Χρήστος Ζαβός
Τι να σου πω για το πάρτυ στην Λευκωσία;
Έμελλε της Ομόνοιας ν’ αντιμετωπίσει την Πάφο. Όχι την Πάφο σαράβαλο, την Πάφο Ferrari.
Πήραν μπρος τα πανάκριβα εργαλεία της και όποιος βρέθηκε στο διάβα της, κούνια που τον κούναγε.
Μια που το χάνει ο Κβίντα στα πρώτα δύο λεπτά από το μισό μέτρο και μετά ξεκίνησαν τα όργια.
Σταρτάρει ο Τάνκοβιτς που αλά Ρονάλντο κτυπάει το πέναλτι, ακολουθεί ο Ντράγκομιρ που εκμεταλλεύεται τη μαλακία του Ουζόχο και άλλο ένα τούβλο από τον Πέπε και μείναμε όλοι τέζα.
Οι πράσινοι βουβάθηκαν, οι Παφίτες μουρλάθηκαν και όλοι οι υπόλοιποι μείναμε με το στόμα ανοιχτό, προσπαθώντας να καταλάβουμε τι κάνει η ομάδα του Καρσέδο.
Και να νομίζεις ότι πρωτοστάτησαν οι πριμαντόνες της ομάδας; Όχι.
Ο Ρους έδειξε γιατί τον περιμένουν στην Ρουμανία για να πάει Euro, σβήνοντας τον Σεμέδο, ο Γκοντάλ κατάπιε την όποια απειλή Κακουλλή εντός της περιοχής, ο Ναμέ ήταν μια ακόμη φορά άρχοντας και γενικώς η ομάδα κυριάρχησε, κατακτώντας το «πρώτο».
Να μου πεις, έμειναν πίσω οι Ζάιρο, Τάνκοβιτς, Ντράγκομιρ, Πέπε, Μπότσκαι, Κβίντα και Πέπε;
Όχι. Ο καθένας μαζί και οι Κοντρέρας, Δημητρίου, Βαλακάρι και Μελούσο που αγωνίστηκαν, πραγματοποιήσαν ότι δεν πραγματοποίησαν τόσα χρόνια, όσοι πέρασαν από την δυτικότερη πόλη του νησιού, αγωνιζόμενοι στην Πάφος F.C.
Τι να λέμε, τώρα; Τόσα και τόσα χρόνια πέρασαν, τόσα λεφτά δαπανήθηκαν, τόσοι παικταράδες ή προπονηταράδες ήρθαν και ούτε που ακούμπησαν.
Πλάκα κάναμε παλαιότερα, μα δεν ήταν και πολύ μακριά από την πραγματικότητα, ότι η μπάλα δεν έλεγε να ξεσφηνώσει από το τούνελ για να πάει στο Στέλιος Κυριακίδης και στο Λιμανάκι. Καζούρα πάνω στην καζούρα, εκατομμύρια πετάμενα, πέμπτη, έκτη, έβδομη θέση και κάτι ψωρό ημιτελικούς...
Και όμως η παρέα των Ζάιρο, Τάνκοβιτς και Ντράγκομιρ υπό τον Καρσέδο, κατάφερε όχι μόνο να ξεσφηνώσει την σήραγγα εκεί στη Σωτήρα, αλλά μετέφερε την κούπα, μες στις γειτονιές της Πάφου, κάνοντας ευτυχισμένη και περήφανη μια ολόκληρη πόλη, μια ολόκληρη επαρχία.
Έχουν κιόλας να λένε ότι άμα τρως ανοίγει η όρεξη.
Το επιβλητικό 3-0 πάνω στην Ομόνοια είναι εκατό τοις εκατό θρίαμβος.
Το πρώτο κύπελλο είναι πέρα για πέρα ιστορικό και τοποθετημένο στα γραφεία!!
Μήπως κιόλας η τριάρα της 18ης Μαΐου, να ναι και η αρχή μιας νέας εποχής;
Ο Ντουμπόφ πάντως δεν κώλωσε και το ξεκαθάρισε. «Σήμερα ξεκίνησε το ταξίδι μας».
Και καλά στ' αυτιά των Παφιτών όλα αυτά ακούγονται εκστατικά. Για τους υπόλοιπους;
