Χρήστος Ζαβός
Εξαρτάται πως το βλέπει κανείς και πόση υπομονή έχει για να περιμένει. Αυτή τη στιγμή αν κάποιος γράψει ή αναφέρει ότι ο Μπεζούς είναι ένας απρόβλεπτος παράγοντας μες στην ομάδα, θα τον κυνηγήσουν με τις πέτρες, γιατί κάποιοι θεωρούν ότι είναι κάτι σαν Michael Jordan. Από την άλλη αν κάποιος άλλος ισχυριστεί ότι ο Κουλιμπαλί θυμίζει τον τεράστιο Αλαμπί θ’ αποθεωθεί καθότι χθες όντως δεν πατούσε καλά, όπως γενικώς και όλη η άμυνα.
Ενδεχομένως η κάθε άποψη να είναι σωστή ή λάθος, μα σίγουρα δεν στηρίζεται σε κάποιο μεγάλο δείγμα. Ήταν όντως το πρώτο ματς και μέσα απ’ αυτό δεν μπορούν να βγουν ασφαλή συμπεράσματα.
Μπορεί ο Μπέζους να έκανε show, μπορεί να έφυγε με διπλό αλλά το πιο θετικό ήταν η παρέμβαση στη φανέλα. Η λευκή μπλούζα με την χρυσοπράσινη λωρίδα τοποθετεί την Ομόνοια στον δικό της χωροχρόνο.
Όντως το καθάρισε ο Μπέζους γιατί είναι τεράστιος παίκτης και άμα θέλει καθορίζει ματς. Καμία φορά όμως τα καθορίζει και από την ανάποδη. Είτε γιατί δεν τρέχει, είτε γιατί πέφτει τάκλιν λες και ο αντίπαλος είναι Ρώσος και πολεμά την πατρίδα του. Στην τελική αυτό που όλοι ελπίζουν είναι ο Σοφρώνης να βγάλει τον καλύτερο του εαυτό και ότι ο Ουκρανός θα είναι πιο σταθερός σε σχέση με πέρσι. Χθες πάντως η επιλογή του «Γάτου» να τον ξεκινήσει αντί του Κακουλή, ήταν πέρα για πέρα σωστή. Θετικό είναι επίσης ότι πίσω από τον Μπέζους υπάρχει ο Σίμιτς. Το κακό είναι ότι θα ήταν και ο Εράκοβιτς αλλά γαμώ την τύχη του… και της ομάδας μαζί.
Από κει και πέρα, έβγαζε μάτια ότι η άμυνα ήταν τρύπια καθότι ο Χάνι έκανε πάρτι και ο Αλάχ τεμενάδες.
Καμία επικοινωνία μεταξύ των Λάγκ- Κουλιμπαλί, ψιλό-soft ο Σιπριάνο από αριστερά, μέτριος όπως το μπεζ κεραμικό ο Μάθιους και ευάλωτος ο άξονας κυρίως με τον Κούσουλο.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι της Καμπάλα, έχασαν ευκαιρίες απ’ όλα τα μήκη και πλάτη της άμυνας και με όλους τους τρόπους.
Σκόραραν στην πρώτη φάση τους, με τους Κουλιμπαλί, Λάγκ και Σιπριάνο να βρίσκονται αριστερά και τον Μάθιους να σπάει το οφ- σάιτ μες το κέντρο της άμυνας!!! Βγήκαν στην κόντρα με τους εννέα παίκτες της Ομόνοιας να βρίσκονται στο δεύτερο μισό του γηπέδου ως επιτιθέμενοι με τον Φαμπιάνο να το σώζει... βρήκαν δοκάρι με σουτ έξω από την περιοχή και με τον παίκτη τους ελεύθερο... απείλησαν από κόρνερ... επιτέθηκαν από τα δεξιά και το έσωσε πάλι ο Φαμπιάνο... σκόραραν μετά από προσπάθεια τους αριστερά της Ομόνοιας… γενικώς η άμυνα ήταν κακή και νοουμένου ότι οι μεταγραφές που υπολείπονται δεν αφορούν το αμυντικό κομμάτι όλοι εύχονται και ελπίζουν ότι θα βελτιωθεί, θα δέσει και γιατί όχι να γίνει γρανίτης.
Επί τούτου η επιστροφή του Νικόλα Παναγιώτου, η απόδοση- προσαρμογή του Κουλιμπαλί, το αναγκαίο ανέβασμα των Λάγκ και Λέζιακς αλλά και του Μάθιους θα παίξουν καταλυτικό ρόλο.
Από κει και πέρα, στα χαφ χθες ο Κασαμά που τόσο αμφισβητείται ήταν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας και μαζί με τους Κούσουλο και Μπασιρού θα παίξουν ένα σημαντικό ρόλο στην ομάδα, άμα κιόλας πλαισιωθούν κατάλληλα. Δυστυχώς γι’ αυτούς και την ομάδα δεν θα είναι μαζί τους ο Εράκοβιτς, ελπίζουν ότι ο Μπέζους θα είναι όπως και χθες σταθερά ο αρτίστας του συνόλου, θα μπει και ο Χάμπος ενώ και ο Σίμιτς είναι ένα παιδί που προορίζεται για να κινηθεί μπροστά τους.
Μολονότι σ’ ένα ματς όπως το χθεσινό που η άμυνα ήταν ελαττωματική, βγήκε προς τα έξω η ανάγκη να ενισχυθεί η ομάδα από τη μέση και μπροστά. Από την άλλη κιόλας δεν περιμέναμε το ματς στην Ασία για να το διαπιστώσουμε.
Η παρουσία του Σεμέδο βοηθά εκατό τοις εκατό στην ισορροπία της ομάδας, κάτι που πέρσι δεν υπήρχε ενώ από δεξιά έχω την εντύπωση ότι θα πρέπει να αποκτηθεί ένας δεξιός εξτρέμ όχι γιατί ο Λοίζου δεν αξίζει να είναι στην ενδεκάδα αλλά για να νιώσει την πίεση.
Ενδεχόμενη απόκτηση ενός δεξιού εξτρέμ όχι μόνο θα δώσει βάθος στο ρόστερ αλλά θα βοηθήσει και τον Λοίζου να βελτιωθεί και να βγάλει τον καλύτερο εαυτό του.
Ως προς την απόκτηση ενός ακόμη επιθετικού με διαφορετικά χαρακτηριστικά απ’ ότι ο Ασναριφάρντ, δεν χρειάζεται να το γράψουμε, ούτε και να σχολιάσουμε κάτι περαιτέρω. Οτιδήποτε άλλο πέραν απ’ αυτό, ισούται με ποδοσφαιρικό έγκλημα, τελεία και παύλα!
Άμα δε μιλάγαμε για μια ομάδα πιο aggressive στις μεταγραφές, η αναθεώρηση για το χτίσιμο της άμυνας, από τα δεξιά μέχρι το κέντρο της, θα ήταν εκατό τοις εκατό χρήσιμη. Μα στην Ομόνοια που κινείται με το πέπλο στο μεταγραφικό παζάρι, μια τέτοια κίνηση μοιάζει αδιανόητη. Ξέρεις να καλέσουν κάποιους εκ των παικτών για να συζητήσουν το ενδεχόμενο αποχώρησης τους. Αυτά στην Ομόνοια δεν γίνονται. Καλώς ή κακώς δεν ξέρω, θα το κρίνει ο χρόνος.
Όπως και να έχει μπορεί ο Μπέζους να έκανε show, μπορεί η ομάδα να έφυγε με διπλό αλλά για μένα το πιο θετικό απ’ όλα ήταν η αισθητική παρέμβαση που έγινε στη φανέλα. Η λευκή μπλούζα με την χρυσοπράσινη λωρίδα μπροστά αλλά και περιμετρικά του λαιμού και των χεριών τοποθετεί την Ομόνοια στον δικό της χωροχρόνο. 75 χρόνια ζωής... να τα εκατοστίσει και παρά πέρα!!
