «must win» κι αφού ήρθε το επιθυμητό αποτέλεσμα... άπαντες αξίζουν τα εύσημα.
Αν και νωρίς λοιπόν, φαίνεται ότι έγινε πολύ καλή δουλειά στο μεταγραφικό κομμάτι και πλέον εναπόκειται στον κάθε ποδοσφαιριστή ξεχωριστά να δικαιώσει τις προσδοκίες. Εννοείται ότι μεγάλο στοίχημα έχει ενώπιον του κι ο κ. Χριστοδούλου, ο οποίος καλείται να προβεί στην καλύτερη δυνατή διαχείριση, δίνοντας ουσιαστικά συνέχεια απ' τον τελευταίο χρονικά αγώνα.
Σε κάθε περίπτωση (και γιατί ήδη μακρηγορήσαμε)... με λίγα λόγια μπορούμε να εκλάβουμε το χθεσινό (14/09) του κοουτσάρισμα, σε συνδυασμό με τη δήλωση πως στόχος στην Πάφο είναι το διπλό, ως ένα ηχηρό μήνυμα σχετικά ότι και ο ίδιος από την πλευρά του είναι πανέτοιμος για να οδηγήσει τους «ερυθρόλευκους» στο επόμενο επίπεδο!
Με το πρόγραμμα να είναι εξαιρετικά απαιτητικό ζητούμενο όπως παραμείνουν όλοι δίπλα στην ομάδα και σαφέστατα όσοι είναι υπεύθυνοι για το αγωνιστικό πρόσωπο να δώσουν συνέχεια στη σκληρή δουλειά.
*Τρομερά σημαντική η παρουσία των φίλων του προσφυγικού σωματείου στο Δασάκι, για να έρθει το πρώτο τρίποντο της σεζόν.
