Χρήστος Ζαβός
Στο 33’ του ντέρμπι με το ΑΠΟΕΛ, ο Ντράζιτς μέσα από την καρδιά της άμυνας, με προβολή μειώνει σε 2-1.
28 λεπτά αργότερα, ο ίδιος ο παίκτης, μετά από αλλεπάλληλα λάθη των παικτών της Ομόνοιας και πάλι λίγα μέτρα από την εστία του Φαμπιάνο, ισοφαρίζει.
Λίγες εβδομάδες νωρίτερα και αφού μεσολάβησε ο αγώνας με την Πάφο, που μολονότι νικηφόρος, η άμυνα έμοιαζε με Ελβετικό τυρί, οι πράσινοι αναμετρήθηκαν με τη Λέγκια Πολωνίας, στο παιγνίδι που έμελλε να είναι και το τελευταίο του Νταμπράουσκας.
Ενώ η ομάδα μπήκε καλά στο ματς, χάνοντας μάλιστα μια μεγάλη ευκαιρία με τον Σεμέδο, οι Πολωνοί τρυπούν το κέντρο της άμυνας, βγάζοντας τον Μορισίτα τετ α τετ με τον Φαμπιάνο, ανοίγοντας το σκορ.
Στη συνέχεια και αφού οι πράσινοι προσπάθησαν να ισοφαρίσουν βρίσκοντας κραυγαλέες ευκαιρίες με Σεμέδο και Κουλιμπαλί, οι της Λέγκια με πλάγια μπαλιά από δεξιά, καρφώνουν τον Φαμπιάνο στα τρία μέτρα, αφού στην πλάτη της άμυνας του τριφυλλιού χάνονται και πάλι τα μαρκαρίσματα, κυρίως από τον Χαμάς.
Καλύτερα όμως να μην πολύ πλατειάσουμε και μην πάμε φάση, φάση, αγώνα με αγώνα.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Η Ομόνοια διαθέτει κατά πολύ την χειρότερη άμυνα της πρώτης εξάδας, δεχόμενη 16 γκολ ενώ η πρωτοπόρος Πάφος έχει παθητικό 7, ο σούπερ επιθετικός Άρης 8 και η ΑΕΚ 9!!
Όσον αφορά το Κόνφερενς Λίγκ, η Ομόνοια με εξαίρεση τον αγώνα της πρεμιέρας με τους Ισλανδούς, μάζεψε έξι γκολ στους τρεις αγώνες της.
Απ’ όπου και να το δεις, απ’ όπου και αν το πιάσεις, το φετινό αμυντικό πρόβλημα της ομάδας, είναι πασιφανές.
Μπορεί να είναι θέμα τακτικής, μπορεί να έχει να κάνει γενικότερα με τα του του αμυντικού μηχανισμού, μπορεί όμως να σχετίζεται με πρόσωπα και την στελέχωση της άμυνας.
Για τις δύο πρώτες πτυχές, θα δείξει πόσο θα βελτιωθεί η κατάσταση υπό τον Αναστασίου, που δίνει πολύ περισσότερη έμφαση σε τούτο τον τομέα, παρά ο Νταμπράουσκας που όποτε του δινόταν η ευκαιρία, εξέφραζε την προτίμηση του στα πολλά γκολ.
Όσον αφορά τις υπόλοιπες δύο παραμέτρους, των προσώπων και της στελέχωσης, μάλλον προκύπτει, ότι η απόκτηση ενός στόπερ κατά τον Ιανουάριο είναι αναγκαία.
Και είναι αναγκαία όχι λόγω των Κουλιμπαλί και Νικόλα, αλλά για το γεγονός ότι Ελάντερ και Λανγκ, δεν δείχνουν ικανοί να βοηθήσουν.
Ο μεν Ελάντερ, όσες φορές και αν μπήκε, έδειξε μια αδυναμία ν’ ανταποκριθεί, ο δε Λάνγκ είναι με το μισό πόδι εκτός ομάδας εδώ και καιρό.
Μάλιστα τ’ όνομα του απασχόλησε πρόσφατα μια περίεργη μεταγραφική ιστορία, όπου το πρωί θα έπαιζε στη Νορβηγία και το απόγευμα θα έμενε στο Ηλίας Πούλλος.
Ως προς τα λεπτά συμμετοχής των δύο, μακράν μειονεκτούν από το βασικό κεντρικό αμυντικό δίδυμο, επιβεβαιώνοντας ότι κανείς εκ των δύο δεν μπορεί να επικρατήσει στον «εσωτερικό» ανταγωνισμό της ομάδας.
Αν ο Αναστασίου, δεν διαφοροποιήσει την κατάσταση, δεν μπορέσει δηλαδή ν’ αναδείξει είτε τον Ούγγρο, είτε τον Σουηδό, τότε η απόκτηση ενός στόπερ είναι απλά απαραίτητη.
Το εν λόγω συμπέρασμα, ισχυροποιείται ακόμη περισσότερο αν λάβουμε υπόψη, το προφίλ των δύο βασικών κεντρικών αμυντικών .
Ο Κουλιμπαλί, είναι μεν ένα αθλητικό στόπερ, που τρέχει, πηδά και καλύπτει χώρους, όσο όμως είναι στην Ομόνοια, δεν έδειξε να διαθέτει εκείνες τις ηγετικές ικανότητες που έχουν κάποιοι συνάδελφοι του ούτε και την «εγκεφαλικότητα» που θα συντονίσει τους συμπαίκτες του .
Όσον αφορά το Νικόλα, αποδεικνύεται τρομερά άτυχος, καθότι έλαβε από το πουθενά πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ομόνοια, χωρίς ποτέ να έχει την ευκαιρία να «ψηθεί» δίπλα από έναν μεγάλο συμπαίκτη του.
Σ’ αντίθεση δηλαδή με τον Κούσουλο, που έμαθε μπάλα δίπλα στον Γκόμεθ, ο Νικόλας, μια που μπήκε και έγινε βασικός και μια που τον περίμεναν όλοι να είναι και ο παίκτης ηγέτης.
Ήδη αυτό που έχει καταφέρει, είναι αδιανόητο, μα στο παιγνίδι του υπολείπεται εκείνο το άγγιγμα, το touch, που θ’ ανεβάσει την ποιότητα, ένα σκαλί ψηλότερα.
Όπως και να έχει, η μεταγραφική περίοδος του χειμώνα, παρέχει στις ομάδες την δυνατότητα να μπαλώσουν τρύπες. Για την Ομόνοια, ο καθένας έχει την άποψη του, μα κάποια πράγματα δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση.
Αν ο Αναστασίου πιστεύει στην «ανάσταση» είτε του Ελάντερ, είτε του Λάνγκ καλώς.
Αν όχι, πρέπει να ξοδευτεί μια μεταγραφή για το κέντρο της άμυνας.
Και μεταγραφή παίκτη, με ηγετικές ικανότητες. Κάτι σαν Λούφτνερ δηλαδή… ο τελευταίος που ηγήθηκε πράσινης άμυνας και πήρε πρωτάθλημα.
