Χρήστος Ζαβός
Πρόβλημα ο Ψάλτης με τον Μαρκίνιος, πρόβλημα ο Σιπριάνο με τον Εντογκαλά, πανικοβλημένοι οι Νικόλας και Κουλιμπαλί, σε παθητικό ρόλο οι Μπασιρού και Κούσουλος, ανύπαρκτη κυκλοφορία της μπάλας, καμία ψυχραιμία, χάλια ψυχολογία, ούτε καν στην πλάτη της άμυνας δεν μπορούσαν να κτυπήσουν με βαθιές μπαλιές.
Βάλε και τον Μπεζούς που τον κατάπιαν οι Κονσταντίνοφ, Ντάλσιο, ανούσιος ο Λοίζου, ανύπαρκτος ο Κακουλλής, περισσότερο σαν αριστερό μπακ κινείτο ο Σεμέδο πάρα εξτρέμ… ο μόνος που ήταν μες στο ματς του πρώτου ημιχρόνου ήταν ο Ουζόχο.
Έβγαλε κανά δύο φάσεις, πότε του Μαρκίνιος, πότε του Εντογκαλά και κανά στημένο από αέρος, έπεσε καμιά φορά κάτω μήπως και σπάσει το ρυθμό του αντιπάλου και συνέλθουν οι συμπαίκτες του, κατά τ’ άλλα «χάλια μαύρα, δόξα σοι ο Θεός» που λέει και ο λαός μας.
Σ’ ότι αγαπώ, μάρτυρας μου οι συνάδελφοι από το 3ο λεπτό, φάνηκε ότι ο Μαρκίνιος δεν μπορεί να συγκρατηθεί από το ντουέτο Ψάλτη- Λοίζου. Από την πρώτη φάση του αγώνα είχαν λάθος τοποθετήσεις. Μια του κλέφτη, δύο του κλέφτη, πάρε να έχεις να τελειώνουμε.
Ήθελε δεν ήθελε ο Σωφρόνης άλλαξε πρόσωπα στο ημίχρονο.
Δεν φτάνει κιόλας που ο πάγκος είναι λειψός, πήγε κατ’ ανάγκη δεξί μπακ ο Ζαχαρίου, , μέσα ο Σίμιτς αντί του Λοίζου, πάει και ο Αλιούμ στην κορυφή της επίθεσης, άμα τους ξαν’ ακούσεις να λένε ότι έχουν δύο παίκτες σε κάθε θέση, μην τους πάρεις σοβαρά!!
Όσο προχωράμε στο Β' ημίχρονο ανεβάζει απόδοση ο Νικόλας, βάζει λίγη ενέργεια ο Κούσουλος, κατεβαίνει ο Σιπριάνο, το ψάχνει ο Ζαχαρίου, ανακατεύει τους αμυντικούς ο Αλιούμ, μπαίνει μέσα και ο Χάμπος για να πιέσει και να πάρει μέτρα, κάτι καλό πάει να μυρίσει, μήπως και κάνει ο «Λαός» Χριστούγεννα και δεν του σταθεί το μελομακάρονο στο λαιμό.
Από τα «χάλια μαύρα» του Α’ ημιχρόνου μεταβαίνουμε στο μέτρια και καλούτσικα.
Πώς όμως να σου βάλει γκολ ο Αλιούμ, που ήρθε στην Ομόνοια και τον έκαναν στράικερ γιατί το καλοκαίρι δεν μερίμνησαν να προσθέσουν έναν ακόμη; Με κόρνερ; Με σέντρες από δεξιά ή αριστερά;
Ο Καρίμ δεν καταλάβαμε αν είναι εκτός ή εντός της ομάδας, άλλος παίκτης που μπορεί ν’ απειλήσει δεν υπάρχει από τον πάγκο, ο Σοφρώνης δεν μπορεί να κάνει το κάτι τις παραπάνω αφού δεν έχει κιόλας επιλογές… χάλια μαύρα ξεκίνησε, χάλια μαύρα τελείωσε αφού ακόμη και ο μοναδικός που ξεκίνησε καλά δηλαδή ο Ουζόχο, έκλεισε το ματς περισσότερο από και απ’ το χάλια μαύρα.
Τακτικά δεν μπορούσε να κάνει όντως και πολλά πράγματα ο «Γάτος», αν και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ο Μπεζούς έπρεπε να μείνει μέχρι το τέλος.
Από κει και πέρα, η πνευματική και η ψυχολογική ετοιμότητα της ομάδας δεν πολύ διέφερε από το χάλι μαύρο και αυτό είναι καθαρά, ευθύνη του. Τούτη η απονεύρωση που κυριαρχεί στο ποδοσφαιρικό τμήμα της Ομόνοιας, πολύ φοβάμαι τον έχει καταβάλει.
Τρομαγμένοι, χωρίς καθαρό μυαλό, κανένα τσαμπουκά, η ομάδα υποδουλώθηκε πλήρως στην ανωτερότητα του αντιπάλου, παρουσιάζοντας κάκιστη εικόνα.
Δεν γνωρίζω πόσο προειδοποιητικά μπορεί να λειτουργήσει για τους ιθύνοντες η ήττα ενόψει Ιανουαρίου. Τα κενά, οι παραλείψεις και τα λάθη δεν έγιναν πάντως στο ματς με τον ΑΠΟΕΛ, αλλά το καλοκαίρι.
Άμα δεν το καταλάβουν ούτε με την τριάρα, πάμε πάσο. Το αφήγημα πάντως των δύο παικτών σε κάθε θέση, είναι για γέλια και για κλάματα.
Όπως και να έχει, υπάρχουν ευτυχώς και πιο σημαντικά πράγματα στην ζωή μας από το ποδόσφαιρο. Καλά Χριστούγεννα, με υγεία!!!
