Θεόδωρος Τσιολάκης
Χωρίς καμία αμφιβολία η Ανόρθωση πραγματοποιεί ένα από τα χειρότερα ξεκινήματα τις τελευταίας τριετίας, καθώς στις πρώτες έξι αγωνιστικές μετρά εφτά βαθμούς και είναι στην 8η θέση της βαθμολογίας.
Τι είναι αυτό που φταίει; Είναι κάτι που όλοι στην «Κυρία» αναρωτιούνται και προσπαθούν να το βρουν. Πάντως ότι έγιναν λάθη στο στήσιμο της νέας Ανόρθωσης είναι κάτι το οποίο θεωρείται δεδομένο. Από την επιλογή του Μίλανιτς μέχρι και στα θέματα προγραμματισμού και δημιουργίας του ρόστερ.
Φυσικά αν κάποιος παρακολουθούσε τα φιλικά της Ανόρθωσης, είτε στην Αυστρία που πήγε για προετοιμασία, είτε μετά που ήρθε στην Κύπρο δεν θα το παραξένεψε και πολύ η εικόνα της ομάδας.
Τα «κενά» στην ομάδα φαίνονταν από την αρχή της προετοιμασίας, μέχρι και το τελευταίο φιλικό που έγινε με την Πάφο, όταν η Ανόρθωση έχασε με 4-3 μέσα στο «Παπαδόπουλος» στην πρόβα τζενεράλε πριν την έναρξη του πρωταθλήματος.
Όπως φαίνεται (αν και είναι γρήγορα ακόμη) δεν έγιναν και οι καλύτερες επιλογές στο μεταγραφικό κομμάτι και γενικώς στο πως έπρεπε να στηθεί η ομάδα. Για παράδειγμα η Ανόρθωση όπως φαίνεται και στο γήπεδο «νοσεί» σε σημαντικές θέσεις που θεωρούνται «κλειδιά» στην επιτυχία μιας ομάδας. Όπως στη θέση του «δεκαριού» και του σέντερ φορ, που εκεί δεν έγιναν ακόμη δύο μεταγραφές, τις οποίες η ομάδα άμεσα χρειαζόταν.
Φυσικά δεν είναι μόνο στις πιο πάνω θέσεις που δεν λειτούργησε σωστά η ομάδα προγραμματισμού, αλλά και στο αμυντικό κομμάτι, καθώς το βασικό αμυντικό δίδυμο που ήρθε, φαίνεται να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της Ανόρθωσης. Για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, ειδικότερα ο Μπαϊσίνιο δείχνει να μην μπορεί να σταθεί όπως πρέπει δίπλα στον Χαρογιάν, ο οποίος έδειξε καλά στοιχεία αλλά σίγουρα με τον πρώτο δεν έχουν την χημεία που πρέπει να έχει ένα αμυντικό δίδυμο.
Από εκεί και πέρα η ομάδα παρουσιάζει γενικότερα προβλήματα, όπως και στο κέντρο, καθώς απουσιάζει ο ηγέτης και εκεί, καθώς σε καμία περίπτωση ο φετινός Αρτυματάς δεν μοιάζει του περσινού, ενώ ο Πάντσεον, ακόμη δεν έχει πιάσει υψηλά επίπεδα απόδοσης.
Ένα άλλο γεγονός το οποίο φέρνει μεγάλο προβληματισμό, είναι η αγωνιστική κατάσταση του Ουάρντα, ο οποίος ήταν ο «διακαής πόθος» του μεγαλομέτοχου και προέδρου Χρίστου Πουλλαϊδη να τον κρατήσει στην ομάδα με οποιαδήποτε «θυσία» του μπάτζετ, στο οποίο είχε σχεδιάσει ο Νεόφυτος Λάρκου. Μέχρι στιγμής ο Αιγύπτιος δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του συμβολαίου του αλλά και των απαιτήσεων που υπάρχουν σε αυτό, με αποτέλεσμα να δέχεται δικαίως έντονη κριτική.
Η ήττα από τον Απόλλωνα πλήγωσε ακόμη περισσότερο τον Ανορθωσιάτη οπαδό, όχι απλά επειδή έχασε, αλλά γιατί δεν βλέπει την ομάδα που περίμενε και που αξίζει στο μεγαλείο της Ανόρθωσης.
Υπομονή ο Ανορθωσιάτης έδειξε πολλά χρόνια και στήριξε πολλές φορές την ομάδα του, όμως πλέον θέλει και περιμένει να δει έργα. Δηλαδή παίκτες που θα ιδρώνουν τη φανέλα με τον φοίνικα στο στήθος και θα παίζουν το ποδόσφαιρο που πρέπει.
Σίγουρα ο μόνος που δε φταίει για την ήττα είναι ο Μουνιόθ, ο οποίος πριν από λίγες μέρες ήρθε. Φυσικά ανέλαβε σε μία δύσκολη περίοδο την Ανόρθωση και είναι υποχρεωμένος χωρίς να χάσει πολύτιμο χρόνο και βαθμολογικό έδαφος να αντιστρέψει την αρνητική κατάσταση που επικρατεί τόσο στην βαθμολογία αλλά και στη ψυχολογία.
