Θεόδωρος Τσιολάκης
Την ήττα με 3-0 δέχθηκε η Εθνική μας μέσα στην Αρένα από την Ρουμανία για την 3η αγωνιστική των ομίλων του Nations League σε ένα παιχνίδι που ομολογουμένως το έργο μας ήταν δύσκολο από την αρχή, παίζοντας με την καλύτερη ομάδα του ομίλου, η οποία στην τελευταία επίσημη διοργάνωση στο Euro 2024 έδειξε ότι είναι ικανότατη ομάδα.
Και για να είμαστε ειλικρινής όποιος περίμενε να μπούμε στο παιχνίδι και να παίξουμε ποδόσφαιρο, κερδίζοντας μία τέτοια ομάδα απλά δεν ζει στην πραγματικότητα. Από την μία μέρα στην άλλη δεν μπορούμε να γίνουμε υπερ-ομάδα, όχι ο Αυγουστή να έρθει, ο Μουρίνιο με τον Αντζελότι να κατέβουν, αυτό δεν μπορεί να αλλάξει.
Ο Σωφρόνης δεν μπορεί να κάνει θαύματα από την μία μέρα στην άλλη. Το πιο λογικό και αυτό που μπορούμε να γράψουμε τώρα είναι πως η Εθνική με τον Αυγουστή στον πάγκο χρειάζεται χρόνο, πλάνο και σωστές αποφάσεις. Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε τουλάχιστον από το παιχνίδι με την Ρουμανία είναι την εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου και ασχέτως αν το σκορ ήταν στο 3-0.
Τουλάχιστον είδαμε μετά από αρκετό καιρό την Εθνική να κρατά μπάλα, να προσπαθεί να κυκλοφορήσει και να απειλήσει ορθόδοξα. Μπορεί να μην καταφέραμε να βρούμε τις τεράστιες ευκαιρίες αλλά ας είμαστε δίκαιοι και σωστοί, θα ήταν παράλογο να περιμέναμε την εθνική να βγάζει μάτια στο πρώτο κιόλας παιχνίδι του Σωφρόνη.
Εστιάζοντας στα θετικά, είδαμε κάποιους παίκτες της εθνικής μας να προσπαθούν να βγάλουν τη ψυχή τους μέσα στο γήπεδο, άσχετα αν κάποια πράγματα δεν τους βγήκαν. Το πείσμα του Ιωάννου που δεν σταμάτησε να προσπαθεί, τα τρεξίματα του Χάμπου στο β' μέρος, η προσπάθεια του Λαΐφη και του Παναγιώτου, ο ακούραστος Πίττας, η εκρηκτικότητα του Μακρή και κάποια άλλα πράγματα που πρέπει να δουλέψει ο Αυγουστή για να βγουν, είναι στοιχεία που φανερώνουν πως αν υπάρξει πλάνο, υπομονή, στήριξη και σωστές αποφάσεις μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο.
