Κωνσταντίνος Νικολάου
Είναι μερικές φορές που βλέπεις στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ορισμένες αντιδράσεις από πλευράς κόσμου οι οποίες σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν δεν έχουμε προβλήματα σε τούτο τον τόπο. Δεν εξηγείται αλλιώς η αντίδραση πάρα πολλών στο άκουσμα της είδησης πως ο Λοΐζος Λοΐζου έμεινε στον πάγκο στο νικηφόρο παιχνίδι της Χέρενφεν με τον Άγιαξ. Δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική που ο Κύπριος εξτρέμ δεν αγωνίζεται, με το ντεμπούτο του να παίρνει παράταση.
Τα σχόλια που έχουν γραφτεί από ορισμένους ξεπερνούν κάθε όριο, ενώ προέρχονται κυρίως από οπαδούς άλλων ομάδων αλλά και από κάποιους φίλους της Ομόνοιας, η οποία ως γνωστόν συνεχίζει να διατηρεί τα δικαιώματα του ποδοσφαιριστή.
Η ουσία έχει να κάνει με το χλευαστικό ύφος που είχαν τα περισσότερα εξ αυτών, λες και αν καταφέρει να παίξει στην Ολλανδία ο Λοΐζου ή ο κάθε Κύπριος παίκτης… θα «κλέψει» από τη δική τους προοπτική. Δυστυχώς, το ‘χουμε σαν κοινωνία να μην χαιρόμαστε και τόσο με τη χαρά του άλλου (το είπαμε όσο πιο ευγενικά γίνεται) και παρά να ασχολούμαστε με τα δικά μας θέματα (ο καθένας ξεχωριστά) μας νοιάζει περισσότερο το να μην προχωρά… ο γείτονας.
Με τέτοια μυαλά όμως δεν πας μπροστά ούτε ατομικά ούτε και γενικότερα σαν χώρα, καθότι η νοοτροπία μας είναι τουλάχιστον προβληματική.
Στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι, όντως αν πετύχει στην Ολλανδία ο νεαρός ακραίος επιθετικός αναμένεται να ευνοηθεί η Ομόνοια που θα επιδιώξει να τον πουλήσει ζητώντας ένα σημαντικό ποσό. Ωστόσο, τα σχόλια στα οποία αναφερόμαστε έχουν να κάνουν αποκλειστικά με την προοπτική του ιδίου.
Ανεξαρτήτως του τι υποστηρίζει ο καθένας, στην τελική πρόκειται για έναν συμπατριώτη μας ο οποίος πήγε στο εξωτερικό για δουλειά και με προσωπικό στόχο να πετύχει ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Αν τα καταφέρει ή όχι είναι ένα θέμα. Ένα άλλο ζήτημα είναι το αν νοιάζει κάποιον η πορεία του. Και εντελώς διαφορετικό να χαίρεται κάποιος με την αποτυχία του. Είτε μιλάμε για τον Λοΐζου, είτε για τον οποιοδήποτε Κύπριο που έφυγε απ’ το νησί για ένα καλύτερο αύριο.
Και στο κάτω κάτω το να έχεις κακές στιγμές είναι μέρος του αθλητισμού, το μεγάλο στοίχημα είναι να μην σταματάς τη σκληρή δουλειά...
