Δηλώσεις σε μέσο της Νορβηγίας παραχώρησε ο προπονητής της Ομόνοιας, Τσέτιλ Ρέιχνταλ αλλά και ο βοηθός του Γκέιρ Φιγκάρντ.
Αναλυτικά:
«Η φιλοδοξία είναι να κερδίσουμε. Ο πρόεδρος είχε μια συνάντηση μαζί μας πριν παίξουμε το πρώτο μας παιχνίδι, όπου επανέλαβε ότι η κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι πάντα ο στόχος του συλλόγου. Είναι μια διαφορετική κουλτούρα. Αν παίξεις άσχημα και κερδίσεις 1-0, θα μεταφερθείς σε μια χρυσή καρέκλα. Αν παίξεις φανταστικά και χάσεις, σχεδόν θα σε μαλώσουν. Όχι εσωτερικά στο σύλλογο, αλλά γύρω με υποστηρικτές και τέτοια πράγματα».
«Θα μπορούσες να πεις ότι αυτή η ομάδα είχε συμμετάσχει και αγωνίστηκε στην κορυφή της Eliteserien (Νορβηγική πρώτη κατηγορία). Είναι τόσο καλό επίπεδο, και υπάρχουν σοβαροί τύποι που προπονούνται με τέρμα το γκάζι κάθε μέρα. Αυτή η ομάδα είναι καλύτερη από αυτή που είναι τώρα η Ρόζενμποργκ».
Ο βοηθός του Ρέιχνταλ συμπληρώνει:
«Είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό. Μας έχει λείψει, οπότε είμαστε πολύ χαρούμενοι που λειτούργησε. Υπάρχουν καλές δυνατότητες σε αυτή την ομάδα και υπάρχουν καλοί παίκτες εδώ. Είμαι εντυπωσιασμένος από το επίπεδο, πρέπει να το πω αυτό».
Οι δυο άντρες έψαχναν για μέρος να μείνουν στην Λάρνακα όπως αναφέρει το δημοσίευμα.
«Εδώ έχουμε παραλία και είναι λίγο πιο καλοκαιρινή πόλη από τη Λευκωσία. Είναι τόσο δυνατή η κόντρα του ΑΠΟΕΛ με την Ομόνοια, οπότε ίσως το πιο έξυπνο πράγμα είναι να ζεις σε άλλη πόλη», λέει γελώντας ο Ρέκνταλ.
«Βρήκα ένα ρετιρέ σήμερα. Ο Geir ήταν σχεδόν στη γραμμή του τερματισμού, αλλά μετά άλλαξε γνώμη. Δεν πρέπει να αποκλείσετε να μείνει στον καναπέ, αλλά πρέπει να βγει όταν έρθει η οικογένεια. Τον πιέζει λίγο ο χρόνος», γελάει.
Ο δημοσιογράφος τότε ρώτησε– Λοιπόν, με τα περισσότερα πράγματα στη θέση τους, ίσως μπορούμε μόνο να ελπίζουμε σε μια επανένωση με την Ρόζενμποργκ σε κάποιο ευρωπαϊκό προκριματικό το επόμενο καλοκαίρι;
Ακούγεται γέλιο και ο Ρέιχνταλ απαντά:
«Νομίζω ότι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να μπούμε εκεί εμείς παρά αυτοί, τώρα. Αλλά δεν θα μας πείραζε. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να συναντήσω τη Ρόζενμποργκ. Δεν τους φοβάμαι», καταλήγει, ενώ σχεδόν ακούς το χαμόγελο από το τηλέφωνο.
