Πέτρος Παπαγιώργης
Η εικόνα του στο ματς της Παρασκευής για το Σούπερ Καπ δεν ήταν αυτή που περίμεναν οι φίλοι του «τριφυλλιού» και πολύ περισσότερο, υποθέτω, ο ίδιος ο Σωφρόνης Αυγουστή.
Σίγουρα ήταν το σημαντικό παιχνίδι της προετοιμασίας, γιατί έγινε ακριβώς μία βδομάδα πριν από το επίσημο παιχνίδι αλλά και γιατί ήταν το δυνατότερο από όλα.
Ο προβληματισμός έγκειται στο ότι σε αυτό το παιχνίδι, η Ομόνοια χωρίς να είναι κακή, παρουσιάστηκε κατώτερη του αναμενομένου. Το πλάνο Καμπάλα είναι ήδη σε εφαρμογή και η εικόνα του ματς με τον Άρη λαμβάνεται σοβαρώς υπόψη για την κατάρτιση του.
Γιατί ήταν χρήσιμο το τεστ
Είναι πολύ θετικό για την Ομόνοια το γεγονός ότι το ματς έγινε με ένα δυνατό αντίπαλο έτσι ώστε να γίνουν ευδιάκριτες οι αδυναμίες που υπάρχουν. Είναι αλήθεια ότι παρά το ότι το ματς από πλευράς εικόνας ήταν ισοδύναμο, με την Ομόνοια να έχει μάλιστα περισσότερη κατοχή της μπάλας, ο αντίπαλος έδειξε πιο δυνατός, πιο γρήγορος και γενικότερα πιο πλήρης ως ομάδα.
Γενικά η εμφάνιση για πρώτο παιχνίδι με 4 νεοφερμένους στην ομάδα, με τους 3 από αυτούς να παίζουν από την αρχή, δεν ήταν κακή. Με έναν πιο αδύνατο αντίπαλο ίσως η Ομόνοια να κέρδιζε και να γινόταν τώρα, μια άλλη συζήτηση. Δυστυχώς, τις περισσότερες φορές η εκτίμηση γίνεται με βάση το αποτέλεσμα ενός αγώνα. Αλλά δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα στο ποδόσφαιρο. Δεν είναι και τόσο επιφανειακά. Για τους φίλαθλους ίσως να είναι. Για τους προπονητές και αυτούς που βλέπουν με πιο σοβαρό φακό το ποδόσφαιρο είναι αλλιώς.
Στο …θέμα. Η προχθεσινή Ομόνοια έδειξε στο γήπεδο κάτι που να ωθεί στη σκέψη ότι θα είναι διαφορετική από πέρυσι; Η απάντηση είναι αρνητική. Αυτό το πράγμα όμως δεν αποτελεί γεγονός. Και είναι αφελές να πει κανείς τώρα ότι θα ισχύσει για αυτή τη σεζόν. Αυτό θα το ξέρουμε όταν έχουμε μπροστά μας αρκετό αγωνιστικό δείγμα.
Η Ομόνοια είχε περισσότερη κατοχή της μπάλας από τον αντίπαλο, έδειξε διάθεση να επιτεθεί, είχε ρυθμό, προσπάθησε και κυκλοφόρησε σε κάποιες περιπτώσεις σωστά τη μπάλα για να φθάσει στο γκολ (μέχρι ενός σημείου...του γηπέδου) και λειτούργησε καλά στη δική της πρώτη γραμμή pressing. Αμυντικά δεν ήταν κακή εκτός από τη φάση του δεύτερου γκολ, όπου ο Σενού Κουλιμπαλί έκανε λάθος. Με την ευκαιρία, ας μην αρχίσουν κάποιοι την ...ανθρωποφαγία.
Η Ομόνοια μπορεί να κυκλοφόρησε σε κάποιες περιπτώσεις τη μπάλα όμως ήταν εμφανές ότι είχε θέμα στο να διασπάσει το pressing των παικτών του Άρη και να κυκλοφορήσει σωστά την μπάλα ανάμεσα στις γραμμές τους.
Το προχθεσινό ματς παρουσίασε με τον πιο παραστατικό τρόπο αυτό που όλοι ξέρουμε. Ότι ένα 8άρι με προσόντα και 10αριού είναι απαραίτητο στην «πράσινη» ενδεκάδα για να δώσει έξτρα επιλογές στη δημιουργία, στην κυκλοφορία, περισσότερα τρεξίματα, περισσότερη ενέργεια, έτσι ώστε να γίνει η γραμμή του κέντρου πολύ πιο λειτουργική. Επίσης η παρουσία στον άξονα ενός τέτοιου παίκτη προσφέρει περισσότερη ισορροπία ανάμεσα στην επιθετική και στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας.
Η άλλη πολύ σημαντική πτυχή όπου η Ομόνοια έδειξε δυσλειτουργία, αφορά στην επίθεση. Δεν είναι το ότι η ομάδα δημιούργησε ευκαιρίες και δεν τις μετουσίωσε σε γκολ, αλλά το ότι δεν δημιούργησε ευκαιρίες!
Τα «φώτα» πέφτουν σε όλους τους παίκτες που αποτελούν την κεντροεπιθετική γραμμή και κυρίως τους επιθετικούς. Οι επιλογές απάντων είτε στο τελείωμα, είτε στην τελική πάσα στο επιθετικό τρίτο δεν είναι τις πλείστες φορές οι καλύτερες δυνατές.
Η Ομόνοια χαραμίζει εύκολα τις προσπάθειες της όταν φθάσει μέσα στην περιοχή του αντιπάλου. Επί τούτου θα πρέπει να δουλέψουν όλοι απ’ τη μέση και μπροστά στη συνέχεια των προπονήσεων που ακολουθούν μέχρι το ματς με τους Αζέρους. Για την ώρα. Γιατί η δουλειά αυτή απαιτείται για όλην τη χρονιά. Μια ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστεί δεν νοείται να μην είναι παραγωγική. Με άλλα λόγια, αν δεν είναι, δεν θα πρωταγωνιστήσει. Είναι απλό το θέμα. Απλούστατο...
Εννοείται ότι επείγει η έλευση ενός φορ ποιότητας που θα είναι κίνδυνος -θάνατος για τον αντίπαλο με τη μπάλα στην κατοχή του, είτε στο όριο της περιοχής, είτε εντός αυτής. Επαναλαμβάνω αυτό που διαπιστώνουμε όλοι. Αν η Ομόνοια δεν πάρει επιθετικό που να ματώνει τα δίκτυα και χαφ με χάρισμα κυρίως τη δημιουργία, που θα μπουν στην ομάδα για να κάνουν τη διαφορά και όχι για να δώσουν βάθος στον πάγκο, τα πράγματα δεν είναι ρόδινα. Γιατί θα βλέπουμε αυτά που είδαμε προχθές. Είναι πολύ ενδεικτικό και κυρίως ...τροχιοδεικτικό το ματς με τον Άρη γιατί η ομάδα αυτή με βάση την εκτίμηση όλων θα πρωταγωνιστήσει και φέτος. Γιαυτό αναφέραμε στην αρχή τη χρησιμότητα του συγκεκριμένου τεστ.
Κομβικά ματς
Για την ώρα η Ομόνοια έχει στραμμένη την προσοχή της στο ματς της Πέμπτης. Οι συναντήσεις με τους Αζέρους είναι πολύ πιο κομβικές από το ματς στο Σούπερ Καπ. Η πρόκριση είναι το μεγάλο ζητούμενο. Αυτό το ενδεχόμενο θα δώσει εξτρά ώθηση στην ομάδα. Τόσο στον αγωνιστικό, όσο και στο ψυχολογικό τομέα. Ένας αποκλεισμός -«κουφή» η ώρα που το γράφω- δεν θα αφήσει ανεπηρέαστη την ομάδα. (Και) γιατί θα έλθει καπάκι στο προχθεσινό, το οποίο -εννοείται ότι- όλοι θα θυμηθούν αν συμβεί κάτι τέτοιο.
Όπως είναι διαμορφωμένα τα πράγματα είναι αδύνατο μέχρι το ματς με τους Αζέρους να ενισχυθεί η ομάδα εκεί που πονάει.Όμως αυτό ποσώς και δεν αφαιρεί τις δυνατότητες πρόκρισης επί της Καμπάλα, που ούτε μεγαθήριο, είναι ούτε φόβο προκαλεί. Η κλήρωση δεν είναι εύκολη, ούτε ιδανική, αλλά είναι κλήρωση που αντικειμενικά δίνει αρκετές ελπίδες πρόκρισης. Και αυτές τις ελπίδες οφείλει να μεγιστοποιήσει η Ομόνοια με την παρουσία της.
Σαφώς και χρειάζεται ψυχραιμία και καθαρό μυαλό σ' όλη την προσέγγιση των πραγμάτων. Και βεβαίως πιστή εφαρμογή του πλάνου που θα καθορίσει ο Σωφρόνης Αυγουστή στο γήπεδο. Ο κόουτς της Ομόνοιας έχει αρκούντως μελετήσει τον αντίπαλο.
Εννοείται ότι πέραν της εφαρμογής του πλάνου, οι επιθετικοί θα πρέπει να δείξουν όχι απλώς περισσότερη, αλλά σχεδόν ιδανική ετοιμότητα, όταν εισέρχονται στην περιοχή και …απαγορεύεται να ξαναγίνει αυτό που έγινε στο ματς με τον Άρη. Το να δέχεται η ομάδα γκολ όπως το δεύτερο. Ειδικά σε αυτό το επίπεδο.
