Χρήστος Ζαβός
Η μπαλιά του Σούνιτς στη φάση που η ομάδα του κερδίζει το πέναλτι είναι όλα τα λεφτά του συμβολαίου του. Το ανακάτεμα που προκαλεί στο ΓΣΠ ο Ζάζα μπαίνοντας ως αλλαγή είναι το ακριβές ποσό που μπαίνει μηνιαίως στο τραπεζικό του λογαριασμό.
Τ’ αντανακλαστικά του Ίβουνσιτς στη φάση που κόβει το πλασεδάκι του Πέτροβιτς, μετά από σέντρα ξυράφι του Τεχέρα, είναι ο αριθμός που αναγράφεται στη σύμβαση συνεργασίας του με την Πάφο.
Μην πιάσουμε όμως μια, μια τις περιπτώσεις των παικτών. Ποιον άλλωστε να σχολιάσεις;
Τα πνευμόνια του Ντραγκομίρ, την αριστοκρατικότητα του Πέπε, τις ηγετικές ικανότητες του Ζάιρο ή τον Λουκάσεν που μοιάζει στην Κύπρο, ωσάν και είναι δάσκαλος που παίζει με τα μικρά παιδιά στην αυλή του σχολείου;
Η ουσία του θέματος, είναι ότι η ατομική ποιότητα που διαθέτει το ρόστερ της Πάφου, μπορεί να επικρατήσει ακόμη και του ΑΠΟΕΛ, μες στο γεμάτο ΓΣΠ, σ’ αγώνα νοκ άουτ.
Με μια μόνο αλλαγή που μπορεί να κάνει ο προπονητής, όπως αυτή του Ζάζα για παράδειγμα, οι ισορροπίες ενός ποδοσφαιρικού αγώνα μεταξύ κυπριακών ομάδων μπορεί ν’ ανατραπούν.
Τα υπερόπλα που διαθέτει ο σενιόρ Καρσέδο, του δίνουν την πολυτέλεια να κερδίσει και ματς που τακτικά η ομάδα βρίσκεται σε κακή μέρα.
Εκ των υστέρων και χωρίς να διεκδικούμε την ετικέτα του εξυπνάκια, είναι εύκολο να διαπιστώσεις ότι η επιλογή του προπονητή να ξεκινήσει με τον Άντερσον μάλλον βόλευε τον Πέτροβιτς, ο οποίος ναι μεν αδυνατεί απέναντι σε γρήγορους επιθετικούς, μα σε φορ περιοχής όπως ο Βραζιλιάνος της Πάφου είναι ισχυρότατος.
Λανθασμένη επιλογή αποδείχθηκε επίσης η μη συμμετοχή του Ζάζα στην ενδεκάδα, ο οποίος απέναντι τον Γκιντιγιά και με την ταχύτητα που τον χαρακτηρίζει θα είχε προκαλέσει, από την αρχή του αγώνα, μεγαλύτερη ζημιά στον αντίπαλο.
Σε καμία περίπτωση δεν αποδίδουμε τις ευθύνες στον προπονητή, ο οποίος είναι επαγγελματίας με μεγάλο, μάλιστα, φόρτο εργασίας. Η ομάδα του παίζει από τον Ιούλιο, έχει δώσει πέραν των 35 ματς, τέσσερα εκ των οποίων τα πήρε στην παράταση και εξακολουθεί να είναι μέσα σ’ όλους τους στόχους της.
Τέτοια ματς όπως αυτό μες στη Λευκωσία, η Πάφος τα έχανε πριν ακόμη περάσει τον κυκλικό κόμβο της Αγίας Φύλας στη Λεμεσό.
Και όμως χωρίς τον μόνιμο στην ενδεκάδα της Γκολντάρ, μέσα στο παροξυσμό του ΓΣΠ, μένοντας κιόλας πίσω στο σκορ, όχι μόνο επιβίωσε, έσπασε τον τσαμπουκά του αντιπάλου, παίρνοντας την πρόκριση μες την πρωτεύουσα της χώρας.
Σε τούτη τη νέα εποχή του ποδοσφαίρου μας, η Πάφος προσπαθεί να αποτινάξει την νοοτροπία του λούζερ, δεν συμβιβάζεται, ούτε διαπραγματεύεται πως και σε πόσα ταμπλό το παίζει.
Και μόνο απ’ αυτό, αξίζουν χειροκρότημα, ανεξαρτήτως πως θα τελειώσουν την χρονιά
