Χρήστος Ζαβός
Γράφαμε αμέσως μετά το ματς με τον Απόλλωνα στη Λεμεσό, ότι θα μας μείνει η απορία πως θα ήταν η ενδεκάδα αν γινόντουσαν κάποιες αλλαγές.
Μια εβδομάδα μετά ο Αναστασίου μας έδωσε απαντήσεις αφού άλλαξε τη μισή ενδεκάδα, φρεσκάροντας έτσι την ομάδα.
Η απόφαση του να κάνει αλλαγές με την Πάφο, επιβεβαίωσε την λανθασμένη επιλογή του να μην τον κάνει με τον Απόλλωνα.
Αν μη τι άλλο, το διόρθωσε και μαγκιά του κύριου Γιάννη.
Όπως και μαγκιά του είναι ότι βρήκε τον τρόπο να βγάλει την ομάδα μπροστά ακόμη και όταν έμεινε πίσω στο σκορ, από το πρώτο κιόλας δεκάλεπτο.
Καλά θα κάνει πάντως, να ευχαριστήσει και τον Μπρούνο, που με την επιλογή του να συνεχίσει την κόντρα με τον κόσμο, πυροδότησε την ατμόσφαιρα, φανάτισε το κοινό που με την σειρά του έσπρωξε τους παίκτες.
Ο Βραζιλιάνος με αφάνα, αποδείχθηκε ίσως και ο πιο σημαντικός παράγοντας για την Ομόνοια καθώς φρόντισε με τον τρόπο του να βάλει τον κόσμο στο παιγνίδι.
Όπως και να το κάνουμε, αλλιώς είναι να πας κόντρα με τους Παφίτες, αλά ευρωπαϊκά, ήρεμα και πολιτισμένα και αλλιώς να το πας στον καυγά, στα νεύρα και την πίεση.
Οι παίκτες έλαβαν το μήνυμα, αφομοίωσαν το συναίσθημα της εκδίκησης και πάλεψαν μάγκικα για ν’ ανατρέψουν το σκορ.
Ο Κίτσος άφησε την ψυχή του στο γήπεδο, ο Λοΐζου τρελαινόταν στα τάκλιν ωσάν και είναι γκολ, ο Αλιούμ δεν ανέπνεε από την κούραση, οι Ελάντερ- Κουλιμπαλί, συγκράτησαν τα υπερόπλα της Πάφου, οι Κούσουλος και Μάριτς κατάπιαν το γήπεδο, ο Εβάντρο παρέμεινε πιστός στο πλάνο… ενώ ο Στεπίνσκι το κάρφωσε, πανηγυρίζοντας με πάθος ενώπιον του κόσμου.
Δικαιώνοντας συνάμα τον προπονητή του, που επιτέλους δεν φοβήθηκε και επιδίωξε να τους κερδίσει για δεύτερη φορά μες στο πρωτάθλημα.
Και τους κέρδισε κάνοντας αλλαγές στην ενδεκάδα και με Κούσουλο, Μάριτς στα χαφ και με πίσω στο σκορ και χωρίς να κωλ΄ώσει.
Εξτράδακι…και χωρίς Γιόβετιτς!!
Μαγκιά του!! Και των παικτών του!! Εννοείται και του κόσμου!!
