Κωνσταντίνος Νικολάου
Νέα ντροπιαστική εμφάνιση για τη Νέα Σαλαμίνα, με τους φίλους της ομάδας που βρέθηκαν στο «Αμμόχωστος» το περασμένο Σάββατο (18/01) να βλέπουν τη συμπολίτιδα να «καθαρίζει» το ματς απ’ το ημίωρο. Εκείνο που προβλημάτισε περισσότερο δεν είναι η ήττα, αλλά η μαχητικότητα και το πάθος που δεν είχαν οι παίκτες σε έναν αγώνα με χαρακτήρα ντέρμπι, για άλλη μια φορά φέτος κόντρα στην Ανόρθωση.
Πηγαίνοντας απευθείας στο αγωνιστικό, βγάζει μάτι το ότι η τριάδα στην άμυνα, που φάνηκε να θέλει να δοκιμάσει ο Σάββας Πουρσαϊτίδης, δεν συμβαδίζει με το υλικό. Ο Ελλαδίτης το κατάλαβε, έστω και αργά αφού το ματς είχε χαθεί, και περιμένουμε πως από τώρα και στο εξής θα συμβιβαστεί με τετράδα πίσω.
Αν και δεν έχει δικαιώσει ακόμη τις προσδοκίες, αξίζει να πούμε πως ο πιο ευδιάθετος από πλευράς «ερυθρολεύκων» ήταν ο Μπαχασά, που με τις ντρίμπλες του δημιούργησε κάποια προβλήματα. Στα τελευταία στάδια του αγώνα τον είδαμε να αγωνίζεται ως δεκάρι κι απ’ τη στιγμή που οι νεοαποκτηθείς Ταμπέκου και Πλουμάν είναι κυρίως εξτρέμ… υπάρχει η εκτίμηση πως ο Γαλλομαροκινός θα καθιερωθεί στη θέση νούμερο «δέκα».
Το μεταγραφικό πλάνο έλεγε εκ πρώτης για υπογραφή επιτελικού μέσου, όμως εκ των πραγμάτων οι μεσοεπιθετικοί που αποκτήθηκαν αγωνίζονται κατά κύριο λόγο στα φτερά. Συνεπώς, με βάση και τα όσα γνωρίζουμε για τα «θέλω» του Ελλαδίτη προπονητή, εκτιμούμε πως οι δυο τους θα αγωνίζονται ως ακραίοι επιθετικοί για να βοηθάνε στις γρήγορες αντεπιθέσεις, με τους παίκτες του υπάρχον ρόστερ να πλαισιώνουν τον κεντρικό διάδρομο.
Μεταγραφικά πλέον η κουβέντα εστιάζεται στην απόκτηση κεντρικού αμυντικού, που αποτελεί και την τελευταία εκκρεμότητα. Ο Ντιακιτέ παραμένει εκτός κι απ’ τη στιγμή που το κενό δεν κλείνει παρά τους όποιους πειραματισμούς (είδαμε Μπεχαράνο να παίζει πρώτη φορά ως στόπερ στα τελευταία)... η ανάγκη υπογραφής ενός στόπερ της διαφοράς είναι επιβεβλημένη.
Αναμφίβολα θα πρέπει να είναι καλύτερος απ' αυτούς που είναι σήμερα στην ομάδα, καθότι είτε λόγω τραυματισμών, είτε λόγω φόρμας οι υπόλοιποι δεν έχουν βοηθήσει σε καμιά περίπτωση τα αναμενόμενα. Να βρεθεί τρόπος δηλαδή να σταματήσει να εξαρτάται η ομάδα από το πότε θα επιστρέψει ο Ντιακιτέ ή πότε θα σταθεροποιηθούν οι υπόλοιποι.
Στα πολλά αξίζει να αναφέρουμε και την πρόθεση του κ. Πουρσαϊτίδη για να δώσει ευκαιρίες σε κάποια νεαρά παιδιά όπως οι Καλανίδης, Βίκτωρος (εξαιρετικά θετικό το ότι επέστρεψε στη δράση), Μαυρουδής, Κοντόπουλος, μα και Προκοπίου (ο Σπυριδάκης προς έκπληξη μας μένει μόνιμα στον πάγκο).
Λόγω της απειρίας τους δεδομένα θα κάνουν λάθη, όμως με σωστή διαχείριση μπορούν να αναδείξουν το ταλέντο τους και γιατί όχι να καθιερωθούν σιγά σιγά. Άλλωστε, σε μια χρονιά όπου οι πιο υψηλόμισθοι – έμπειροι του ρόστερ δείχνουν ανήμποροι να βγουν μπροστά... θεωρούμε πως είναι καλή στιγμή ούτως ώστε οι πιο πάνω παίκτες να προσπεράσουν κάποιους άλλους στην ιεραρχία.
Από εκεί πέρα, θεωρούμε πως τα πρώτα δυο παιχνίδια του 48χρονου τεχνικού στον πάγκο αποτέλεσαν ένα καλό μάθημα για να βγάλει κάποια σημαντικά συμπεράσματα ενόψει συνέχειας. Είπαμε πιο πάνω για την τριάδα, ενώ στην κουβέντα μπαίνουν σίγουρα η αδυναμία στις στημένες φάσεις (ελέω και της απουσίας του Ντιάκι), αλλά και το πόσο πίσω βρίσκεται ο Λέτσιακς (βλέπε ματς με ΑΕΚ).
Πιθανότατα τα πράγματα να είναι πιο δύσκολα από ότι θα περίμενε, αλλά εναπόκειται στον ίδιο πλέον για να ανατρέψει την κατάσταση. Θαύματα κανείς δεν περιμένει, όμως σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης.
Θετικό το γεγονός πως σε αντίθεση με τους ανταγωνιστές της, η ομάδα της Αμμοχώστου αφήνει σιγά σιγά πίσω της το τρομερά δύσκολο πρόγραμμα, καθότι μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου εκκρεμούν μεν τα τρία ματς με τις Λεμεσιανές ομάδες (ΑΕΛ, Άρη και Απόλλωνα), αλλ΄α ταυτόχρονα είναι και τα κομβικά παιχνίδια με ΕΝΠ (εκτός), Καρμιώτισσα (εντός), Ομόνοια 29Μ (εκτός), και Ομόνοια Αραδίππου (εντός).
Χωρίς να αφαιρούμε απ' τη σημασία των υπολοίπων αγώνων... ξεκάθαρα τα αποτελέσματα κόντρα στην τετράδα αυτή θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό τις πιθανότητες παραμονής και χρειάζεται να γίνει η καλύτερη δυνατή προετοιμασία μέχρι τότε.
Είναι γεγονός λοιπόν πως ολοι όσοι βρίσκονται κοντά στη Νέα Σαλαμίνα είναι πολύ προβληματισμένοι και ευελπιστούν πως αν μη τι άλλο η τρίτη αλλαγή στον πάγκο, σε συνδυασμό με τις προσλήψεις Πιπία – Φαλλά, αλλά και τις μεταγραφές… θα είναι αρκετές για να σωθεί αυτή η πολύ άσχημη χρονιά.
*Κόντρα στην Ανόρθωση ο κόσμος έδειξε για άλλη μια φορά τη στήριξη του, αφού τηρουμένων των αναλογιών η προσέλευση δεν ήταν καθόλου κακή. Η απογοήτευση είναι μεγάλη, αλλά οι φίλοι των ερυθρολεύκουν δείχνουν αποφασισμένοι να βοηθήσουν όσο μπορούν μέχρι τέλους.
