Τέλος εποχής για τον Άμπραχαμ Γκονζάλες με τον Ισπανό μέσο να κρεμάει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Θυμίζουμε πως ο πολύπειρος μέσος αγωνίστηκε σε ΑΕΚ, Εθνικό και Ακρίτα.
Η ανάρτηση του και το «αντίο»:
«Αγαπητέ ποδόσφαιρο:
Ήρθε η μέρα. Μετά από περισσότερα από 30 χρόνια μαζί, 19 εκ των οποίων ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να χωρίσουν οι δρόμοι τους. Το κεφάλι και η καρδιά συμφώνησαν και με έπεισαν για αυτήν την απόφαση. Δεν μπορώ να είμαι πιο περήφανος και πιο ευγνώμων για όλα όσα έχω ζήσει και έχω πετύχει. Έχω κάνει πολλές θυσίες, αλλά όλες άξιζαν τον κόπο. Είναι πολύ περισσότερα από όσα θα μπορούσα να έχω ονειρευτεί. Ήμουν αρκετά τυχερός που μπορώ να παίξω με και εναντίον μερικών από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο και θα μπορώ να το πω στα παιδιά μου γι' αυτό. Μου δώσατε επίσης την ευκαιρία να ζήσω σε άλλες χώρες και ακόμη και σε άλλες ηπείρους, κάτι που με έχει πλουτίσει πολύ ως άνθρωπο.
Θέλω να ευχαριστήσω ορισμένους βασικούς ανθρώπους στη ζωή μου χωρίς τους οποίους δεν θα μπορούσα να πετύχω τίποτα από αυτά. Ο πατέρας μου, ας αναπαυθεί εν ειρήνη, που μου έμαθε τι είναι να παλεύεις αληθινά και να θυσιάζεσαι για αυτό που θέλει, μαζί με τη μητέρα μου @can_gaitas και τον αδερφό μου @edgoncas6. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο τον εκπρόσωπό μου κ. Rafael Gonzalez Anguita, ο οποίος ήταν κάτι παραπάνω από ένας πράκτορας σαν δεύτερος πατέρας για μένα και είμαι περήφανος που συνεργάστηκα μαζί του από την πρώτη μου μέρα ως επαγγελματίας μέχρι το τελευταίο, δεν θα τον είχα αλλάξει ούτε για όλα τα λεφτά του κόσμου.
Και πάνω απ' όλα στη σύζυγό μου και αγάπη της ζωής μου @noelialopez_r, που πάντα με βοηθούσε να είμαι κάθε μέρα καλύτερη από κάθε άποψη και με στηρίζει στις καλές και τις όχι και τόσο καλές στιγμές.
Φεύγω ευγνώμων για τους υπέροχους ανθρώπους που είχα την τύχη να γνωρίσω σε αυτό το ταξίδι, μερικοί από τους οποίους έγιναν οικογένεια για μια ζωή.
Μένει μόνο να σε ευχαριστήσω και πάλι, αγαπητό ποδόσφαιρο. Είμαι σίγουρος ότι θα τα πούμε σύντομα.
θα σε αγαπώ για πάντα »