Χρήστος Ζαβός
Ομολογουμένως, τελείωσε το ματς και ξεκίνησε μια ακατάπαυστη καταστροφολογία. Κάργα στην απαισιοδοξία, φουλ αρνητικές εκτιμήσεις… και τι δεν άκουσαν τ’ αυτιά μας για το άμεσο μέλλον της ομάδας.
Ότι τραβάει η ψυχή σου. Από τ’ ότι η ομάδα έχασε το πρωτάθλημα μέχρι και ότι θα παλέψει για να μπει εξάδα ή ότι ο Νταμπράουσκας δεν μπορεί και είναι λίγος.
Η ομάδα δεν έχει χάσει το πρωτάθλημα, διαθέτει το πιο γεμάτο ρόστερ σε σχέση με το τι διέθετε τα τελευταία χρόνια και ο προπονητής της, δεν είναι καν υπό αμφισβήτηση καθότι ήδη έδειξε έργο
Ευτυχώς υπάρχουν και εκείνες οι φωνές που η κριτική τους, δεν σχετίζεται με τον μηδενισμό και αποδόμηση των πάντων. Όσον αφορά τις πιο ακραίες φωνές, υπενθυμίζω ότι η διαφορά της καταστροφολογίας με τη μαλακία, μετριέται ίσα με μια τρίχα.
Φυσιολογικό, από τις τρεις ήττες που δέχθηκε μέχρι στιγμής η ομάδα, η τελευταία κόντρα στην ΕΝΠ μες στο ΓΣΠ ήταν μακράν η πιο πικρή.
Πέραν της βαθμολογικής απώλειας, πέραν της πίεσης που αυξάνεται στην ομάδα χωρίς λόγο, το χαστούκι του Σαββάτου αναβίωσε και κάτι περσινά τραύματα που δημιούργησαν ομάδες μικρού μεγέθους, όπως η Καρμιώτισσα και το Ζακάκι.
Τούτο πονάει περισσότερο, εξ’ ου και κάποιοι έσπευσαν να εκφράσουν μετά σιγουριάς ότι η ομάδα δεν θα πάρει το πρωτάθλημα.
Μπορεί και να έχουν δίκαιο δηλαδή… μα αν η Ομόνοια χάσει το πρωτάθλημα, θα το χάσει γιατί κάποια άλλη ομάδα είναι πολύ καλύτερη της ή γιατί η ίδια, δεν φρόντισε μες στην χρονιά να αξιοποιήσει όλες τις δυνάμεις της.
Δεν θα το χάσει γιατί έχασε από την Ένωση, ούτε γιατί έκανε ήδη τρεις ήττες. Αντιθέτως, τούτα τα αποτελέσματα σε τούτο το χρονικό σημείο, είναι μέρος της διαδικασίας, για να αξιοποιήσει τις δυνάμεις της.
Όποιος δεν το καταλαβαίνει, μάλλον θα ζοριστεί περισσότερο. Επίσης καλό θα είναι να καταλάβει, ότι η προσπάθεια είναι σούπερ δύσκολη και τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση θα είναι μέρος αυτής.
Δεν είναι και λίγο.
Ο Νταμπράουσκας καλείται ν’ ανοίξει το ρόστερ του και να βρει τις λύσεις. Δύσκολο νοουμένου ότι κάποιοι παίκτες έχουν ήδη τραβήξει κουπί (Εράκοβιτς, Μάριτς, Σίμιτς, Χαμάς, Ντιουγκού, Κουλιμπαλί ) , κάποιοι τραυματίζονται (Σεμέδο, Κακουλλής, Ελάντερ) και κάποιοι δεν ήταν έτοιμοι (Γιόβετιτς, Ατζίλι, Λοΐζου, Μπεζούς).
Ο Λιθουανός καλείται επίσης ν’ αναδιαμορφώνει το πλάνο του, ανάλογα τον αντίπαλο και την διοργάνωση. Όποιος θεωρεί ότι είναι εύκολο για μια ομάδα να συμμετέχει σε δύο πρωταθλήματα, μια του Κόνφερενς και άλλη μια του πρωταθλήματος, μάλλον δεν έχει ιδέα.
Νοουμένου κιόλας ότι τούτη η ομάδα με το που ξεκίνησε η χρονιά, κυνηγά στόχους, αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι στιγμές ηρεμίας γι' αυτήν, είναι έως και σπάνιες. Όσον αφορά τα ματς που ακολουθούν των διακοπών είναι παγίδες και σε μια εξ αυτών έπεσε η Ομόνοια, το περασμένο Σάββατο.
Τώρα για τα λάθη που έγιναν με την Ένωση, μπορεί ο καθένας να πει ότι θέλει. Ότι υποτίμησαν το ματς, ότι θα έπρεπε να το σκοτώσει ο Σίμιτς ότι δεν χρειαζόταν ο Κούσουλος μα ο Χάμπος ή ο Εβάντρο, ότι ψόφησε ο Χαμάς και χρειάζεται να μπει ο Κίτσος, ότι, ότι, ότι.
Από την άλλη, δεν μπορείς ν’ αγνοήσεις ότι στην ομάδα μπαίνουν ακόμη παίκτες και τι παίκτες. Πότε η Ομόνοια είχε Γιόβετιτς τα τελευταία χρόνια; Πότε είχε τόση πληθώρα στα εξτρέμ; Πότε στα χαφ ή στα στόπερ; Πότε ήταν τόσο ποιοτική;
Δεν ήρθε η καταστροφή!! Η ομάδα δεν έχει χάσει το πρωτάθλημα, διαθέτει ένα ρόστερ υπερπλήρη και σίγουρα το πιο γεμάτο σε σχέση με το τι διέθετε τα τελευταία χρόνια και ο προπονητής της, δεν είναι καν υπό αμφισβήτηση καθότι κατάφερε ήδη να δείξει έργο.
Ο δρόμος είναι ανηφορικός και τα σκαμπανεβάσματα, μαζί και τα χαστούκια δεδομένα. Όποιος αντέξει…
