Πέτρος Παπαγιώργης
Η Ομόνοια χθες έκανε ένα καλό παιχνίδι, παρουσιάστηκε βελτιωμένη σε σχέση με τα τελευταία της παιχνίδια και προσέδωσε στο παιχνίδι της μια γεύση κανονικότητας.
Η Ομόνοια σε κάποια χρονικά διαστήματα θύμισε την ομάδα που θέλει να βλέπει ο κόσμος της. Ήταν προετοιμασμένη για το ματς και στο σχέδιο, αλλά και ψυχικά και πνευματικά.
Ήταν μια ομάδα με ορατή βελτίωση που αναδημιουργεί δυναμική συνόλου που θα διεκδικεί πραγματικά και όχι μόνο κατ’ όνομα τη διάκριση.
Αν υπήρχε μια ομάδα που χθες έπρεπε να κερδίσει-το έπρεπε να κερδίσει δεν ισχύει κυριολεκτικά στο ποδόσφαιρο –ήταν η Ομόνοια. Γιατί ήταν η ομάδα που είχε μεν λιγότερο ποσοστό κυκλοφορίας από την αντίπαλο, αλλά κυκλοφορούσε τη μπάλα πιο κάθετα, πιο στοχοπροσηλωμενα, πιο λειτουργικά και πιο επικίνδυνα. Αυτό έδειξε το χορτάρι.
Αυτή τη στιγμή η Ομόνοια ουσιαστικά παλεύει για τα πλέι οφ και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να πανηγυρίζει
Οι «πράσινοι» θα κληθούν μέχρι το φινάλε της α’ φάσης του πρωταθλήματος να παίξουν με τον Εθνικό Άχνας στο ΓΣΠ, με τον Άρη στο Τσίρειο και τελευταία αγωνιστική το ντέρμπι… κόντρα στο ΑΠΟΕΛ ως γηπεδούχοι.
Την Τρίτη πάντως η Ομόνοια φιλοξενεί τον ΠΟΞ για το κύπελλο η ώρα 17:00 στο ΓΣΠ.
ΥΓ: Να μη ξεχάσω. Φανταστικός ο Γιαν Λέτζιακς ακόμη και χωρίς το γκολ-ποίημα που είναι το καλύτερο του πρωταθλήματος μέχρι στιγμής. Εξαιρετικός ο Πάρις Ψάλτης που είχε να αντιμετωπίσει μια ισχυρότατη αριστερή πλευρά αποτελούμενη από τους Κορέια και Ουάρντα. Σπουδαίος ο Μάρκο Τσέποβιτς που έκανε και καλή δημιουργική δουλειά. Δυστυχώς μετά τη λήξη του ματς είχε την ατυχία να δεχθεί επίθεση από αλητήριους παλληκαράδες της φακής.