Κωνσταντίνος Νικολάου
Λίγοι περιμένουμε πως θα διαφωνήσουν στο ότι τις περισσότερες φορές η επανάληψη κουράζει. Είναι όμως και κάποιες περιπτώσεις οι οποίες επιβάλουν όπως γίνει ξανά κάποια συζήτηση που για ορισμένους φαντάζει δεδομένη, αλλά και για μερικούς άλλους… μάλλον όχι.
Αφορμή αποτελεί η ήττα της Νέας Σαλαμίνας απ΄ το ΑΠΟΕΛ, με τους «ερυθρόλευκους» να χάνουν πραγματοποιώντας μια απ’ τις χειρότερες φετινές τους εμφανίσεις. Έστω αν προκαλεί εντύπωση (βάσει του τελικού σκορ), η ομάδα της Αμμοχώστου άρχισε καλά το ματς και μέχρι το 30’ κατάφερνε να κρατάει τον ποιοτικότερο της αντίπαλο μακριά απ’ την εστία του Μελίσσα.
Ωστόσο, τα δύο σχετικά εύκολα γκολ που δέχθηκε στο 33’ και στο 36' αποδείχθηκαν καταστροφικά όσον αφορά την πορεία που θα έπαιρνε το παιχνίδι από πλευράς γηπεδούχων. Οι παίκτες δεν μπόρεσαν ποτέ να βγάλουν αντίδραση, το ένα λάθος διαδεχόταν το άλλο και μοιραία για την ομάδα του Χριστόδουλου Χριστοδούλου ήρθε η ήττα με 4-0.
Κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα, όμως εδώ είναι που προκύπτει η ανάγκη για να ζυγίσει κανείς κάποια πράγματα προτού βγάλει βεβιασμένα συμπεράσματα.
Έστω αν ο Κύπριος προπονητής αποφεύγει να το λέει, χθες (26/01) κλήθηκε να παίξει χωρίς τις απουσίες των βασικών Ντάτκοβιτς, Μπεχαράνο, Ντουρμισάι και Φερνάντεζ, ο οποίος ήταν στον πάγκο αλλά δεν έπαιξε λόγω ανετοιμότητα. Ανέτοιμος ήταν και ο Λέουκο, έστω αν αγωνίστηκε στο τέλος για δεκαπέντε περίπου λεπτά, ενώ να μην ξεχνάμε επίσης πως μόλις στο 5’ πέρασε αναγκαστικά εκτός ο κομβικός για το πλάνο, Καρλίτος.
Μπορεί η τεχνική ηγεσία να μην θέλει να ψάχνει δικαιολογίες, αλλά έλα που υπάρχουν! Μια ομάδα με περιορισμένο μπάτζετ δεν έχει την πολυτέλεια να στερείται τις υπηρεσίες βασικών παικτών. Απέναντι στους «γαλαζοκίτρινους» η Νέα Σαλαμίνα άρχισε τον αγώνα χωρίς πέντε σημαντικές μονάδες και ακόμη μια πέρασε εκτός πριν το δεκάλεπτο.
Όσον αφορά τα λάθη που έγιναν από εκείνους που έπαιξαν, μας αρκεί η δήλωση του κ. Χριστοδούλου ο οποίος τόνισε ότι «δεν είναι ώρα να κατηγορήσουμε τα παιδιά».
Η νοοτροπία που δείχνει για άλλη μια φορά είναι άξια θαυμασμού, διότι στάθηκε ασπίδα μπροστά απ’ τους παίκτες του. Το πνεύμα που έχει ο συγκεκριμένος προπονητής σίγουρα δεν το βρίσκεις εύκολα, αλλά συνάμα είναι και υπεροπολύτιμο για να καταφέρει να εκπληρώσει το πλάνο του. Δεν πτοείται από τις ατυχίες και ωθεί τους ποδοσφαιριστές του να σηκώνουν κεφάλι σε κάθε δυσκολία.
Επιστρέφοντας τώρα στον πρόλογο, υπενθυμίζουμε λοιπόν πως στον αθλητισμό δεν μπορούν να εξαρτώνται όλα από ένα και μόνο αποτέλεσμα. Ένα τρίποντο απέναντι σε μεγαλύτερη ομάδα ή μια συντριβή. Ο αθλητισμός είναι η πίστη στην εξέλιξη σε συνδυασμό με σκληρή δουλειά και αυτό ακριβώς προσπαθεί να περάσει ο προπονητής της Νέας Σαλαμίνας.
Πέραν δηλαδή απ' το έως τώρα πολύ θετικό του έργο, θεωρούμε πως η νοοτροπία του είναι τέτοια που αποτελεί άλλον ένα πολύ σημαντικό λόγο για να αξίζει την εμπιστοσύνη όλων γύρω απ' την ομάδα του.
