Το κατά πόσον μια χούφτα παιχνίδια στα τέλη της σεζόν, όταν δεν υπάρχει πια τίποτα προς διεκδίκηση, συνιστούν όντως ευκαιρίες (όπως είθισται να τις αποκαλούμε) για τους μικρούς που μπαίνουν για να παίξουν, είναι πράγμα συζητήσιμο, από τη στιγμή που την επόμενη χρόνια, καλώς (γιατί δεν είναι έτοιμοι) ή κακώς (γιατί αυτό επιβάλλουν οι νόρμες του κυπριακού ποδοσφαίρου), θα γίνουν μεταγραφές που θα τους υποβαθμίσουν και πάλι στην ιεραρχία επαναφέροντάς τους στο στάτους που είχαν όσο η ομάδα τους κυνηγούσε στόχους.
Η περίπτωση του Χριστόφορου Φραντζή, ωστόσο, μπορεί να είναι διαφορετική και τα παιχνίδια που μοιάζουν με αγγαρεία για το δεύτερο γκρουπ των πλέι οφ να αποτελέσουν για τον ίδιο μέρος της διαδικασίας που θα βοηθήσει την ανέλιξή του, ώστε με τη νέα χρονιά ο ρόλος του στην ΑΕΛ να αναβαθμιστεί.
Αυτή η διαφορετική προοπτική ως προς τη δική του περίπτωση έγκειται αφενός στο ότι ο 21χρονος ακραίος μπακ ήταν επί της ουσίας στον προθάλαμο της ομάδας και τη χρονιά που διανύουμε. Υπό άλλες συνθήκες (αν δεν τραυματιζόταν κι ο ίδιος ή αν ο Βραζιλιάνος δεν είχε σταθερά καλή παρουσία) θα μπορούσε να ‘χε πάρει νωρίτερα χρόνο συμμετοχής ως μπακ-απ του Σάντος, όσο ο Μηνάς Αντωνίου ήταν παροπλισμένος εξαιτίας του προβλήματος που κουβαλούσε από τον περασμένο Απρίλιο.
Κι αφετέρου οφείλεται στο ότι ο τελευταίος, βάσει των πληροφοριών που έχουν ήδη δει το φως της δημοσιότητας, του χρόνου θα φορά φανέλα άλλης ομάδας (κατά πάσα πιθανότητα της Ανόρθωσης). Εφόσον επιβεβαιωθούν, κάποιος θα πρέπει να καλυφτεί η θέση του στο ρόστερ ώστε να υπάρχει εναλλακτική όταν ο Σάντος θα απουσιάζει λόγω τραυματισμού (χτύπα ξύλο) ή τιμωρίας.
Νοουμένου ότι προτίθεται να τον εμπιστευτεί για αυτό τον ρόλο, η ΑΕΛ έχει ενώπιόν της ολόκληρη τη διαδικασία των πλέι οφ για να «ψήσει» τον Φραντζή όσο καλύτερα γίνεται (τηρουμένων πάντοτε των συνθηκών) ενόψει της επόμενης χρονιάς.
Ήδη, πάντως, έχει ξεκινήσει να το κάνει. Ο Παντελίδης τον έβαλε ήδη δύο φορές βασικό, στους αγώνες με ΑΕΚ και ΠΑΕΕΚ. Και, ακόμα σημαντικότερο, δεν δίστασε να τον ρίξει στο ματς που παιζόταν όλη η χρονιά, όταν ο Έουλερ έμεινε από δυνάμεις στο ξεκίνημα του έξτρα ημιώρου του επαναληπτικού με τον Απόλλωνα.
