Μαρινέλλα Παναγιώτου
Πολλοί είναι αυτοί που μετά την διάπραξη εγκλήματος στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου, στην συνέχεια διέφυγαν στα κατεχόμενα για να αποφύγουν την σύλληψη και την καταδίκη.
Όπως είναι γνωστόν τοις πάσι, η «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» δεν είναι αναγνωρισμένη από κανένα άλλο κράτος εκτός από την Τουρκία. Στα κατεχόμενα, δεν εκτελούνται διεθνή ή ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης προσώπων, έτσι οι πιθανότητες εντοπισμού και σύλληψης των εγκληματιών είτε στο αεροδρόμιο, είτε μέσω ελέγχων είναι περιορισμένες. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που επιλέγεται από πολλούς εγκληματίες, όχι μόνο αυτών που διέπραξαν αδίκημα στην Κύπρο, αλλά και από το εξωτερικό, ως καταφύγιο.
Με αφορμή και την πιθανή διαφυγή στα κατεχόμενα, του φερόμενου συζυγοκτόνου της 31χρονης Ghada στην Πάφο, το 24news μιλώντας με αστυνομική πηγή, έθεσε το ερώτημα, κατά πόσο υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία διαφυγής από τις ελεύθερες στις κατεχόμενες περιοχές και κατά πόσο μπορεί να ελεγχθούν από την Κυπριακή Αστυνομία αυτά.
Όπως μας εξηγήθηκε, η Γραμμή Αντιπαράταξης (Πράσινη Γραμμή) είναι τεράστιας έκτασης και «αγγίζει» περιοχές από την Πάφο, μέχρι την Αμμόχωστο. Σε αυτή, υπάρχουν 9 οδοφράγματα από και προς τις ελεύθερες περιοχές και τα κατεχόμενα (Λήδρα Πάλας, Στροβίλια, Πέργαμος, Άγιος Δομέτιος, Αστρομερίτης, Λιμνίτης, Δερύνειας, Απλικίου-Λεύκας) ενώ υπάρχουν και φυλάκια στρατοπέδων.
Σημειώνεται ότι δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σημείο που να διαφύγει κάποιος, αφού αν υπήρχε η Αστυνομία πιθανότατα να το γνώριζε και να βρισκόταν εκεί, ώστε να τον εντοπίσει και να τον ανακόψει, φορώντας του μετά χειροπέδες.
Όμως, η τεράστια έκταση της Πράσινης Γραμμής, είναι αδύνατον να ελεγχθεί πλήρως από την Αστυνομία, αφού σε αυτή συμπεριλαμβάνονται, χωράφια, βουνά, υποστατικά και άλλα, που αν κάποιος επιθυμεί να διαφύγει, είτε πεζός είτε με όχημα, δυστυχώς το πιο πιθανόν είναι να τα καταφέρει.
Ωστόσο δεν είναι όλα τόσο εύκολα…
Στην έκταση της Πράσινης Γραμμής, υπάρχουν σηματοδοτημένα σημεία στα οποία υπάρχουν νάρκες, μερικές εκ των οποίων πιθανότατα να μην λειτουργούν, ωστόσο δεν μπορεί να είναι βέβαιος κάποιος γι’ αυτό, παρά μόνο αν αυτή εκραγεί. Η νάρκη είναι δυνατό να εκραγεί μετά από ενέργειες του θύματος ή με τη διέλευση ορισμένου χρονικού διαστήματος ή με ελεγχόμενα μέσα.
Η πιθανότητα όμως κάποιος να βρει στον δρόμο του ναρκοπέδιο είναι αρκετά μεγάλη και αν συμβεί αυτό, είναι στην κρίση του αν θα ρισκάρει την ζωή του για να βρεθεί στην αντίπερα όχθη.
Αν τελικά καταφέρει ο «φυγάς» να βρεθεί στις κατεχόμενες περιοχές, οι κυπριακές Αρχές προσπαθούν μέσω άλλης οδού, να τον εντοπίσουν και να φτάσουν στην σύλληψή του. Δηλαδή, μέσω της Δικοινοτικής Ομάδας, δίδονται τα στοιχεία του προσώπου που καταζητείται στις «αρχές» των κατεχομένων.
