Ένας θεσμός που κατάντησε βαρετός και ανούσιος στο prime των Μέσι και Κριστιάνο. Ένας θεσμός που ο κόσμος να γυρνούσε ανάποδα, το χρυσοφόρο βραβείο θα κατέληγε στα χέρια ενός εκ των δύο. Ακόμη και σε χρονιές που δεν το άξιζαν ενδεχομένως, πάλι έβρισκαν τρόπο να το πάρουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το 2010, όταν ο Γουέσλι Σνάιντερ πανηγύρισε το τρεμπλ με την Ίντερ και έφτασε μέχρι τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την εθνική της Ολλανδίας. Ούτε αυτό ήταν αρκετό για να «εκθρονίσει» τους δύο κορυφαίους της 15ετίας.
Το τέλος εποχής τους στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο σηματοδότησε μία νέα και σε επίπεδο «Χρυσής Μπάλας». Το δίπολο άρχισε να «σπάει» με την βράβευση του Μόντριτς το 2018, αυτή στην… θεωρία του Λεβαντόφσκι το 2020 και του Μπενζεμά το 2022. Θα ήταν αφύσικο να μην πάρει την όγδοη και τελευταία δική του πέρυσι ο Λίονελ Μέσι μετά την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την Αργεντινή και κάπως έτσι άφησε το gala για τη νέα γενιά.
Στην κούρσα για το τρόπαιο του 2024 έμειναν τρεις. Πιο πίσω ο Εμπαπέ από Βινίσιους, Μπέλιγχαμ και Ρόδρι. Αντικειμενικά κριτήρια πια οι τίτλοι, τα στατιστικά και η γενικότερη παρουσία. Χωρίς να υπάρχει πια το αβαντάζ του… κορυφαίου όλων των εποχών. Οι παραπάνω εκτός του Γάλλου, που δεδομένα θα επηρεαζόταν από τη αλλαγή Παρί – Ρεάλ, βρίσκονται άπαντες πριν τη γραμμή του τερματισμού στην ίδια ευθεία, ο καθένας με διαφορετικά «χαρτιά» για να αναδειχθεί νικητής.
Βινίσιους Τζούνιορ: Ο μισητός «υπερπαίκτης»
Προκλητικός, αντιδραστικός μα αποδεδειγμένα, αρκετά μακριά μεν, ο νούμερο 3 δε παγκοσμίως αυτή τη στιγμή. Ο Βινίσιους είναι στην καλύτερη φάση της καριέρας του, πιο βελτιωμένος από ποτέ. Σε ταχύτητα, κινήσεις, ντρίμπλες, δημιουργία και εκτελέσεις. Παίρνει τη μπάλα χαμηλά σε μέτρα, στο χώρο του κέντρου και σε δευτερόλεπτα την έχει φέρει πλησίον ή εντός περιοχής. Έτοιμη για εκτέλεση. Στο χατ – τρικ απέναντι στη Ντόρτμουντ για το Champions League τα είδαμε όλα αυτά τα στοιχεία μαζεμένα.
Λόγω τραυματισμών αγωνίστηκε πέρυσι σε μόλις 39 παιχνίδια, στα οποία μέτρησε 24 γκολ και 11 ασίστ. Τρία από τα έξι τέρματα στο Champions League επετεύχθησαν στα ημιτελικά και τον τελικό της διοργάνωσης. Ουσιαστικά ο 24χρονος οδήγησε την Ρεάλ Μαδρίτης στο 15ο τρόπαιο της ιστορία της στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Προφανώς οι αριθμοί του δεν είναι… εξωπραγματικοί, ωστόσο η γενικότερη παρουσία του και ο χαρακτηρισμός του «ασταμάτητου» τον θέτουν βασικό υποψήφιο στην εκδήλωση της Δευτέρας.
Ρόδρι: Το «κομπιούτερ»
Πρέπει να πάμε πολύ πίσω για να βρούμε «εξάρι» που να διεκδικεί και να αξίζει τόσο πολύ τη «Χρυσή Μπάλα». Πιο πρόσφατος ο Ζορζίνιο που έκανε μία αξιοπρεπή σεζόν, πήρε και το Euro του 2021, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν «άγγιζε» σε προσφορά τον Ρόδρι. Ο Ισπανός πρωταθλητής Ευρώπης είναι το σημαντικότερο «γρανάζι» στη μηχανή του Γκουαρδιόλα. Ο παίκτης που καθορίζει την ομαλή λειτουργία του παιχνιδιού των «πολιτών». Και το ποδόσφαιρο τον ανταμείβει πολλές φορές με γκολ στις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές στιγμές. Αυτό της Κωνσταντινούπολης που χάρισε το πρώτο Champions League στη Μάντσεστερ Σίτι είναι η απόδειξη.
Παρότι η ευφυία του τον φέρνει πολλές φορές στο σωστό σημείο, νούμερα αντίστοιχα με αυτά των ανταγωνιστών του φυσιολογικά δεν μπορεί να έχει. Ο ρόλος του όμως στην εξέλιξη της θέσης είναι μοναδικός. Ο Ρόδρι συνέχισε το έργο του Μπούσκετς. Πιο επιδραστικός, πιο δημιουργικός, περισσότερο απαραίτητος στην ομάδα του. Η τοποθέτησή του στο γήπεδο, η κάλυψη κάθε πιθαμής του αγωνιστικού χώρου και το εξαιρετικό διάβασμα των κινήσεων του αντιπάλου είναι στοιχεία που ελάχιστοι έχουν και μόνο εκείνος στον απόλυτο βαθμό. Έναντι των δύο παικτών της Ρεάλ δεν υστερεί σε διακρίσεις την σεζόν που μιλάμε, αφού πανηγύρισε την Premier League και φυσικά το Euro του περασμένου καλοκαιριού. Ίσως να το αξίζει περισσότερο από τον καθένα.
Τζούντ Μπέλιγχαμ: Ο πρωτοεμφανιζόμενος με το άμεσο impact
Τo potential, οι δυνατότητες δηλαδή, του Τζουντ Μπέλιγχαμ ήταν διακριτό στη Ντόρτμουντ. Δεν θα μπορούσε αλλιώς να φτάσει ως το «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Με την προσθήκη του, ο Αντσελότι άλλαξε την προσέγγισή του. Τον τοποθέτησε είτε στην κορυφή της επίθεσης είτε πίσω από τους δύο επιθετικούς. Όπου και να αγωνίστηκε ο Άγγλος ήταν σημείο αναφοράς. Ότι και αν άγγιζε στην πρώτη του σεζόν στη Μαδρίτη γινόταν… χρυσός. Όπως το τρόπαιο που διεκδικεί τώρα. Μέτρησε 23 γκολ και 13 ασίστ σε 42 αγώνες με την φανέλα των «μερέγχες» και μαζί με τον Βινίσιους ήταν οι πρωταγωνιστές στο δρόμο για την επιστροφή στο θρόνο της La Liga και της Ευρώπης.
Δύο τίτλοι, μία πορεία ως τον τελικό του Euro χωρίς όμως την καλύτερη δυνατή απόδοση και τα περπαγμένα του στην πρώτη σεζόν σε ελίτ επίπεδο έθεσαν τον Μπέλιγχαμ τρίτο υποψήφιο κατάκτησης της Χρυσής Μπάλας. Πίσω από τους άλλους δύο είναι δεδομένα, αφού είναι ο πρωτοεμφανιζόμενος, εν αντιθέση με τους Βινίσιους και Ρόδρι που χρόνια τώρα είναι στην κουβέντα για τους καλύτερους του κόσμου. Όπως και να έχει διεκδικεί ισάξια το τρόπαιο και εάν δεν το παραλάβει φέτος, σίγουρα θα αναδειχθεί νικητής στο μέλλον.
Πηγή: Sport-fm.gr
