Κωνσταντίνος Νικολάου
Η Αλ Χιλάλ κλείνει τον έναν για 50 εκατομμύρια ευρώ, η Αλ Ιτιχάντ συμφώνησε με τον άλλον για 20 εκατομμύρια ευρώ, οι συμπαίκτες του Κριστιάνο Ρονάλντο από Ευρώπη μεριά αυξάνονται συνεχώς και… γενικά όλο τέτοια διαβάζουμε και ακούμε αυτό το καλοκαίρι! Άπαντες πλέον έχουμε αντιληφθεί πως ζούμε σε μια εποχή όπου οι Σαουδάραβες αποφάσισαν τα ταράξουν τα νερά στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα ξοδεύοντας πολλά εκατομμύρια για να πάρουν στη χώρα τους ορισμένους από τους κορυφαίους.
Όλο αυτό που συμβαίνει τους τελευταίους μήνες… θέλοντας και μη, τράβηξε τα βλέμματα εκατομμύρια ποδοσφαιρόφιλων, οι οποίοι αναπόφευκτα έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους στο πρωτάθλημα που μεταξύ άλλων στεγάζει τους Κριστιάνο Ρονάλντο, Νειμάρ Τζούριορ και Καρίμ Μπενζεμά!
Παρόλα αυτά, αξίζει να σημειώσουμε πως μπορεί εμείς μέχρι πρόσφατα να γνωρίζαμε κυρίως για το πετρέλαιο και το φυσικό τους αέριο, για το ότι πρόκειται για μουσουλμανικές χώρες και για την ιδιαίτερη αδυναμία που έχουν στον ναργιλέ, ωστόσο το ποδόσφαιρο έχει εδώ και δεκαετίες ιδιαίτερη θέση στις χώρες του λεγόμενου αραβικού κόσμου! Κι όταν λέμε αραβικός κόσμος εννοούμε τις 22 συνολικά χώρες που αποτελούν τον Αραβικό Σύνδεσμο κι οι οποίες ενώνονται πολιτισμικά, ιστορικά, αλλά και θρησκευτικά.
Πιο αναλυτικά αναφερόμαστε στις Αίγυπτο, Αλγερία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιορδανία, Ιράκ, Κατάρ, Κομόρες, Κουβέιτ, Παλαιστίνη, Λίβανο, Λυβύη, Μαρόκο, Μαυριτανία, Μπαχρέιν, Ομάν, Σαουδική Αραβία, Σομαλία, Σουδάν, Συρία, Τζιμπουτί, Τυνησία και Υεμένη…. Όπως αντιλαμβάνεστε μερικές απ’ τις πιο πάνω χώρες υπάγονται γεωγραφικά στην Αφρική και κάποιες άλλες στην Ασία.
Arab Cup όπως λέμε Euro
Επιστρέφοντας τώρα στα του ποδοσφαίρου, πρέπει να πούμε πως το 1974 ιδρύθηκε η Ποδοσφαιρική Ένωση Αραβικού ποδοσφαίρου στην οποία υπάγονται όλες πιο πάνω χώρες. Σε επίπεδο εθνικών ομάδων ξεχωρίζει το Arab Cup (αντίστοιχο Euro για να μην πολυλογούμε), το οποίο έγινε για πρώτη φορά το 1963 και που μόλις το 2021 αναγνωρίστηκε απ’ τη FIFA. Νικήτρια εκείνη τη χρονιά αναδείχθηκε η Αλγερία (τελευταία κάτοχος) κι ενώ η πιο πετυχημένη ομάδα της διοργάνωσης είναι το Ιράκ με τέσσερις κατακτήσεις.
Γενικότερα όμως, η χώρα της συγκεκριμένης κατηγορίας που κατέγραψε τη μεγαλύτερη επιτυχία είναι το Μαρόκο, που έφτασε μέχρι τους «4» στο τελευταίο χρονικά Παγκόσμιο Κύπελλο.
Το μενού έχει και Champions League
Σχετικά με το τι συμβαίνει σε συλλογικό επίπεδο, διαχρονικά ως οι πιο πετυχημένες αραβικές ομάδες θεωρούνται οι Αλ-Αχλί (Αίγυπτος), Ουιντάντ Κασαμπλάνκας (Μαρόκο) και Αλ Χιλάλ (Σαουδική Αραβία). Τα κριτήρια που τις κατατάσσουν τόσο ψηλά είναι πρώτα οι επιτυχίες τους και ακολούθως το φανατικό τους κοινό.
Άξιο αναφοράς είναι ακόμη ότι από το 1981 διεξάγεται κάτι αντίστοιχο με το UEFA Champions League, με την εν λόγω διοργάνωση να ονομάζεται Arab Club Champions Cup. Τελευταία κάτοχος του τροπαίου η Αλ Νασρ (πρώτη φορά) του Κριστιάνο Ρονάλντο, με τις Εσπεράνς Σπορτίβ ντε Τυνίς (Τυνισία) και Αλ Ρασίντ (Ιράκ) να θεωρούνται ως οι πιο πετυχημένες ομάδες της διοργάνωσης με τρεις κατακτήσεις.
Είναι πολλά τα λεφτά… το καταλάβαμε!
Βέβαια, όπως είναι γεγονός, οι Άραβες δεν έμειναν μόνο στα των χωρών τους, καθώς έχουν ήδη επενδύσει αρκετά χρήματα σε ομάδες της Ευρώπης. Αναμφίβολα ως τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα θεωρούνται οι Μάντσεστερ Σίτι (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα), Παρί Σεν Ζερμέν (Κατάρ) και Νιούκασλ (Σαουδική Αραβία). Ειδικότερα οι δύο πρώτες, προτού τις αναλάβουν οι νέοι τους ιδιοκτήτες πάλευαν στην καλύτερη για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Πλέον μιλάμε για το σύλλογο με τα περισσότερα πρωταθλήματα στη Γαλλία, όπως και για την περσινή πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Να μην ξεχνάμε... το Μουντιάλ του Κατάρ
Σε όλα τα πιο πάνω είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε και το γεγονός πως μόλις πριν από μερικούς μήνες είχαμε τη διεξαγωγή του Μουντιάλ στα γήπεδα του Κατάρ. Μια απόφαση από πλευράς FIFA που έφερε αρκετές αντιδράσεις, αρχικά γιατί η διοργάνωση έγινε για πρώτη φορά το Νοέμβριο… και κατά δεύτερο για τα όσα κατηγορήθηκαν οι άνθρωποι της παγκόσμιας ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας ούτως ώστε να πάρουν αυτή την απόφαση (προτείνεται για παρακολούθηση το FIFA Uncovered). Ήταν επίσης και κάποιοι νόμοι, όπως η απαγόρευση του ποτού, που και πάλι δεν άρεσαν καθόλου.
Το δεδομένο είναι πως μέσω του Παγκοσμίου Κυπέλλου οι Άραβες είχαν την ευκαιρία να παρουσιάσουν για πρώτη φορά ποδόσφαιρο εντός συνόρων… σε παγκόσμια κλίμακα, αφού είναι περιττό να πούμε πόσοι παρακολούθησαν την εν λόγω διοργάνωση. Συνεπώς, θέλοντας και μη όλοι γνώρισαν λίγο περισσότερο τον αραβικό κόσμο.
Πάντως, οι παικταράδες δεν λείπουν
Η παραπάνω άνοδος έχει συνδυαστεί και με την ανάδειξη ορισμένων σπουδαίων ποδοσφαιριστών, οι οποίοι έχουν ρίζες από αραβικές χώρες. Κορυφαία παραδείγματα αποτελούν οι Σαλάχ (Αίγυπτος), Μαχρέζ (Αλγερία) και Χακίμι (Μαρόκο), ενώ στην κουβέντα μπορούν να μπουν μεταξύ άλλων οι Ζιντάν και Μπενζεμά. Έκαστος εκπροσώπησαν με τεράστια επιτυχία την Εθνική Γαλλίας, ωστόσο το ότι έχουν καταγωγή από την Αλγερία δεν παραβλέπετε.
Κατηγορίες πολλές, αλλά…
Για όλα αυτές τις επενδύσεις και γενικότερα για την επίδειξη οικονομικής ισχύος από τους Άραβες έχουν ειπωθεί πάρα πολλά, με τις κατηγορίες προς αυτούς να είναι ήδη αρκετές. Γίνεται μεταξύ άλλων μεγάλη συζήτηση για το sportwashing, ωστόσο επί του παρόντος θα σταθούμε στο γεγονός πως είτε μας αρέσει είτε όχι ο ποδοσφαιρικός χάρτης αλλάζει. Τα εκατομμύρια του αραβικού κόσμου προσέλκυσαν κορυφαία ονόματα και όλο αυτό δείχνει να είναι μόνο η αρχή…
Ουσιαστικά είναι σαν να έχουμε τις πρώτες αναγνωριστικές χαιρετούρες. Σαλαμαλέκουμ που λένε και οι Άραβες... κάτι που αποτελεί τον πιο γνωστό χαιρετισμό στις χώρες που αναφερθήκαμε!
