Χρήστος Ζαβός
Συνολικά το πρωτάθλημα ήταν αυτό που έπρεπε να ήταν.
Ανταγωνιστικό, υψηλού επιπέδου και με την διαιτησία για μια ακόμη φορά τα τελευταία χρόνια, να μην κλέβει τα φώτα της δημοσιότητας.
Πρέπει να ληφθεί υπόψη από τους Κούμα και Μεσίνα, ότι το τέλος μιας προσπάθειας είναι εξίσου ή και περισσότερο σημαντικά με το τι προηγήθηκε. Επ' αυτού δεν έχουν άλλη επιλογή...
Ανεξαρτήτως αν κάποιες ομάδες, αντέδρασαν έντονα σε κάποια χρονικά σημεία σε σχέση με την ΚΟΠ και τον αρχι-διαιτητή, λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να ισχυριστούν ότι η βαθμολογική εικόνα είναι πλασματική ή διαμορφωμένη από την διαιτησία.
Από τη μεριά του ο σινιόρι Μεσίνα, έδωσε ευκαιρίες στην κυπριακή διαιτησία, συνεργάστηκε με πολλούς ξένους διαιτητές, μετρίου ή καλού επιπέδου καταφέρνοντας με κάποιες εξαιρέσεις να βγάλει μια δύσκολη σεζόν, όπου πολλές ομάδες στο μεγαλύτερο κομμάτι του πρωταθλήματος, διεκδικούσαν και διεκδικούν την διάκριση.
Θα ήταν αναληθές εκ μέρους μας να μην παραδεχθούμε την μικρή βελτίωση που παρατηρείται στα της διαιτησίας, σε σχέση με τα παλιά χρόνια στο κυπριακό ποδόσφαιρο, όπου ο χώρος ελεγχόταν πλήρως, από πολιτικά κόμματα ή και οργανωμένα κυκλώματα που αποσκοπούσαν στο οικονομικό κέρδος και την εξουσία μέσω του ποδοσφαίρου.
Ο απολογισμός μολονότι βρισκόμαστε μόλις τρεις αγωνιστικές πριν την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος και άλλων τριών ματς για την ολοκλήρωση του κυπέλλου, λαμβάνει θετικό πρόσημο.
Πρέπει όμως να ληφθεί υπόψη από τους Κούμα και Μεσίνα, ότι το τέλος μιας ταινίας, ο επίλογος ενός βιβλίου ή και μιας προσπάθειας είναι εξίσου ή και περισσότερο σημαντικά με το τι προηγήθηκε.
Άμα δηλαδή το τέλος είναι κατώτερο των περιστάσεων τότε εκμηδενίζει το όποιο περιεχόμενο προηγήθηκε.
Σε περίπτωση που το τέλος της προσπάθειας κριθεί αντάξιο ή ανώτερο του τι προηγήθηκε, τότε οι εντυπώσεις κερδίζονται, παραχωρώντας ταυτόχρονα το ξεκίνημα μιας καινούργιας και δυναμικής αρχής!!!
Στη φάση που βρισκόμαστε και με τρεις αγωνιστικές συν τα τρία ματς του κυπέλλου, να απομένουν, θα πρέπει να διαφυλαχθεί η ακεραιότητα των διοργανώσεων, να εξαλειφθεί και το τελευταίο ίχνος προκατάληψης και να διατηρηθεί το υψηλό επίπεδο διαιτησίας που όρισε την πλειοψηφία των ντέρμπι του φετινού πρωταθλήματος.
Όπως και τις τελευταίες δύο σεζόν, υπό το Μάζιτς, έτσι και φέτος, η παρουσία των ξένων διαιτητών στο γήπεδα και στο VAR, είναι επιβεβλημένη, νοουμένου ότι ακόμη σαν ποδοσφαιρική κοινωνία δεν είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε το όποιο λάθος κύπριου διαιτητή.
Ταυτόχρονα, από τη μεριά της κυπριακή διαιτησίας, ναι μεν έχει παρουσιάσει βήματα βελτίωσης, δεν δείχνει έτοιμη ν’ ανταποκριθεί σ’ εκείνο το επίπεδο που επιφέρουν οι ξένοι, όταν κληθούν να διαιτητεύσουν το νησί μας.
Άλλωστε η βελτίωση της κυπριακής διαιτησίας, είναι στην τελική συνυφασμένη και με την ετοιμότητα των ομάδων, των παραγόντων και των οπαδών να την αποδεχθούν.
Μπορεί να έγιναν κάποια βήματα, μα ακόμη χρειάζεται χρόνος.
Μάλλον και γι’ αυτό, το αίτημα καθόδου των ξένων διαιτητών σ’ όλα τα κρίσιμα ματς μέχρι το τέλος της σεζόν είναι καθολικό.
Εκτός αν κάποιος, ενίσταται!!! Πάντως δεν έχουμε ακούσει κανένα να ισχυρίζεται το αντίθετο
