Ο Παύλος Βασιλείου υπήρξε ένας από τους ποιοτικότερους Κύπριους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, που διέπρεψε και στην Ελλάδα. Ήταν μια μεγάλη ποδοσφαιρική φυσιογνωμία.
Γεννήθηκε στις 28.12.40 στην Πύλα. Το 1955 εντάχθηκε στην ΕΠΑ Λάρνακας. Παρέμεινε στην ομάδα έως το 1963. Διετέλεσε και αρχηγός της ομάδας.
Το 1963 μετεγγράφηκε στον Ολυμπιακό Πειραιώς. Παρέμεινε στην ομάδα μέχρι το 1970 κατακτώντας 2 πρωταθλήματα Ελλάδας (1966, 1967), 2 κύπελλα (1965, 1968) και ένα βαλκανικό κύπελλο (1963). Την περίοδο 1964-1967 συμμετείχε στην Εθνική Ελλάδας (7 συμμετοχές). Με τον Ολυμπιακό είχε 381 συμμετοχές και πέτυχε 116 γκολ.
Ένας από τους καλύτερους του πρωταθλήματος εκείνης της περιόδου στη θέση του. Διέθετε πολύ καλή τεχνική κατάρτιση και μπορούσε να οργανώσει με ιδανικό τρόπο το παιχνίδι χάρη στην ικανότητα του να βλέπει γήπεδο και την πολύ καλή μακρινή πάσα που διέθετε. Είχε επίσης δυνατό σουτ, ενώ ήταν και εξαιρετικός σκόρερ.
Το 1970 επέστρεψε στην ΕΠΑ Λάρνακας, η οποία συμμετείχε στην Α' εθνική 1970-1971. Παρέμεινε ΕΠΑ έως το 1972 που ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα. Την ίδια περίοδο αγωνίστηκε με την Εθνική Κύπρου (8 συμμετοχές).
Μετά την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας εργάστηκε στα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού Πειραιώς. Στην Πειραϊκή ομάδα, εργάστηκε και ως σκάουτ.
Εργάστηκε επίσης στην Εθνική Ελλάδας, (Παίδες και Νέοι) στον Πύργο και στην ΠΑΕΕΚ Κερύνειας. Ήταν ο πρώτος προπονητής της Εθνικής Γυναικών Ελλάδας.
Το 1974 η Ένωση Αθλητικογράφων Κύπρου τον ανακήρυξε αθλητή ήθους.
Ο Παύλος βασιλείου μίλησε σήμερα στον ΣΠΟΡ FM 95 στην εκπομπή «Πίσω από τη βιτρίνα» στον Πέτρο Παπαγιώργη. Είναι η πρώτη ραδιοφωνική συνέντευξη του βετεράνου ποδοσφαιριστή στο κυπριακό ραδιόφωνο.
Τα κυριότερα σημεία:
Για την παρουσία του στην Εθνική ομάδα Ελλάδος ως προπονητής: «Ναι είχα μια παρουσία στην Εθνική Παίδων και Νέων και μάλιστα βοήθησα στο να γίνει η γυναικεία Εθνική Ελλάδος το 1988».
Για την παρουσία του στην ΕΠΑ: «Είχαν έρθει στην Κύπρο εκπρόσωποι του Απόλλωνα Αθηνών και του Ολυμπιακού. Το 1963 επέλεξα τον Ολυμπιακό, η μεταγραφή έγινε για 200 με 250 χιλιάδες δραχμές, είχε προσφέρει ο Ολυμπιακός ένα ποσό γύρω στις 22ο χιλιάδες με διακανονισμό μαζί μου τι θα έπαιρνα εγώ. Πήρα 100 εγώ και 120 το σωματείο, ένα ικανοποιητικό ποσό, αφού στην Κύπρο δεν είχαμε τέτοιες απολαβές».
Για το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και τα λεφτά που έπαιρνε: «Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα δεν ήταν επαγγελματικό ήταν αμειβόμενο, είχαμε ένα μισθό και τα πριμ με τη συγκομιδή βαθμών και τίτλων. Ο μισθός μας ήταν τρεις φορές περισσότερος από τον μισθό του μέσου Έλληνα πολίτη».
Για την χρυσή εποχή του στον Ολυμπιακό με Παπάζογλου, Σιδέρη, Μποτίνο, Γιούτσο: «Η διαφορά ήταν μεγάλη σε σύγκριση με την Κύπρο. Είχα βάλει κάποιο στόχο όταν δέχτηκα αυτή την μετακίνηση να προσπαθήσω να δικαιώσω και τον εαυτό μου και αυτούς που πίστεψαν σε εμένα. Είχα την συμπαράσταση και των υπόλοιπων ποδοσφαιριστών, έτσι ήταν εύκολη η προσαρμογή».
«Τότε είχαν γίνει πολλές μεταγραφές στα ίδια ποσά, εκτός από ένα ποδοσφαιριστή που έπαιζε στον Απόλλωνα Καλαμαριάς με 1 εκ. δραχμές, (λεγόταν Κυπριανίδης), ο οποίος δεν δικαίωσε τις προσδοκίες».
Για την δήλωση του Μίμη Παπαϊωάννου για τον ίδιο, ότι ήξερε αμέσως τι να κάνει με τη μπάλα: «Δεν είχα άγχος, ήμουν ήρεμος και πρόσφερα όσα περίμεναν στην ομάδα, ένιωθα ότι είχα υποχρέωση κόντρα στον εαυτό μου να κάνω καλή δουλειά. Δεν ήθελα να μου πάρει χρόνο να προσαρμοστώ, έκανα μεγάλη προσπάθεια και προσαρμόστηκα γρήγορα».
Τον αποκαλούσαν Μακάριο, «τούβλο» (για το δυνατό του σουτ) και βαζελοκτόνο: «Εντάξει, τα προσωνυμία βγήκαν από σημαντικά τέρματα απέναντι στον Παναθηναϊκό, αλλά και το ότι ήμουν Κύπριος».
Για την ομάδα τότε: «Ήμασταν δεμένοι, ότι πρόβλημα προέκυπτε το αντιμετωπίζαμε μαζί. Ο Μάρτον Μπούκοβι ήταν εξαιρετικός στον τομέα της ψυχολογίας. Να σας πω και πως έφυγε ο Μπούκοβι. Είχαμε 1-2 άτυχα αποτελέσματα και τον πήρε η διοίκηση η οποία ήταν εκεί διορισμένη από την χούντα και του είπε ότι για να βελτιώσουμε τα πράγματα σχετικά με το όνομα σου να μας υπογράψεις ένα χαρί παραίτησης και εμείς δεν θα το δεχτούμε. Τελικά το δέχτηκαν και ο άνθρωπος έφυγε. Ο Μπούκοβι προερχόταν από το ανατολικό μπλοκ (΄ηταν Ούγγρος) και αυτό δεν ήταν αρεστό στην χούντα».
Για την αποχώρηση του: « Ήρθε ο Στέφαν Μπόμπεκ ως προπονητής και δεν ήθελε φτασμένους ποδοσφαιριστές. Ήθελε μια πιο νεανική ομάδα έτσι επέστρεψα στην ΕΠΑ».
Η άποψη του για το ελληνικό και κυπριακό πρωτάθλημα: «Παρακολουθώ τα πρωταθλήματα. Δυστυχώς ο Ολυμπιακός δεν τα πάει καλά, το ποδόσφαιρο όμως σύμφωνα με τις οικονομικά μεγέθη έπρεπε να είναι πιο ποιοτικό. Χαλάνε εκατομμύρια για ποδοσφαιριστές και στο τέλος βλέπουμε μια απ’ τα ίδια. Για την Κύπρο με στεναχωρεί ένα πράγμα, που δεν παίζουνε Κύπριοι ποδοσφαιριστές, βλέπω και ακούω ότι τα σωματεία είναι χρεωμένα αλλά βλέπουμε μόνο ένα Κύπριο στην ενδεκάδα. Θα πρέπει κάτι να γίνει, για να εκπροσωπηθεί και η Κύπρος με την Εθνική ομάδα καλύτερα στις διοργανώσεις».
Παίκτες που εντόπισε ως σκάουτερ του Ολυμπιακού: «Ο Παπασταθόπουλος, τον είχα εντοπίσει από μια μεικτή ομάδα της Μεσσηνίας, τον έφερα στον Ολυμπιακό, δυστυχώς ο πατέρας του είχε απαίτηση να προπονείται με την πρώτη ομάδα. Τότε δεν υπήρχε προπονητής στον Ολυμπιακό, επειδή είχε φύγει ο Μπάγεβιτς και περίμεναν τον Σόλιντ. Τελικά ο απαίκτης κατέληξε στην ΑΕΚ και η καριέρα του είναι γνωστή. Επίσης ο Κυριάκος ο Παπαδόπουλος, ο οποίος αγωνιζόταν στην περιοχή Κατερίνης. Είχε και προτάσεις από το εξωτερικό τότε αλλά του έκανε πρόταση και ο Ολυμπιακός. Εγώ τον είχα πα΄ρει στον Γιώργο Λούβαρη και μίλησε με τον Ολυμπιακό. Μετά έφυγε και αυτός για το εξωτερικό. Γύριζα όλη την ελλάδα για να βρούμε ταλαντούχα παιδιά».
